68 ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΩ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ, ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟ ΔΗΜΟ ΟΙΧΑΛΙΑΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Άνω Μεσσηνία. Με πρωτεύουσα του Νέου Καλλικρατικού Δήμου Οιχαλίας, τον ιστορικό Μελιγαλά,     Η ιστορική κωμόπολη του Μελιγαλά (30 χλμ. ΒΔ της Καλαμάτας) είναι το σπουδαιότερο αγροτοαστικό κέντρο τηςΆνω Μεσσηνίας, ευρισκόμενη στο μέσον της εύφορης πεδιάδας της και γι' αυτό αποτελεί την πρωτεύουσα του νέου Δήμου Οιχαλίας.
Σήμερα διευρυμένος ο Δήμος Οιχαλίας περιλαμβάνει επίσης και το παλιό Δήμο Δωρίου με τα επίσης ιστορικά Σουλιμοχώρια, όπως επίσης και το πρώην Δήμο Είρας με τα πανέμορφα ορεινά χωριά του στα οποία όμως κενρικός πρωταγωνιστής είναι ένα θηλυκό ! Το μοναδικό ποτάμι στην Ελλάδα που έχει θηλυκό όνομα τη "ΝΕΔΑ".

Πολλές είναι λοιπόν οι ομορφιές που περιλαμβάνει ο Δήμος Οιχαλίας, αλλά και πολλά ιστορικά μνημεία ! 
Όλα αυτά θα τα δούμε ένα - ένα, διαβάζοντας για το κάθε χωριό τις ιδιαιτερότητές του, τις ομορφιές του και την ιστορία του. Σημειώστε όμως ότι το σύνολο των χωριών και οικισμών δεν είναι τα 68 που έχουμε καταγράψει, απλά αυτά βρήκαμε μέχρι τώρα. Αυτό, δεν σημαίνει ότι θα περιοριστούμε σ' αυτά, αφού οι πληροφορίες μας λένε ότι πρέπει να είναι άλλα 10.  Είμαστε σε ένα συνεχές ψάξιμο και αφού θα κάνουμε  αναφορά και στους 6 Δήμους της Μεσσηνίας, θα ακολουθήσει και η παραπέρα έρευνα. Μη ξεχνάτε ότι στο σύνολο των Μεσσηνιακών χωριών και οικισμών, που οι πληροφορίες μας λένε ότι ξεπερνούν τα 500, εμείς έχουμε βρει τα 461. 
Αν και εσεις θελήσετε να συμβάλλετε να βρούμε και τα υπόλοιπα χωριά, δεν έχετε παρά να να επικοινωνήσετε μαζί μας στο e-mail : messiniakakaialla@gmail.com

Ελάτε λοιπόν μαζί μας να..... "σας ταξιδέψουμε" στο νέο Δήμο Οιχαλίας. 

ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ

1. ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΩΡΟΙ. Βόρεια του νομού Μεσσηνίας υπάρχει ένα όμορφο και γραφικό χωριό το όνομα του είναι Άγιοι Θεόδωροι . Η απογραφή του 2001 έχει 59 κατοίκους. Το χωριό είναι κοντά στο Διαβολίτσι και σήμερα ανήκει στον Καλλικρατικό Δήμο Οιχαλίας.

2. ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ = ΤΑΚΑΙΪΚΑ. Ένα χωριό της Τριφυλίας και συγκεκριμένα του Δωρίου το οποίο μετά τη μετονομασία του Κάτω Σουλιμά σε Δώριο, πολλοί οικισμοί ανάμεσά τους και ο Αγ. Αθανάσιος δημιούργησαν ξεχωριστή κοινότητα με έδρα τον Άγιο Γεώργιο, από το 1927 μέχρι το 1939. Στη συνέχεια το 1998 ο Καποδιστριακός νόμος έκανε το Δώριο Δήμο και ο Αγιος Αθανάσιος όπως και άλλοι οικισμοί εντάχθηκαν στο Δήμο Δωρίου, για να έλθει το 2010 με το σχέδιο Καλλικράτης και να ενταχθούν στο Δήμο Οιχαλίας.

3. ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΩ ΔΩΡΙΟΥ. Στο Βορειοδυτικό άκρο της πεδιάδας του Δήμου Δωρίου
και στους πρόποδες του βουνού Μάλιζα έχει χτιστεί, από πολλά χρόνια το χωριό Άγιος
Γεώργιος. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 200 μέτρων, με το περίφημο κεφαλάρι του, την
ομώνυμη εκκλησιά του και την ασφαλτοστρωμένη πλατεία του, απ’ όπου φεύγουν οι
δρόμοι για Δώριο, Άνω Δώριο, Κοπανάκι, Χρυσοχώρι και Ψάρι. Τα σπίτια του είναι
καινούργια και παλιά αλλά ανακαινισμένα και τα πιο πολλά είναι πέτρινα και
σκεπασμένα με κεραμίδια. Ο τόπος του είναι πνιγμένος όλο το χρόνο στο πράσινο των
δέντρων και των λουλουδιών.

Οι πρώτοι κάτοικοι - οικιστές - ήταν Σουλιμαίοι. Ρητά για τούτο μιλάει η τοπική
παράδοση και οι ενδείξεις μας πείθουν γι’ αυτό. Ο Άι Γιώργης και οι συνοικισμοί του
είναι η συνέχεια του Σουλιμά, του ιστορικού χωριού των Σουλιμοχωρίων που
διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο κατά την επανάσταση για την ελευθερία της πατρίδας.

Δύο δρόμοι οδηγούν ως το ιστορικό και πλούσιο σε φυσικές ομορφιές χωριό. Ο ένας
από το Δώριο που απέχει 3 χιλιόμετρα και ο άλλος από το Κοπανάκι που απέχει 3,5
χιλιόμετρα. Ο δρόμος για το Κοπανάκι φτιάχτηκε από το Σουλιμαίο βουλευτή Δημήτριο
Παπατσώρη το 1900, όταν αυτός μαζί με άλλους συγγενείς και συμπατριώτες του έχτισε
τα πρώτα σπίτια στο Κάτω Κοπανάκι. Το γεγονός αυτό ο λαός το έκανε τραγούδι και το
τραγουδούσε για πολλά χρόνια:

«Ρίξε δω πέρα μια ματιά Δημήτρη Παπατσώρη, και διάβα κάτω στα δεντρά, Πέρασε τον
 Άι Γιώργη. Τη φουστανέλα που φορείς τη φέρμελη στην πλάτη, το βήμα σου τ’
 αρχοντικό χαράζει μονοπάτι. Εδώ όπου χωρίζουνε τα δυο μικρά τσιφλίκια άνοιξε και
 θεμελίωσε, φτιάξε καινούργια σπίτια. Ο νους σου δε γελάστηκε, ο στοχασμός σου
  μένει, η μοίρα η βαθυστόχαστη, το Κοπανάκι ‘φαίνει. Στο δρόμο που χαράξανε αργά τα
 βήματά σου, στον τόπο όπου βρίσκονται, τα έργα τα δικά σου. Τώρα στο λένε
 πέρδικες, στο λεν τα χελιδόνια, το Κοπανάκι απλώνεται και μεγαλώνει αιώνια». Σήμερα
 ο Αγ. Γεώργιος υπάγεται στο Δήμο Οιχαλίας.
 4.  ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ = ΚΟΛΙΑΤΣΙ. Πρόκειται για ένα οικισμό του Άνω Δωρίου που
 έχει 30 περίπου οικογένειες. Είναι ένα από τα Σουλιμοχώρια της περιοχής. Από το
 χωριό αυτό καταγόταν ο τελευταίος πρωθυπουργός της χούντας Αδαμάντιος
 Ανδρουτσόπουλος. Σήμερα υπάγεται στο Δήμο Οιχαλίας

 5. AΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ. Μικρός οικισμός της Άνω Μέλπειας του σημερινού Δήμου Οιχαλίας

 6. ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ = ΓΟΥΒΑΛΑΡΙΑ. Είναι χωριό με Αρβανίτικες ρίζες που εντάσσεται στα  
 Σουλιμοχώρια (Αρβανιτοχώρια του Α. Δωρίου) που κατοικούσαν οι Ντρέδες, υπερήφανη φυλή
 που αγάπησαν αυτόν τον τόπο και έδωσαν αγώνες για την  απελευθέρωση του 1821. Σήμερα
 ανήκει στον Δήμο Οιχαλίας. Το όνομα Άγ. Πέτρος το πήρε 1956.

7. ΑΓΡΙΛΟΒΟΥΝΟ. Χωριό του πρώην Δήμου Ανδανίας του σημερινού Καλλικρατικού Δήμου Οιχαλίας. Το χωριό το κατοικούν 122 κάτοικοι.

8. ΑΓΡΙΛΙΑ, ΝΕΑ ΑΓΡΙΛΙΑ, Η Αγριλιά είναι ένα από τα ονομαστά Σουλιμοχώρια της Τριφυλίας, που πρωτοκατοικήθηκαν μεταξύ των ετών 1350-1430 από τους σκληροτράχηλους Ντρέδες, απογόνους των αρχαίων Ιλλυριών Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου.

Σήμερα δυστυχώς το παλιό χωριό είναι ακατοίκητο και ρημαγμένο. Δεν υπάρχει ζωή πλέον στο χωριό. Ακόμα όμως στέκουν όρθια τα σπίτια του. Τα περισσότερα είναι καλοφτιαγμένα με τον παραδοσιακό τρόπο και τα λιγότερα είναι χτισμένα πίσω από το 1700. Διασχίζοντας τα έρημα σοκάκια σφίγγεται η καρδιά σου από την ερημιά και την εγκατάλειψη.

Οι παλιοί κάτοικοι εγκατέλειψαν το χωριό τους και κατέβηκαν κοντά στη σιδηροδρομική γραμμή, δίπλα στο δρόμο που ενώνει το Κοπανάκι με το Καμάρι , στη θέση Σανοβά κι εκεί έχτισαν το καινούργιο χωριό τους, τη «Νέα Αγριλιά».

Η σημερινή Νέα Αγριλιά βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα του νομού Μεσσηνίας, στην πρώην επαρχία Τριφυλίας, σε υψόμετρο 190 μέτρων και έχει 164 κατοίκους (απογραφή 2001). Απέχει 1600 μέτρα περίπου από το Κοπανάκι, όπου υπάρχουν όλα τα αγαθά του σύγχρονου πολιτισμού. Σήμερα μετά την καθιέρωση του σχεδίου Καλλικράτης, το χωριό υπάγεται στο Δήμο Οιχαλίας.

Πηγή : http://goodras.tripod.com

9.  ΑΛΛΑΓΗ. Είναι ένα μικρό χωριό από τα πρώτα που συναντάμε μπαίνοντας στη Μεσσηνία αφού βρίσκεται πάνω στην Εθνική Οδό Καλαμάτας - Τσακώνας. Στη διασταύρωση του χωριού, παραδοσιακά βρίσκονται οι ντόπιοι οι οποίοι όποτε και αν περάσετε θα βρείτε γουρουνοπούλα ψητή που είναι η σπεσιαλιτέ τους.Σήμερα ανήκει στο Δήμο Οιχαλίας.

Η πανέμορφη Αμπελιώνα

10. ΑΜΠΕΛΙΩΝΑ. Η Αμπελιώνα είναι ορεινό χωριό της ορεινής Τριφυλίας. Το χωριό περιβάλλεται από απίστευτη φύση, με επίκεντρο το προστατευόμενο Καστανόδασος. Με μία βόλτα στο δάσος ηρεμείς αυτόματα και ξεχνάς την Αθήνα ή τα άλλα αστικά κέντρα, τις έγνοιες και το καυσαέριο. Το χωριό καθαυτό είναι εξαιρετικά φροντισμένο, με όμορφα σπίτια, καινούριους δρόμους, μέχρι και Κέντρο Υγείας με 2 μόνιμους γιατρούς. Βασικό σημείο συνάντησης στο χωριό είναι το Μαγαζάκι του Σπύρου, που είναι καφενείο, ταβερνάκι, παντοπωλείο και γενικώς στέκι, όλα σε ένα. Στην ευρύτερη περιοχή συναντά κανείς τον ποταμό Νέδα που είναι ο μοναδικός ποταμός με θηλυκό όνομα. Εκεί κοντά βρίσκεται και ο Ναός του Επικούρειου Απόλλωνα. Στην Αμπελιώνα υπάρχει ένα πολύ ωραίος Ξενώνας της οικογένειας Αγγελόπουλου της Ξενοδοχειακής εταιρίας ALDEMAR.

11. ΑΜΦΙΘΕΑ ΑΝΩ & ΚΑΤΩ = ΚΛΕΣΟΥΡΑ.  Το Κλέσουρα ή Αμφιθέα όπως λέγεται σήμερα, είναι χτισμένο στους πρόποδες του βουνού «Αι Λιας» σε υψόμετρο 476 μέτρων, απέναντι από τη δυτική πλευρά του βουνού «Κριοντέρι» και βλέπει την πεδιάδα της Κοπρινίτσας και του Δωρίου.

Η θέση δικαιώνει την ονομασία του χωριού, γιατί είναι η μοναδική διάβαση ανάμεσα στο πέρασμα των δύο βουνών που κλείνει τον ορεινό όγκο για τις περιοχές του Γκλιάτα και της Άνω Μεσσηνίας.

Το Κλέσουρα έχει ωραία θέα, ήπιο κλίμα και απέχει 2,7 περίπου χιλιόμετρα από το Δώριο. Έχει πολλά νερά και εύφορα χωράφια, περιβόλια, ελιές και αμπέλια.

Ανατολικά, επιβλητικό το βουνό του Αι Λια ντυμένο στο πράσινο από θάμνους και σφελάχτρια Η πρώτη του ονομασία ήταν «Κλεισωρία» δηλ. Κλεισούρα που σημαίνει στενή δίοδος ανάμεσα στα βουνά, οχυρή τοποθεσία.
Το Κλέσουρα έχει μεγάλη ιστορία όπως και τα άλλα Σουλιμοχώρια. Πρέπει να χτίστηκε στα τέλη του 14ου αιώνα με αρχές 15ου αιώνα με την εγκατάσταση εποίκων Αρβανιτών, των ονομαστών Ντρέδων. Φαίνεται όμως πως χτίστηκε μετά το Σουλιμά, πριν όμως από τα άλλα Σουλιμοχώρια.
Στις διάφορες απογραφές εμφανίζει τον εξής αριθμό κατοίκων: Έτος 1689 κάτ. 130, έτος 1700 κάτ. 73, έτος 1879 κάτ. 426, έτος 1889 κάτ. 484, έτος 1896 κάτ. 512, έτος 1907 κάτ. 517, έτος 1920 κάτ. 487, έτος 1928 κάτ. 539, έτος 1940 κάτ. 564, έτος 1951 κάτ. 497, έτος 1961 κάτ. 363. Άνω κ΄ Κάτω Αμφιθέα: έτος 1971 κάτ. 218, έτος 1981 κάτ. 129, έτος 1991 κάτ. 109, έτος 2001 κάτ. 112
Προτού ακόμα εγκατασταθούν στο Κλέσουρα οι Αλβανόφωνοι πληθυσμοί πρέπει οπωσδήποτε να υπήρχαν παλαιότεροι βυζαντινοί οικισμοί στην περιοχή του χωριού και το γεγονός αυτό μαρτυρείται από την ύπαρξη πολλών μεσαιωνικών ερειπίων. Η εγκατάσταση στη σημερινή του θέση κατά την παράδοση έγινε λίγα χρόνια προ της επανάστασης του 1821. Η αρχική του θέση πρέπει να ήταν το «Λουτρό». Για την περίοδο της Τουρκοκρατίας δεν υπάρχουν γραφτές ιστορικές μαρτυρίες για το χωριό. Πηγή : anodorio.blogspot.com

 12. ΑΝΔΑΝΙΑ = ΣΑΝΔΑΝΙ. Πρόκειται για χωριό του σημερινού Δήμου Οιχαλίας που συστάθηκε σε κοινότητα το 1912 με την ονομασία κοινότητα Σανδανης ή Σανδανίου. Το 1919 πήρε το σημερινό όνομα Ανδανία.

13. ΑΝΘΟΥΣΑ = ΖΕΖΑ ή ΔΕΡΕ (παλαιότερα)Το Ζέζα είναι Αλβανική λέξη και σημαίνει μαύρος από το χρώμα του χώματος της περιοχής. Η χωμένη στα άνθη και στους πορτοκαλεώνες της, Ανθούσα, στα ριζά της πρώτης τσούκας και στη σκιά του Βουλκάνου, απέχει μισή ώρα από την Καλαμάτα (2 χλμ. από Μελιγαλά και 32 από Καλαμάτα) και βρίσκεται σε υψόμετρο 120 μέτρων. Αρχικά το χωριό λεγόταν Δέρε και οι τρεις τσούκες του (λόφοι) λέγονταν λόφοι των Δερών. Εκεί έγιναν οι μάχες μεταξύ Μεσσηνίων και Σπαρτιατών. Αργότερα ονομάστηκε Ζέζα από τον Τούρκο Ζεζέ Αγά που είχε εκεί το κονάκι του. Το 1927, με το διάταγμα 4-11-1927 μετονομάστηκε σε Ανθούσα. Υπάρχει περιοχή που λέγεται Τούρκους, διότι εκεί κάποιος Κοράτσης σκότωσε για λόγους τιμής 5-6 Τούρκους. Σήμερα υπάγεται στο Δήμο Οιχαλίας.

14. ΑΝΩ ΒΑΣΙΛΙΚΟ = ΚΑΤΣΟΥΡΑ. Ένας οικισμός του Ανω Δωρίου (Σουλιμά) που εμφανίζεται από τα τέλη του 19ου αιώνα όταν έγινε και απογραφή, τότε αριθμούσε 178 κατοίκους που όμως συνεχώς οι κάτοικοι μειώνονται. Υπάγεται στο Δήμο Οιχαλίας.

Άνω Δώριο

15. ΑΝΩ ΔΩΡΙΟ = ΣΟΥΛΙΜΑ. Το χωριό που μετονομάσθηκε το 1927, προέρχεται από τους 1600 Τσάμηδες και 200 γυναικόπαιδα που εγκαταστάθηκαν γύρω στο 1600 μχ στην ορεινή Τριφυλία. Οι σημερινοί κάτοικοι ποτέ δεν δέχθηκαν τη νέα ονομασία Ανω Δώριο και το αποκαλούν ακόμα και σήμερα Σουλιμά, όπως επίσης μέχρι και σήμερα ομιλούν την Αρβανίτικη διάλεκτο.

16. ΑΝΩ ΨΑΡΙ. ο Άνω Ψάρι είναι ένα από τα Σουλιμοχώρια της Τριφυλίας του νομού Μεσσηνίας. Η ιστορία του αρχίζει από πολύ παλιά, αριθμεί αιώνες.

Είναι χτισμένο πάνω σε ένα πολύ εκτεταμένο οροπέδιο, ίσιο και ομαλό, που το ζώνουν χαμηλά βουνά -θαμνοσκέπαστα ως και δασωμένα. Το οροπέδιο αυτό θα μπορούσε να χωρέσει αρκετά σπίτια και να στεγάσει πολλές οικογένειες. Οι βρύσες με το άφθονο νερό δημιουργούσαν τις προϋποθέσεις για την εγκατάσταση κατοίκων. Από την άλλη, οι εύκολες στην καλλιέργεια πλαγιές και ο κάμπος με τα άφθονα νερά δημιουργούσαν προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της γεωργίας και της κτηνοτροφίας.

Το Άνω Ψάρι από απόσταση φάνταζε σαν κάστρο. Τα σπίτια του πύργοι Μανιάτικοι, απολιθωμένοι βιγλάτορες σ’ ένα χρέος που ξεπληρώθηκε πριν χρόνια.

Ψάρι

Η πρώτη εγκατάσταση των κατοίκων του έγινε το 1630. Σύμφωνα με την παράδοση οι πρώτοι κάτοικοι στο Άνω Ψάρι ήσαν οι οικογένειες των Κονταίων από το Σουλιμά και τωνΣγουραίων από την Ήπειρο.                

Για την ονομασία «Ψάρι» κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα από πού προήλθε. Κατά τον ιστορικό Κ. Σάθα (μνημεία της Ελληνικής ιστορίας) το χωριό Ψάρι είναι από εκείνα τα οποία φέρνουν το όνομα του Έλληνα ιδιοκτήτη τους. Ίσως όμως προέρχεται από το αρχαίο Οψάριον που σημαίνει σκληρός τόπος.                                                                                                             

Σήμερα το Άνω Ψάρι υπάγεται στο Δήμο Οιχαλίας.

17. ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΔΩΡΙΟΥ. Το έτος 1901 πέρασε το πρώτο τρένο των Σ.Π.Α.Π. και έγινε ο σταθμός. Με την πάροδο λίγων ετών κατέβηκαν από τα γύρω χωριά Μήλα, Σούλι, Άνω Βασιλικό και έγινε μικρό χωριό. Οι κάτοικοι αποφάσισαν να κτίσουν εκκλησία και με την βοήθεια του πατέρα μου με δωρεά οικοπέδου έκτισαν την Αγία Τριάδα την μικρή τότε Αγία Τριάδα, η οποία πήρε φωτιά από ξεχασμένα αναμμένα κεριά και καταστράφηκε. Το χωριό έκτισε τη νέα Αγία Τριάδα, η οποία υπάρχει μέχρι σήμερα.
Αυτό αναφέρεται στο vasiliko.gr
Μέχρι το 2010 το Βασιλικό ανήκε στο Δήμο Δωρίου, σήμερα ανήκει στον Καλλικρατικό Δήμο Οιχαλίας. Το χωριό βρίσκεται επάνω στο δρόμο Τσακώνας καλού Νερού.
18. ΒΡΑΧΟΣ. Οικισμός της Κάτω Μέλπειας του σημερινού Δήμου Οιχαλίας με 13 κατοίκους.

19. ΒΡΥΣΟΥΛΑ = ΠΑΖΑΡΑΚΙ.  Η Βρυσούλα είναι ένα μικρό χωριό των 13 κατοίκων του πρώην Δημ. Διαμερίσματος Αγριλόβουνου του επίσης πρώην Δήμου Ανδανίας, ενώ σήμερα υπάγεται στο Δήμο Οιχαλίας.

20. ΔΑΣΟΧΩΡΙ = ΛΥΚΟΥΡΕΣΙ. Μικρό όμορφο χωριό της Μεσσηνίας σκαρφαλωμένο σε καταπράσινη πλαγιά πάνω ακριβώς από το ναό της Αγίας Θεοδώρας. Η θέση του είναι απέναντι από το χωριό Βάστα. Η απόστασή του από την πόλη της Καλαμάτας είναι 53 χιλιόμετρατο Λυκουρέσι μετονομάσθηκε σε Δασοχώρι το 1927. Το 1928 είχε 218 κατοίκους, το 1940 234,το 1981 είχε 30 το 1991 είχε 39, το 2001 είχε 33 κατοίκους.  Το χωριό υπαγόταν στο Δήμο Ανδανίας, ενώ σήμερα υπάγεται στον Καλλικρατικό Δήμο Οιχαλίας.

21. ΔΕΣΥΛΛΑΣ Είναι χωρίο πλησίον του Διαβολιτσίου. Το όνομά του προέρχεται από τον οπλαρχηγό Δεσύλα. Σήμερα το χωριό έχει 200 μόνιμους κατοίκους, ενώ στην απογραφή του 2001. είχε 364 κατοίκους. 

22. ΔΙΑΒΟΛΙΤΣΙ Είναι χωριό της Άνω Μεσσηνίας και ανήκει στο Δήμο Οιχαλίας. Το χωριό αυτό είναι η γενέτειρα του Καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλου. Εκεί μπορείτε να δείτε ένα θέατρο 300 περίπου θέσεων που είναι αφιερωμένο στη Σταθία Κωνσταντακοπούλου, μητέρας του καπετάν Βασίλη.

Πλατεία Δωρίου

23. ΔΩΡΙΟ = ΚΑΤΩ ΣΟΥΛΙΜΑ. Το Δώριο είναι ένα από τα κεφαλοχώρια της ορεινής Τριφυλίας (υψ. 170 μ. κάτ. 1.139). Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νομού Μεσσηνίας, στην πρώην επαρχία Τριφυλίας, στην κοιλάδα του Σουλιμά, 44 χλμ. ΒΔ της Καλαμάτας. Αποτελεί έδρα του ομώνυμου δήμου. Η παλιά ονομασία του ήταν Κάτω Σουλιμά.
Η ιστορία του δεν είναι παλαιά, αφού δημιουργήθηκε το έτος 1900 από κατοίκους κυρίως του Σουλιμά και άλλων γειτονικών χωριών, οι οποίοι επέλεξαν την τοποθεσία αυτή επειδή εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους. Χάρη στην προνομιούχο αυτή θέση του το Δώριο σημείωσε αλματώδη πρόοδο, ώστε σήμερα να είναι ένα από τα πλέον αξιόλογα κεφαλοχώρια του νομού μας και να αποτελεί κέντρο μεγάλης εμπορικής και οικονομικής δραστηριότητας.
Το όνομα «Δώριον» κατά την αρχαιότητα αναφερόταν σαν πολιτεία και σαν βουνό. Βρισκόταν ανάμεσα στα χωριά Βασιλικό – Κόκλα – και Μάλθη. Η πρώτη αναφορά στο Δώριο γίνεται από τον Όμηρο στην Ιλιάδα. 

Μετά τη δημιουργία του σχεδίου Καλλικράτης, το Δώριο υπήχθη στο Δήμο Οιχαλίας.

Το παλιό Ζευγολατιό

24. ΖΕΥΓΟΛΑΤΙΟ Το Ζευγολατιό, στο μέσο του κάμπου της άνω Μεσσηνίας (4 χλμ. Β. του Μελιγαλά και 36 από Καλαμάτα) ανάμεσα στα δυο ποτάμια του Χάραδρα και Αμφίτα, με την χαρακτηριστική τρικέφαλη σιδηροδρομική γραμμή, βρίσκεται σε υψόμετρο 50 μέτρων. Το τοπωνύμιο έχει βυζαντινή προέλευση και προήλθε από το σύστημα εγγείου φορολογίας του Βυζαντινού κράτους, σύμφωνα με το οποίο η γη διαιρείται σε τεμάχια αξίας 1000 νομισματικών μονάδων, κάθε μία από τις οποίες έφερε το όνομα Ζευγάριον ή Ζευγολατείον. Σε αυτές τις μονάδες βασιζόταν το κράτος για να ορίσει την φορολογία των ιδιοκτητών των αναφερομένων περιοχών (όταν δεν πλήρωναν τους φόρους και η έκταση περνούσε σε άλλο ιδιοκτήτη, περνούσαν μαζί και όλοι οι εργαζόμενοι σε αυτόν). Επί Ενετοκρατίας ήταν κέντρο εμπορίου.

25. ΗΛΕΚΤΡΑ. Χωριό του πρώην Δήμου Ανδανίας. Σήμερα υπάγεται στο  Δήμου Οιχαλίας, με 213 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001.

26. ΗΛΕΚΤΡΑ = ΓΛΙΑΤΑ. Η Ηλέκτρα είναι ένα χωριό του πρώην Δήμου Ανδανίας, ενώ σήμερα υπάγεται στον Καλλικρατικό Δήμο  Οιχαλίας. Το χωριό από Γλιάτα μετονομάσθηκε σε Ηλέκτρα το 1927.

27. . ΚΑΚΑΛΕΤΡΙ . Χωριό του τ. Δήμου Είρας, ενώ σήμερα, μετά το σχέδιο Καλλικράτης ο Δήμος Είρας υπήχθη στο Δήμο ΠΟιχαλίας. Εκεί κοντά είναι το φαράγκι του ποταμού Νέδα που είναι το μοναδικό ποτάμι στην Ελλάδα που έχει θηλυκό όνομα. Η Νέδα πηγάζει από το όρος Λύκαιο, ανάμεσα στα χωριά Κακαλέτρι και Πέτρα της ορεινής Μεσσηνίας, πολύ κοντά στην Ανδρίτσαινα. Τα νερά της ακολουθούν μία διαδρομή φυσικού πλούτου 32 χιλιομέτρων και καταλήγουν στο Ιόνιο, στη θέση Ελαία, λίγο έξω από την Κυπαρισσία. 

Καλλιρόη Μελιγαλά

28. ΚΑΛΛΙΡΟΗ = ΜΠΟΥΓΑ 8 χλμ. Βορειοδυτικά του Μελιγαλά και 32 από Καλαμάτα, αριστερά και δεξιά του δρόμου Κυπαρισσία-Τσακώνα, χωμένη στο πράσινο σε υψόμετρο 130 μέτρων, βρίσκεται ένα από τα ωραιότερα χωριά της Μεσσηνίας, η Καλλιρόη. Ονομαζόταν αρχικά Μπούγα. Χτίστηκε 8 αιώνες πριν και το πρώτο σπίτι είχε σκεπή από πλάκες και κορμούς ασφάκας (δένδρο με στριφτό ξύλο που δεν σπάζει). Το 1928, με το διάταγμα υπ’αρ. Α 156/28 μετονομάστηκε σε Καλλιρόη, κατά μία εκδοχή από την καλή ροή του λαδιού της και κατά μία άλλη από την πηγή του χωριού Μουντρά που είχε καλή ροή. Με το όνομα Καλλιρόη άλλωστε, υπήρχε και πηγή της περιοχής στην αρχαιότητα. Από ανασκαφές το 1929, προκύπτει ότι οι Σπαρτιάτες είχαν εδώ φυλάκιο για να φορολογούν τους διερχόμενους, διότι ήταν διάβαση από την Ανατολική στην Δυτική Πελοπόννησο. Γι’ αυτό και οι Τούρκοι είχαν εκεί φρουρά και στρατό. Φαίνεται ότι η σημερινή Καλλιρόη βρίσκεται εκεί που άλλοτε υπήρχε η προέκταση της αρχαίας πόλης Ανδανίας (2600-2200 π.Χ.) Πηγή : Face Book Καλλιρόη (Μπούγα) Μεσσηνίας. Διοικητικά υπάγεται στο Δήμο Οιχαλίας.

29. ΚΑΛΥΒΙΑ. Τα Καλύβια είναι οικισμός του Δήμου Οιχαλίας

30. ΚΑΡΝΑΣΙ = ΤΣΟΡΩΤΑ. Ορεινό χωριό της Άνω Μεσσηνίας που είναι στα σύνορα με την Αρκαδία πολύ κοντά στην Αγ. Θεοδώρα. Το όναμά του το πήρε το 1927. Ανήκει στον Καλλικρατικό Δήμο Οιχαλίας και η απογραφή του 2001 έδειξε ότι στο Καρνάσι κατοικούν 201 κάτοικοι. 

31. ΚΑΣΤΡΟ. Μικρός οικισμός που υπαγόταν στην κοινότητα Μίλα και είναι γνωστός από το Φράγκικο του Κάστρο Μίλα. Σήμερα έχει περί τους 10 κατοίκους και ανήκει στο νέο Δήμο Οιχαλίας.

Κατσαρού

32. ΚΑΤΣΑΡΟΥ O Κατσαρός ή "Κατσαρού" είναι χωριό του νομού Μεσσηνίας του Δήμου Οιχαλίας. Βρίσκεται στα ΝοτιοΔυτικά όρια του Δήμου. Η ονομασία του χωριού οφείλεται μάλλον σε ονομασία Τούρκου προύχοντα της περιοχής Η πρώτη επίσημη εμφάνιση του ονόματος βρίσκεται στο φύλλο της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, αριθμός 80 (παράρτημα) της 28ης Δεκεμβρίου 1836. Βρίσκεται μέσα στον ενιαίο ελαιώνα της Άνω Μεσσηνίας που εκτείνεται Βορειοανατολικά του Νομού έως τα όρια αυτού με το Νομό Αρκαδίας και τις παρυφές της οροσειράς του Ταϋγέτου. Βασική ασχολία των κατοίκων του χωριού υπήρξε για πολλά χρόνια η καλλιέργεια της Ελιάς και η παραγωγή λαδιού. Αυτό μαρτυρά άλλωστε και η ύπαρξη παλαιών αλλά και σύγχρονων ελαιοτριβείων. Άλλες παραδοσιακές ασχολίες του χωριού υπήρξαν η καλλιέργεια του σύκου, της σταφίδας και η παραγωγή κρασιού. Στα προπολεμικά χρόνια υπήρξε και εκτεταμένη σηροτροφία πράγμα το οποίο μαρτυρά και ο μεγάλος αριθμός δέντρων μουριάς παντού γύρω και μέσα στον οικισμό. Έχει πρόσβαση μέσω τριών ασφαλτοστρωμένων επαρχιακών οδών από την Εθνική Οδό Τριπόλεως – Καλαμάτας. Η κεντρική του εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη των Αγίων Θεοδώρων ενώ πλήθος μικρών εκκλησιών και εξωκκλησιών βρίσκονται διάσπαρτα στην ευρύτερη περιοχή του χωριού. Η κεντρική, ευρύχωρη πλακοστρωμένη πλατεία του έχει πλήθος μαγαζιά (παντοπωλεία, κρεοπωλεία, καφενεία και ταβέρνες) ενώ λίγα χρόνια πριν θα εύρισκε κανείς αστυνομικό τμήμα, γραφείο τηλεπικοινωνιών και ταχυδρομικό αντιπρόσωπο. Σήμερα, η γεωργία στην ευρύτερη περιοχή έχει πολύ περιοριστεί και ελάχιστοι είναι οι επαγγελματίες αγρότες που διαμένουν στο χωριό. Οι περισσότεροι εκ των νέων δουλεύουν στις γύρω κωμοπόλεις (Μελιγαλά, Καλαμάτα, κλπ.) και πόλεις ενώ πολλοί επίσης εργάζονται στο εργοστάσιο της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη Στην επανάσταση του 1821, ο οπλαρχηγός Ιωάννης Καρακίτσος,καταγόμενος από το χωριό Κατσαρού, αναφέρεται ως ένας από τους πρωτεργάτες και ως ο πρώτος που άρχισε τις εχθροπραξίες έναντι των Τούρκων.

33. ΚΑΤΩ ΜΑΛΘΗ. Ένας μικρός οικισμός που για πρώτη φορά αναγνωρίστηκε το 1951. Στη συνέχεια αποσπάσθηκε από την τότε κοινότητα Μάλθης και υπήχθη στον τότε κοινότητα Κόκλα, μέχρι που ήλθε το σχέδιο Καποδίστριας για να υπαχθεί στο Δήμο Δωρίου, μέχρι το 2010 όπου δημιουργήθηκε ο Δήμος Οιχαλίας στον οποίο σήμερα υπάγεται διοικητικά.

34. ΚΑΤΩ ΜΕΛΠΕΙΑ = (Γαλαζιον-Γαράτζα-Μπογάζι-Μέλπεια) Το χωριό μέχρι και το 2010 άνήκε στο Δήμο Ανδανίας με έδρα το Διαβολίτσι.332 κάτοικοι. Σήμερα ανήκει στον ευρύτερο Δήμο Οιχαλίας με πρωτεύουσα το Μελιγαλά.

35. ΚΕΝΤΡΙΚΟ = Κ. ΚΟΥΡΤΑΓΑ Το Κεντρικό ανήκε στον τ. δήμο Ανδανίας. Με την απογραφή του 2001 έχει πληθυσμό 98 κατοίκους και βρίσκεται σε υψόμετρο 80 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας. Το Κεντρικό είναι ένα από τα 14 δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου Ανδανίας. Ο Δήμος Ανδανίας Βρίσκεται στο ΒΑ τμήμα του νομού Μεσσηνίας.

Το χωριό μετονομάστηκε σε Κεντρικόν στις 4/11/1927 (ΦΕΚ 306/1927), κατόπιν απόφασης της τότε κυβέρνησης να μετονομαστούν όλοι οι οικισμοί που είχαν τουρκόφωνα ονόματα. Το όνομα Κεντρικό επιλέχθηκε από τους κατοίκους με το σκεπτικό πως βρισκόταν στο κέντρο του βόρειου τμήματος της πεδιάδας της Στενυκλάρου. Μέχρι τότε ονομαζόταν Κάτω Κούρταγα ή το συνηθέστερο Κούρταγα. Άνω Κούρταγα ονομάζονταν τα Παραδείσια του Ν. Αρκαδίας.
Σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες το χωριό προϋπήρχε της επανάστασης του 1821. Επίσης η επικρατούσα άποψη υποστηρίζει προς ονομάστηκε Κούρταγα από κάποιον Τούρκο αξιωματούχο, ίσως Αγά, στον οποίο πιθανώς άνηκε η γη που καταλαμβάνει σήμερα η κοινότητα. Αυτός ίσως να λεγόταν Κούρτ και να ήταν Αγάς ή να λεγόταν Κούρταγας και να είχε κάποιον άλλο τίτλο. Την άποψη αυτή ενισχύει το γεγονός πως η λέξη κουρτ στα τουρκικά σημαίνει λύκος, ενώ στη σημερινή Τουρκία υπάρχει το επώνυμο Κούρταγα (Kurtaga).

Σήμερα ανήκει στο Δήμο Οιχαλίας.

36. ΚΟΚΛΑ = ΒΗΔΥΣΟΒΑ Το χωριό Κόκλας (κατ'άλλους Κόκλα) ανήκει στο Δήμο Δωρίου

Μεσσηνίας και είναι το μικρότερο σε έκταση και πληθυσμό χωριό του συγκεκριμένου τοπικού
διαμερίσματος. Ο μόνιμος πληθυσμός ανέρχεται περίπου στα 150-200 άτομα. 
Παλαιότερα, το χωριό Κόκλας δεν ήταν τίποτα περισσότερο απο μια έρημη έκταση, η οποία
περιελάμβανε όμως δύο χάνια για τους ταξιδιώτες. Το κεντρικό χωριό βρισκόταν στην περιοχή
Δροσοπηγή -σημερινός Βηδύσοβας-. Για άγνωστους ακόμα λόγους, οι κάτοικοι της Δροσοπηγής αναγκάστηκαν να "μεταναστεύσουν" και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή όπου βρίσκεται σήμερα το χωριό. Η Δροσοπηγή διασώζεται και σήμερα.

37. ΚΟΥΒΕΛΑ. Είναι ένα πανέμορφο χωριό της ορεινής Μεσσηνίας του  Καλλικρατικού Δήμου Οιχαλίας με πλούσια βλάστηση και πολλά νερά, αφού είναι κοντά στη Νέδα. Προσφέρεται για πεζοπορίες, ποδηλασία και άλλα σπορ,

Το Κούβελα είναι ένα από τα Αρβανιτοχώρια της Μεσσηνίας που υπαγόταν στα Σουλιμοχώρια και με ιστορία που ξεκινάει από πολύ παλιά.  Το 14^ο και 15^ο αιώνα οι Αρβανίτες που εγκαταστάθηκαν στην Πελοπόννησο, έφτασαν και στην περιοχή του Κούβελα, με τη «φάρα» των Μπουαίων που θα διαφεντέψει την ορεινή Τριφυλία για 100 με 150 χρόνια. Στην αρχή εγκαταστάθηκαν στην τοποθεσία «Λιόπεσι», όπου και δημιούργησαν το ομώνυμο χωριό τους, σε υψόμετρο 900 μ. περίπου στη βόρεια πλευρά μιας κορυφής των Νομίων ορέων, του Κουβελαίϊκου Άι Λιά, του (κατά Παυσανία) Ελαίου όρους.

Η τοποθεσία αυτή, κατά τις πρώτες 10ετίες του 1900, εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους της, έγινε γνωστή με το όνομα Παλαιοχώρι και Χαλάσματα. Το χωριό Λιόπεσι ονομάσθηκε αργότερα Άνω Κούβελα, από κατοίκους του οποίου δημιούργησαν πιο κάτω, στην ίδια βόρεια πλευρά του Κουβελαίϊκου Άι Λιά το σημερινό χωριό Κούβελα.

38. ΚΥΨΕΛΗ. Είναι ένα ημιορεινό χωριό σε υψόμετρ 547 μ. του Δδ Κούβελα, του πρώην Δήμου Δωρίου. Πρόκειται για ένα ακόμα Σουλιμοχώρι των 91 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 2001.Διοικητικά σήμερα η Κυψέλη υπάγεται στον Καλλικρατικό Δήμο Οιχαλίας.

39. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΙ = ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΙ. Το χωριό Κωνσταντίνοι (Υψόμετρο 160 μέτρα, 180 κάτοικοι), βρίσκεται στην ημιορεινή περιοχή του Νομού Μεσσηνίας γαντζωμένο για 400 περίπου χρόνια πάνω σε τέσσερις πανέμορφες βουνοπλαγιές. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του Νομού Μεσσηνίας, 37 χλμ. βορειοδυτικά της Καλαμάτας και υπάγεται διοικητικά στον πρώην δήμο Ανδανίας το σημερινό Καλλικρατικό Δήμο Οιχαλίας. Τα περισσότερα σπίτια του χωρίου είναι πετρόχτιστα. Λαγγαδιανοί χτιστάδες έχουν βάλλει όλη την μαεστρία τους και τα έχουν χτίσει με μεράκι, που μαζί με την όμορφη τοποθεσία δημιουργούν μια υπέροχη εικόνα. Στο χωριό ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΙ στην εκκλησία υπάρχει η στήλη των ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΤΗΣ ΑΝΔΑΝΙΑΣ.

40. ΜΑΓΟΥΛΑ ΜΕΛΙΓΑΛΑ Παραμένει η ίδια ονομασία. Η Μαγούλα, είναι σλαβική λέξη άλλα η ετυμολογία της ανάγεται στην λατινική γλώσσα (magules-μάγουλο, μικρός λοφίσκος). Διοικητικά η Μαγούλα υπάγεται στο σημερινό Δήμο Οιχαλίας.

41. ΜΑΛΘΗ = ΜΠΟΝΤΙΑ. Σαν κοινότητα δημιουργήθηκε το 1912 με την κατάργηση του Δήμου Αετού, Το όνομα της τότε κοινότητας ήταν Μποντιά. Το 1927 ΄με την έναρξη των ανασκαφών του Αρχαίου Δωρίου μετονομάσθηκε σε κοινότητα Μάλθης. Σήμερα ανήκει στον Καλλικρατικό Δήμο Οιχαλίας.

42. ΜΑΛΤΑ Χωριό του πρώην Δήμου Ανδανίας και του σημερινού Δήμου Οιχαλίας.

43. ΜΑΝΔΡΑ. Χωριό του πρών Δήμου Ανδανίας και τωρινού Δήμου Οιχαλίας. Σε την απογραφή του 2001 το χωριό είχε 74 κατοίκους.
44. ΜΑΝΤΖΑΡΙ. Είναι χωριό πολύ κοντά στο Διαβολίτσι με 130 περίπου κατοίκους και σε υψόμετρο 83 μ. Σήμερα ανήκει στον Καλλικρατικό Δήμο Οιχαλίας.

45. MAΡINA. Οικισμός του Τδ Κακαλετρίου του πρώην Δήμου Είρας και νυν Δήμου Οιχαλίας. Οι κάτοικοί του στην απογραφή του 2001 ήταν 91.

Μελιγαλάς

46. ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ Μάλλον οικοδομήθηκε μεταξύ 1045-1100 και αναπτύχθηκε κυρίως το Μεσαίωνα. Στα χρόνια των Φράγκων και των Ενετών, άλλα και των Τούρκων ήταν σημαντική πολίχνη και μικρό εμπορικό κέντρο διακινήσεως των προϊόντων της πεδιάδας της Μεσσηνίας (μέχρι και σήμερα, γίνεται παζάρι στην κεντρική πλατεία του Δ.Δ. Μελιγαλά). Υπάρχουν καταγραφές του ονόματος ως εξής: το 1700 Meli-Gala, το 1704 και το 1805 Meligala, και το 1836 στην πρώτη επίσημη εμφάνιση των οικισμών του ελεύθερου κράτους, το Μελιγαλά είναι καταγεγραμμένο ως Μελιγαλάς. Έκτοτε, επικρατεί λανθασμένα ο τύπος σε ονομαστική πτώση. Ο Μελιγαλάς έδωσε έντονα το παρόν το 1821 και βοήθησε αργότερα στην αποκατάσταση της ομαλότητας, όπως γράφει στα απομνημονεύματά του ο Μακρυγιάννης. Τέλος ο Μελιγαλάς είναι γνωστός για την Πηγάδα που ήταν ένα γεγονός του εμφυλίου πολέμου μετά την απελευθέρωση από το Γερμανικό ζυγό. Σήμερα είναι η έδρα του νέου Καλλικρατικού Δήμου Οιχαλίας. 

Μίλα

47. ΜΙΛΑ. Χωριό της περιοχής Μελιγαλά και σήμερα Δ.δ. του νέου Δήμου Οιχαλίας. Σήμερα έχει περί τους 30 μόνιμους κατοίκους. Στο Δ.δ υπάγεται και το Ραμοβούνι γεννέτειρα του ήρωα Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Επίσης από το χωριό αυτό καταγόταν ο Μαρίνος Μητραλέξης, ο οποίος έριξε στο Λαγκαδά Ιταλικό Αεροπλάνο στον  πόλεμο του 1940.

48. ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙΟΝ. Μικρό χωριό του πρώην Δήμου Ανδανίας και τώρα του Καλλικρατικού Δήμου Οιχαλίας.

49.  ΜΟΥΣΤΑ.  Ενας ακόμη οικισμός του Δ.δ. Μερόπης του Δήμου Οιχαλίας. Κάθε χρόνο στις 2 Μαίου γίνεται πανηγύρι και στη Μούστα γιορτάζουν στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου.   

Νέδα (Μπερέκλα)

50.  ΝΕΔΑ = ΜΠΕΡΕΚΛΑ. Η Νέδα Μεσσηνίας είναι χωριό της ορεινής Τριφυλίας του Νομού Μεσσηνίας. Ήταν έδρα του ομώνυμου Δημοτικού Διαμερίσματος και ανήκε διοικητικά στο Δήμο Είρας, ενώ σήμερα ανήκει στο Δήμο Οιχαλίας. Η Νέδα είναι κτισμένη στη νοτιοδυτική παρυφή του Λυκαίου όρους. Βρίσκεται κοντά στην Ανδρίτσαινα Ηλείας και στον Αρχαίο Ναό του Επικούριου Απόλλωνα. Παλιότερα το χωριό ονομαζόταν Μπέρεκλα, υποδηλώνοντας τη σλαβική καταγωγή των πρώτων κατοίκων του. Τη σημερινή του ονομασία την πήρε από τον ποταμό Νέδα, οι πηγές του οποίου βρίσκονται κοντά στο χωριό Πέτρα ενώ οι εκβολές του είναι στον Κυπαρισσιακό κόλπο. Στο ταξίδι τους τα νερά της Νέδας διανύουν διαδρομή 32 χιλιομέτρων. Ήταν έδρα ομωνύμου κοινότητας με δημοτικό σχολείο που λειτούργησε για πρώτη φορά το 1904.Ο πληθυσμός κατά την απογραφή του 2001 ήταν 210 κάτοικοι.

Νεοχώρι Μελιγαλά

51. NEOΧΩΡΙ = ΝΙΧΩΡΙ. Το Νιοχώρι ή Νιχώρι της Ιθώμης, χτισμένο σε 60 μέτρα υψόμετρο, έχει πολλά που το κάνουν μοναδικό: από την μια μεριά την Ιθώμη (παλιό και νέο μοναστήρι Βουλκάνου) και από την άλλη το τρικέφαλο γεφύρι της προς Μελιγαλά-Νιοχώρι-Σαντάνι. Η λέξη Νεοχώριο σημαίνει ακριβώς το νέο χωριό, διότι το σημερινό χωριό προήλθε, μετά το 1821, από την συνένωση των περιοχών Μπέτσι και Γκολέμι και της περιοχής Βλαχογάλαρα. Στην είσοδο του χωριού από Μελιγαλά, το γεφύρι της Μαυριζούμενας (μνημείο υψηλής τέχνης) περιμένει την αξιοποίησή του. Χτισμένο τον 4ο π.Χ. αιώνα με 16-17 καμάρες (το παλαιότερο της Ελλάδας) είναι σύγχρονο των τειχών της Ιθώμης που έχτισε ο Θηβαίος στρατηγός Επαμεινώνδας. Μόλις το 1821 κρίθηκε διατηρητέο. Η ανακατασκευή του έγινε το 12ο ή 13ο αιώνα από τη χήρα του στρατηγού Μαυροζούμη. Ανακαινίστηκε πάνω στις αρχαίες τετραγωνικές βάσεις με 9 καμάρες. Στο υψηλότερο σχεδόν σημείο του χωριού, στέκει ετοιμόρροπο το πατρικό σπίτι της Μαρίας Κάλας. Αν και έχει ανακηρυχθεί διατηρητέο από το 1998, περιμένει ακόμη την φροντίδα της πολιτείας.

Πηγή : www.meligala.gr

52.ΝΕΟΧΩΡΙ =ΝΗΧΩΡΙ. Είναι  χωριό πλησίον του Μελιγαλά σε απόσατση περίπου 3-4 χιλιομέτρων. Εχει περίπου 200 κατοίκους και είναι Δ.δ του τέως Δήμου Μελιγαλά και νυν Δήμου Οιχαλίας.           

53.ΠΑΡΑΠΟΥΓΚΙ = ΠΑΡΑΠΟΥΓΚΙ. Τα ωραία πράγματα και οι όμορφες στιγμές είναι δίπλα μας αλλά συνήθως δεν τα βλέπουμε και δεν τα εκτιμούμε. Από αυτό τον κανόνα, δυστυχώς δεν εξαιρείται κι ένα υπέροχο μέρος της Μεσσηνίας το Παραπούγκι.

Μέσα σ’ ένα καταπράσινο και ειδυλλιακό τοπίο γεμάτο δέντρα και αγριολούλουδα, εκατό περίπου μέτρα από τον κεντρικό δρόμο στο Παραπούγκι, ανάμεσα στο Διαβολίτσι και στο Δεσύλλα, βρίσκεται ένας μικρός παράδεισος στην κυριολεξία.
Το όμορφο πλακόστρωτο μονοπάτι, οδηγεί στις πηγές και στον μεγάλο καταρράκτη. Αξίζει να ειπωθεί ότι ο καταρράκτης βρίσκεται εντός ενός φυσικού κοιλώματος που μοιάζει με σπηλιά. Σύμφωνα με τους κατοίκους του χωριού, την άνοιξη και το καλοκαίρι, συγκεντρώνονται εκεί εκατοντάδες αηδόνια που μαζί με τους ήχους του νερού δημιουργούν μια μοναδική παραδείσια ατμόσφαιρα. Το Παραπούγκι σήμερα υπάγεται στο Δήμο Οιχαλίας.
Πηγή : meropitopik.blogspot.com

54.  ΠΕΥΚΟ = ΜΠΑΛΑ. Το Πεύκο (πρώην Μπάλα) είναι μικρό ορεινό χωριό (υψ.520μ) του Νομού Μεσσηνίας του Δήμου Οιχαλίας. Πρώτη επίσημη γραπτή μαρτυρία του ονόματος «Μπάλα» υπάρχει στα Οθωμανικά Αρχεία που βρίσκονται στα Πρωθυπουργικά Αρχεία της Κωσταντινούπολης και εμφανίζουν το Μπάλα (Βala)το 1570 περίπου να έχει 3 σπίτια και να πληρώνει φόρο -χαράτσι- 801 άσπρα ( τούρκικο νόμισμα ). Επίσης αργότερα 200 περίπου χρόνια, στην απογραφή των Ενετών στα 1700 μ.χ αναγράφεται ως Βalla με 16 οικογένειες και 53 κατοίκους, ανήκε δε τότε στην επαρχία Λεονταρίου. Στη Γαλλική απογραφή του 1829-30 αναγράφεται επίσης ως Βalla με 85 κατοίκους. Πιθανόν οι πρώτοι κάτοικοι να εγκαταστάθηκαν στην ευρύτερη περιοχή του χωριού μετά το 1500 μ.χ δηλαδή μετά την πτώση του κάστρου του γαρδικίου ή Κάστρο της Ωριάς ή Κόκκαλα, στους Τούρκους (Μωάμεθ Β΄). Το κάστρο αυτό του οποίου ίχνη υπάρχουν και σήμερα βρίσκεται βόρεια του χωριού Πεύκου (πρώην Μπάλα) και σε απόσταση 5ΚΜ περίπου. 

55. ΠΗΓΗ. Οικισμός της  Άνω Μέλπειας με 22 κατοίκους, του σημερινού Δήμου Οιχαλίας.

56. ΠΛΑΤΑΝΑ. Οικισμός πλησίον του χωριού Κωνσταντίνοι. Του πρώην Δήμου Ανδανίας και σημερινού Δήμου Οιχαλίας, που έχει 17 κατοίκους. 

Μια άποψη της Πολίχνης

57. ΠΟΛΙΧΝΗ 10 χλμ. Βορειοδυτικά του Μελιγαλά και 40 από την Καλαμάτα, δεσπόζει του αρχαίου «Στενυκλαρίου πεδίου», με μέσο σταθμικό υψόμετρο 90 μέτρα. Η Πολίχνη παρουσιάζει μεγάλο αρχαιολογικό ενδιαφέρον, αφού στην θέση της τοποθετείται το κέντρο της αρχαίας Ανδανίας. Το 1858 βρέθηκαν, στο κέντρο της Πολίχνης, δύο μεγάλες ενεπίγραφες πλάκες (εγράφησαν το 93 π.Χ.) και αναφέρουν τους ιερούς νόμους που διείπαν το τελετουργικό μέρος των «Καρνασίων Μυστηρίων». Οι αρχαιολόγοι ταυτίζουν την σημερινή πηγή του Διβαριού (κοντά στην Πολίχνη) με την πηγή πλησίον του αγάλματος εκ της οποίας «ύδωρ αναβλύζει» κατά τον Παυσανία. Η Μονή των Αγίων Ταξιαρχών βρίσκεται στον τόπο αρχαιότερης χριστιανικής εκκλησίας άλλα δεν είναι γνωστό πότε και από ποιόν χτίστηκε. Χρησίμευσε ως καταφύγιο των κατατρεγμένων από την Τουρκική εξουσία, ενώ κατά την επανάσταση του 1821 ως τόπος συνεδριάσεων και στρατηγείο των οπλαρχηγών του Ιερού Αγώνα. Στην ίδια περιοχή βρισκόταν το «Καρνάσιο Δάσος», τόπος εκτελέσεως των «Καρνασίων Μυστηρίων». Σήμερα η Πλύχνη είναι ένα μικρό χωριό, τόσο που δεν έχει ούτε ένα καφενείο. Ανήκει στο Δήμο Οιχαλίας.

58. ΠΥΡΓΑΚΙ = ΡΑΧΗ ΣΚΕΦΕΡΗ. Ένα χωριό της Τριφυλίας και συγκεκριμένα του Δωρίου το οποίο μετά τη μετονομασία του Κάτω Σουλιμά σε Δώριο, πολλοί οικισμοί ανάμεσά τους και το Πυργάκι δημιούργησαν ξεχωριστή κοινότητα με έδρα τον Άγιο Γεώργιο, από το 1927 μέχρι το 1939. Στη συνέχεια το 1998 ο Καποδιστριακός νόμος έκανε το Δώριο Δήμο και όλοι αυτοί οι οικισμοί ενταχθηκαν στο Δήμο Δωρίου, για να έλθει το 2010 με το σχέδιο Καλλικράτης και να ενταχθούν στο Δήμο Οιχαλίας.

Η Σκάλα

59. ΣΚΑΛΑ = ΠΑΛΟΥΚΟΡΑΧΗ Το παλιό ιστορικό κεφαλοχώρι της Άνω Μεσσηνίας, που σήμερα είναι ένα από τα δευτερεύοντα χωριά της Μεσσηνίας, από απόψεως πληθυσμού, κοινωνικής ζωής και πλουτοπαραγωγής, ήταν μια από τις σημαντικότερες κωμοπόλεις (κεφαλοχώρι) λόγω τοπογραφικής θέσεως και ως έδρα Κατσάμπαση περιφέρειας. Βρίσκεται Νότια του Μελιγαλά (4 χλμ. και 24 από Καλαμάτα). Εικάζεται ότι στην θέση του χωριού υπήρχε αρχαίος κατοικήσιμος οικισμός, ο Ισθμός, ενώ ο Παυσανίας αναφέρει βασιλέα της Μεσσηνίας με το όνομα Ίσθμιος. Το χωριό με την ονομασία Σκάλα απαντάται κατά την Βενετοκρατία. Ο πρώτος οικισμός χτίστηκε κατά το 1700. Ανατολικά της Σκάλας (300 μέτρα από το χωριό) βρίσκεται η τραγική «Παλουκόραχη», τόπος που οι Τούρκοι ανασκολόπιζαν τους κλέφτες, ώστε ο ανελέητος θάνατός τους να σταματά κάθε φιλελεύθερη ιδέα. Πρώτη η Σκάλα ξεκίνησε την επανάσταση του 1821 όταν στις 22 Μαρτίου σκότωσαν τους Τούρκους φρουρούς της Σκάλας και συνέλαβαν τον ταχυδρόμο του Πασά της Τρίπολης, με αποτέλεσμα να μην συλλάβουν σημαντικούς Έλληνες και εμποδιστεί η επανάσταση. Η Σκάλα υπήρξε ο πρώτος σταθμός του εκστρατευτικού σώματος του Κολοκοτρώνη και του Παπαφλέσσα. Το 1825, στην Σκάλα εγκαταστάθηκε ο Κουντουριώτης (πρωθυπουργός) μαζί με τον Αλ. Μαυροκορδάτο, εκστρατεύοντας κατά του Ιμπραήμ. Είναι η γενέτειρα του πολιτικού και αντιπροέδρου της Γερουσίας Δημ. Αθ. Κάβουρα. Οι Γερμανοί (1941-1944) πυρπόλησαν και κατέστρεψαν 50 οικίες του χωριού, που διοικητικά υπάγεται στο σημερινό Δήμο Οιχαλίας.  

60. ΣΚΛΗΡΟΥ = ΣΚΛΗΡΟ Σκληρού Μεσσηνίας 890 υψόμετρο στις ρίζες των βουνών κατσικόποδα, πυργάκι, ράχη. Είναι χωριό της ορεινής Τριφυλίας. Ανήκε στο Δήμο Είρας ενώ τώρα ανήκει στο νεοσυσταθέντα Δήμο Οιχαλίας.  

Στενύκλαρος

61. ΣΤΕΝΥΚΛΑΡΟΣ = ΑΛΕΙΤΟΥΡΙ. Η Στενύκλαρος, το γνωστό μας Αλιτούρι, στο μέσω των όμορφων κοιλάδων του Αη Γιάννη και του Αγίου Πέτρου, από τα ωραιότερα μέρη της Μεσσηνίας και τα πρώτα στις προτιμήσεις των σχολικών εξορμήσεων, βρίσκεται ΒΔ και σε απόσταση 4χιλ. από τον Μελιγαλά (που είναι έδρα του Δήμου Οιχαλίας στον οποίο ανήκει διοικητικά) και έχει πληθυσμό 124 κατοίκους κατά την τελευταία απογραφή.
Έχει υψόμετρο 90μ. και έκταση 5τ.χιλ. με έδαφος πεδινό που καλύπτεται : 2200 στρέμματα καλλιεργήσιμα, 2700 βοσκότοποι και 200 στρέμματα σπίτια κτλ. Δυστυχώς αναξιοποίητη. Πρόσφατα μιστέρεψε η ατελείωτη πηγή του Αη Γιάννη και ένας φοίνικας στο κέντρο της πλατείας τσακίστηκε από κάποιον προφανώς βιαστικό οδηγό, πριν προλάβει να μεγαλώσει. Παράγει λάδι, καλαμπόκι, κηπευτικά και κριθάρι. 

62. ΣΥΡΡΙΖΟΝ. Τo ΣΥΡΡΙΖΟ είναι ένα πανέμορφο χωριό της ορεινής Τριφυλίας. Ανήκε στον πρώην Δήμο Είρας το σημερινό Καλλικρατικό Δήμο Οιχαλίας του Νομού Μεσσηνίας. Οι μόνιμοι κάτοικοι είναι περί τους  25. Τα καλοκαίρια το χωριό αποκτά εξαιρετική κίνηση και οι κάτοικοι φτάνουν τους 100 και πλέον. Το χωριό  είναι χτισμένο σύρριζα  στους πρόποδες του όρους "ΤΕΤΡΑΖΙΟ" και γι’ αυτό ονομάσθηκε  ΣΥΡΡΙΖΟ. Βρίσκεται επάνω στον επαρχιακό δρόμο που συνδέει το Διαβολίτσι με την  Ανδρίτσαινα. Οι επισκέπτες για τον Επικούρρειο Απόλλωνα και το φαράγγι της Νέδας μπορούν να κάνουν μια στάση  στο χωριό όπου και υπάρχουν καφέ  και ταβέρνες. Το χωριό είναι πνιγμένο στο πράσινο (Πλατάνια, Μηλιές  αφθονούν).                      

63. ΤΡΙΚΗ = ΤΟΣΚΕΣΙ. Είναι ένας οικισμός πλησίον της Μερόπης του σημερινού Δήμου Οιχαλίας.      

Τσουκαλέικα

64. ΤΣΟΥΚΑΛΕΪΚΑ = ΣΚΑΛΟΡΙΖΑ. Ή αλλιώς το μικρό Παρίσι όπως συνηθίζεται να λέγεται. Συνδυάζει βουνό αλλά και κάμπο και είναι εύκολα προσβάσιμο στον επισκέπτη, λόγω της θέσης του επί του δημοσίου δρόμου Καλαμάτας-Αθηνών. Βρίσκεται 6 χλμ. ΝΑ του Μελιγαλά και 24 από Καλαμάτα, σε υψόμετρο 100 μέτρων. Υπάρχουν ίχνη αρχαίας κατοίκησης (οχυρό τείχος, όστρακα). Κατά πάσα πιθανότητα πήραν το όνομα τους από τους πρώτους οικιστές, ονόματι Τσουκαλά. Οι πρώτοι οικιστές έφτιαξαν τα παλιά Τσουκαλαίικα πάνω στο βουνό Τρύπες. Από εκεί κατέβηκαν στην σημερινή θέση τους το 1800. Σήμερα διοικητικά υπάγεται στο Δήμο Οιχαλίας.

65. ΦΙΛΙΑ = ΔΟΓΑΤΖΗΔΕΣ Η πρώην κοινότητα Φίλια που το 1927 μετονομάσθηκε από Δογατζήδες σε φίλια.  Σήμερα ανήκει στον Καλλικρατικό Δήμο Οιχαλίας.

66. ΧΑΛΚΙΑ. Το Χαλκιά είναι ορεινός οικισμός του νομού Μεσσηνίας χτισμένος σε υψόμετρο 660 μέτρων, βρίσκεται στις νότιες πλαγιές του Τετραζίου όρους σε απόσταση 60 χιλιομέτρων ΒΔ της Καλαμάτας και 12,3 χιλιομέτρων από το Δώριο, στην πρώην επαρχία Τριφυλίας και συγκεκριμένα ανάμεσα στα χωριά Χρυσοχώρι και Κούβελα. Είναι ένα από τα Αρβανιτοχώρια της Τριφυλίας. Το χωρίο μας πήρε το όνομα του από μερικούς χαλκιάδες (σιδηρουργούς) που είχαν εγκατασταθεί κάτω και νότια από το σημερινό οικισμό, κοντά στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Έφτιαχναν γεωργικά εργαλεία και άλλα σκεύη (χαλκώματα) και με την εγκατάστασή τους απέκτησαν περιουσία στο χωριό. Κάποια στιγμή υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν το Χαλκιά αφήνοντας πίσω τους, στο χωριό, το όνομά τους.Το 1882 έγινε συνοικισμός  του Δήμου Ηλέκτρας με πρωτεύουσα το Ψάρι.Το 1912 έγινε αυτόνομη κοινότητα, και από το έτος 1998 πάλι συνοικισμός του Δήμου Δωρίου. Σήμερα είναι ένας οικισμός του Δήμου Οιχαλίας με πρωτεύουσα το Μελιγαλά με 108 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001.

Ψάρι

 67. ΧΡΥΣΟΧΩΡΙ = ΒΛΑΚΑ. Ένα αντιπροσωπευτικό χωριό της Άνω Μεσσηνίας της τ.
Δήμου Δωρίου. Το Χρυσοχώρι το οποίο και απαντάται πρώτο στη διαδρομή από
το κεφαλοχώρι Ψάρι προς Κούβελα διακρίνεται για τα πολλά και παλιά σπίτια του. Σπίτια με
πέτρινους τοίχους και κεραμιδένιες στέγες που είναι καλοδιατηρημένα. Το χωριό έχει πολλά
νερά για αυτό και λεγόταν «Βλάκα».
68. ΨΑΡΙ ΑΝΩ ΨΑΡΙ. Το Ψάρι είναι ένα από τα περίφημα Σουλιμοχώρια ή
Αρβανιτοχώρια της ορεινής Τριφυλίας που πρωτοκατοικήθηκαν από τους περίφημους Ντρέδες, απογόνους των πανάρχαιων Ιλλυριών Ελλήνων της Ηπείρου. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 220 μ. με ωραία θέα και ήπιο κλίμα και απέχει 5 περίπου χιλιόμετρα από το Δώριο. Η αρχική του θέση ήταν στο "Άνω Ψάρι", που στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε και οι κάτοικοί του κατέβηκαν 4 χιλιόμετρα πιο κάτω στα πεδινά και δημιούργησαν το ''Κάτω Ψάρι".Κατά τον ιστορικό Κ. Σάθα (Μνημεία Ελληνικής ιστορίας) το χωριό Ψάρι, είναι από εκείνα τα οποία φέρουν το όνομα του Έλληνα ιδιοκτήτη του.