ΒΟΥΝΑ-ΠΟΤΑΜΙΑ-ΛΙΜΝΕΣ

   

                                 
                                                             ΠΟΤΑΜΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

                                        

                                                                             ΠΟΤΑΜΟΣ ΠΑΜΙΣΟΣ

                                                                        Ο Μεσσηνιος Ποτάμιος Θεός

 

Πάμισος, το όνομα του ποτάμιου Μεσσήνιου θεού.
Ερευνώντας διάφορες πηγές βλέπουμε πως το όνομα του ποταμού έχει τη θέση στην προϊστορία, και κρύβει μεγάλη δύναμη. Ίσως το όνομα του, που είναι γλωσσικά δυσερμήνευτο, το χρωστά σε αυτή την δύναμη.Αρκετές πηγές μας βοηθούν να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα για το μεγάλο και όμορφο θέμα που προσφέρει ένας ποταμός, όπως ο Πάμισος.
Θα προσπαθήσουμε να υποθέσουμε, βάσει των αρχαίων στοιχείων που έχουμε λίγα, αλλά αξιόλογα στοιχεία για το Μεσσήνιο ποταμό.
Όπως ήταν φυσικό, όταν ποταμό δόθηκε ένα όνομα - μια ταυτότητα, που να προσδιορίζει τις ιδιότητες του - που θα μπορούσε να εμπνέει δέος και δύναμη για τους ανθρώπους! 

Με αυτές του, τις ιδιότητες, ο ποταμός, γίνεται για τους αρχαίους μας προγόνους, ποτάμιος Θεός και λατρεύεται με θυσίες και άλλες εκδηλώσεις σύμφωνα με τις δοξασίες και τις έννοιες που έδιναν οι αρχαίοι σε κάθε τι που λατρεύανε.

Ο Πάμισος είναι το μεγαλύτερο ποτάμι του Ν. Μεσσηνίας με μήκος 44 χλμ και με υδρολογική λεκάνη 568 τ.χλμ. Πηγάζει από τα βουνά της Άνω Μεσσηνίας (το όρος Λύκαιο) και από τις καρστικές πηγές Αγ. Φλώρου και Πηδήματος που εκφορτίζουν το βόρειο Ταύγετο Διατρέχει τη Μεσσηνία από Βορρά προς Νότο και εκβάλει στον Μεσσηνιακό κόλπο, ανάμεσα στις  πόλεις Μεσσήνη και Καλαμάτα.

Υπάρχουν δύο εκδοχές για την προέλευση του ονόματός του. Η μία εκδοχή υποστηρίζει ότι η ονομασία "Πάμισος" προέρχεται από τις λέξεις "πᾶν" + "μίσος", λόγω της εχθρικής διάθεσης που χαρακτήριζε τις σχέσεις μεταξύ των Σπαρτιατών και των Μεσσηνίων. Ως σύνθετη λέξη, όμως, σύμφωνα με τα γραμματικά φαινόμενα, θα έπρεπε να γράφεται ως Πάμμισος. Επικρατέστερη, λοιπόν, εκδοχή είναι η δεύτερη, η οποία υποστηρίζει ότι το όνομα έχει προελληνική και αμετάφραστη προέλευση, όπως και συναντάται στη Θεσσαλία, και υιοθετήθηκε από τα ελληνικά φύλα που κατέβηκαν στη Μεσσηνία, τα οποία τελούσαν στις πηγές του, γιορτές (Σημερινή τοποθεσία, το Μεσσηνιακό χωριό, Αγ. Φλώρος. Το όνομά του καταγράφεται, σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή από την αρχαιότητα, και από τον Στράβωνα αλλά και από τον Παυσανία,  ο οποίος αναφέρει ότι λατρευόταν ως θεός.

 

                                   ΠΟΤΑΜΟΣ  ΑΡΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Ο ποταμός Άρις πηγάζει από την περιοχή του Πηδήματος με μέση παροχή 900 κ.μ. ανά ώρα, τροφοδοτεί τα αρδευτικά έργα της περιοχής του Άρι, της Αιθαίας και της Άμφειας και χύνεται στη θαλάσσια περιοχή της Διασποράς.

Η αξία του Άρι είναι μεγάλη, καθώς πρόκειται όχι μόνο για κοιτίδα βιοποικιλότητας και υδάτινο φορέα, αλλά και για έναν από τους λίγους ποταμούς στην Ελλάδα που είναι πλεύσιμοι.

Πηγή ζωής και ανάπτυξης είναι ο ποταμός Άρις, που πηγάζει από το Πήδημα και μετά από διαδρομή 15 χιλιομέτρων περίπου χύνεται στο Μεσσηνιακό Κόλπο, επιτελώντας και αντιπλημμυρικό ρόλο. Το ποτάμι βρίσκεται δίπλα στην πόλη της Καλαμάτας, έχει πολύ νερό ακόμη και το καλοκαίρι, διαθέτει αξιοσημείωτη χλωρίδα και πανίδα, ενώ στις εκβολές του υπάρχει ο σπουδαίος αρχαιολογικός χώρος των Ακοβίτικων, όπου έχουν ανακαλυφθεί ερείπια πρωτοελλαδικού μεγάρου και ναού του Ποσειδώνα.   

Για την ανάδειξη του Άρι, ο Δήμος Καλαμάτας θα εκτελέσει έργο ανάπλασης από τις εκβολές του ποταμού μέχρι τα Ακοβίτικα, ύψους μισού εκατ. ευρώ, όπως τόνισε ο Δήμαρχος, σε περιβαλλοντική εκδήλωση δίπλα στη γέφυρα Ασπροχώματος.                                                                       
Σκοπός του Δήμου είναι να προωθήσει περαιτέρω την ανάδειξη του ποταμού, κάτι που θα συμβάλει και στη φροντίδα του περιβάλλοντος αλλά και στην προστασία του υδάτινου φορέα από καταπατήσεις της παρόχθιας περιοχής.                                                               

                                                                       
Τονίζεται ότι η αξία του ποταμού Άρι είναι μεγάλη, καθώς πρόκειται όχι μόνο για κοιτίδα βιοποικιλότητας και υδάτινο φορέα, αλλά και για έναν από τους λίγους ποταμούς στην Ελλάδα που είναι πλεύσιμοι.                                                                            
Μάλιστα, η Ελληνική Ομοσπονδία Κωπηλασίας έχει δείξει ενδιαφέρον για τη δημιουργία προπονητικού κέντρου στον Άρι, καθώς το χειμώνα η θάλασσα δεν ενδείκνυται για προπονήσεις, ενώ τα νερά του ποταμού παραμένουν ήρεμα.
  

Στον Άρι υπάρχει το φράγμα του ποταμού Παμίσου, όπου έχει δημιουργηθεί μια περιοχή απείρου κάλλους, ο σιδηροδρομικός σταθμός, οι εγκαταστάσεις του πρώην ΑΣΟ, οι οποίες έχουν παραχωρηθεί στο Δήμο για τη δημιουργία πολιτιστικού κέντρου, ενώ στο Δημοτικό Διαμέρισμα Ανεμομύλου υπάρχει το πέτρινο λαξευτό γεφύρι στην περιοχή «Κάραβος», το οποίο χρονολογείται από το 1850.
                         


                             

                                           ΠΟΤΑΜΟΣ ΝΕΔΑ

                  Το μοναδικό ποτάμι στην Ελλάδα με θηλυκό όνομα

Ένα πολύ σημαντικό ποτάμι της Πελοποννήσου, το μοναδικό με θηλυκό όνομα στην Ελλάδα και είναι το φυσικό σύνορο μεταξύ των Νομών Μεσσηνίας και

Ηλείας, ο ποταμός Νέδα, έχει μετατραπεί τα τελευταία χρόνια σε ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της περιοχής, τόσο για τους φυσιολάτρες που επιθυμούν να το διασχίσουν, όσο και για όσους αναζητούν όμορφες γαλήνιες εικόνες μέσα σε πυκνή βλάστηση, τρεχούμενα νερά και γραφικά χωριά. 

Ο ποταμός Νέδα, θεωρείται,  ότι πήρε το όνομα του από τη μυθική νύμφη Νέδα, θεότητα των υδάτων και κόρη του Ωκεανού. Σύμφωνα με τη μυθολογία η Ρέα όταν γέννησε τον Δία στο Λύκαιον όρος, εμπιστεύτηκε την ανατροφή του στις νύμφες Νέδα, Θεισόα και Αγνώ, προκειμένου να τον γλιτώσουν από τον πατέρα του Κρόνο που συνήθιζε να καταπίνει τα παιδιά του από φόβο μήπως τον εκθρονίσουν. Η νύμφη Νέδα μεταμορφώθηκε σε ποτάμι και έγιναν οι μακριές πλεξούδες των μαλλιών της πανέμορφοι καταρράκτες που στολίζουν το πέρασμα του νερού στο φαράγγι.

Ο ποταμός Νέδα πηγάζει από το Λυκαίον Όρος μέσα από έναν βράχο κοντά στον χωριό Πέτρα. Τα νερά του ακολουθούν μια εκπληκτικής ομορφιάς , μαιανδρική πορεία μέσα από στενά φαράγγια, δροσερά πλατώματα και

χαράδρες πνιγμένες στη βλάστηση, περνούν κάτω από πέτρινα τοξωτά γεφύρια και μέσα από σπηλιές και δημιουργούν καταρράκτες, για να καταλήξουν μετά από μια διαδρομή 32 χιλιομέτρων στον Κυπαρισσιακό κόλπο και την παραλία της Ελαίας . Το ποτάμι αλλού στενεύει υπερβολικά και γίνεται βαθύ και ορμητικό και αλλού πλαταίνει σχηματίζοντας γαλήνιες λιμνούλες. Οι τρεις καταρράκτες σε διάφορα σημεία του ποταμού Νέδα που καταλήγουν σε φυσικές πισίνες με τιρκουάζ νερά, αποτελούν τα πιο προβεβλημένα σημεία του ποταμού.

Στον ποταμό Νέδα θα συναντήσουμε μοναδική υδροχαρή βλάστηση με φτέρες, συκιές, πλατάνια, αγριοβελανιδιές, καθώς και το υπό εξαφάνιση είδος βελανιδιάς που λέγεται «Αριά». Έχει επίσης πλούσια πανίδα, αποτελούμενη από βίδρες, σπάνια ερπετά, λαγούς, καβούρια, ακόμα και νυχτερίδες που φιλοξενούνται στο Στόμιο, μια σπηλιά μήκους περίπου 80 μέτρων κάτω από την οποία περνούν τα νερά του ποταμού.

TA AIPETIKA                                                          www.taairetika.gr  Το τολμηρό, e-περιοδικό, με σκληρές αλήθειες, όπως λίγοι τολμούν να γράψουν !        για τα ΠΟΛΙΤΙΚΑ, τα ΑΘΛΗΤΙΚΑ, τη ΜΕΣΣΗΝΙΑ, την ΕΛΛ. ΠΑΡΑΔΟΣΗ, τις ΝΟΣΤΙΜΟΤΑΤΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ και το LIFE STYLE. Επισκεφθείτε μας σήμερα, όπως κάνουν, και σταθερά πάνω από 2.500  ημερησίως επισκέπτες μας !

Οι καταράχτες της Νέδα Ο ποταμός σε ένα μεγάλο τμήμα του διασχίζει χαράδρα με πολύ πλούσια βλάστηση. Κατά μήκος της πορείας του δημιουργούνται καταρράκτες.   Ο μεγαλύτερος βρίσκεται κοντά στην Φιγαλεία και έχει ύψος περίπου 50 μέτρα.

Ο ποταμός Νέδα αποτελεί ένα από τα διαμάντια της ελληνικής φύσης, καθώς το μέρος αυτό διατηρείται παρθένο και ανέγγιχτο από την τουριστική ανάπτυξη. Κάθε καλοκαίρι τοπικοί σύλλογοι και φυσιολατρικοί όμιλοι οργανώνουν πεζοπορίες στn Νέδα. Η διάσχιση του ποταμού αυτού, λόγω της εξαιρετικής ομορφιάς του, θεωρείται από πολλούς εμπειρία ζωής.

                            Πως θα ζήσετε μια εκπληκτική πεζοπορία                                                          στην απόλυτη φύση στη Νέδα

Η περιοχή γύρω από τη Νέδα θα μπορούσε να θεωρηθεί από καθόλου έως ελάχιστα αξιοποιημένη, ανάλογα με τις προσωπικές σας απόψεις περί «αξιοποίησης». Αυτά είναι καλά νέα: το μεγαλείο των τοπίων, η διακριτική γοητεία των ανεξερεύνητων εν πολλοίς χωριών της περιοχής και η φιλοξενία των ντόπιων θα είναι όλη δική σας. Είναι, όμως, και κακά νέα –τουλάχιστον αν θεωρείτε «κακά νέα» το ότι έχετε να κάνετε λίγο homework πριν ξεκινήσετε. 

Θα χρειαστείτε, φερ’ ειπείν, ένα χάρτη για να προσδιορίσετε την διαδρομή σας (η καλύτερη είναι από την Εθνική Κορίνθου-Τριπόλεως, με κατεύθυνση προς Καλαμάτα μετά την Μεγαλόπολη, και εν συνεχεία προς Κυπαρισσία) αλλά και για να εντοπίσετε το χωριό Πλατάνια, απ’ όπου θα ξεκινήσετε την κατάβαση, ακολουθώντας τις πινακίδες που σας κατευθύνουν προς τους καταρράκτες. 

 Ένας βατός και για μη 4x4 οχήματα χωματόδρομος ξεκινά λίγο έξω από τα Πλατάνια και καταλήγει στο τοξωτό γεφύρι που λέγαμε στην αρχή (σημαντικό tip: μην κάνετε το λάθος να αφήσετε το αυτοκίνητο στο πρώτο πλάτωμα που θα συναντήσετε, αν δεν θέλετε να έρθετε αντιμέτωποι με δύο έξτρα χιλιόμετρα βάναυσα ανηφορικού χωματόδρομου στην επιστροφή από την ήδη κουραστική πεζοπορία σας). Αφού διασχίσετε το γεφυράκι, στρίβετε αριστερά και ακολουθείτε το βατό –στην αρχή ανηφορικό, μετά κατηφορικό– μονοπάτι προς την καρδιά του φαραγγιού.                                                                                                                

Μετά τον πρώτο καταρράκτη, αυτόν με το ξύλινο γεφυράκι, το μονοπάτι συνεχίζεται, και οδηγεί στα δεξιά στον μεγάλο, εντυπωσιακό καταρράκτη που βλέπετε στις περισσότερες φωτογραφίες της Νέδας, και ευθεία στο εκκλησάκι της Παναγίας και τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Φιγαλείας. Αν θέλετε να διασχίσετε όλο το –ομολογουμένως εντυπωσιακό– φαράγγι, να είστε προετοιμασμένοι (σε φαγητό, νερό και μαγιό) για τέσσερις-πέντε ώρες πεζοπορίας, και λίγο κολύμπι σε ορισμένα σημεία του ποταμού.                             

SAOUTIS   INSUR

SAOUTIS  ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ                            45 χρόνια Ποιοτικής Ασφαλιστικής Προσφοράς                        ΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ *ΥΓΕΙΑΣ      *ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ  *ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ *ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ *ΠΡ.ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ κλπ Τηλ. 2721 300 351, Κιν. 6942 551 350 e-mail : saoutisins@gmail.com

          

                                    ----------///////-----------

                 ΠΟΛΥΛΙΜΝΙΟ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Το Πολυλίμνιο είναι ένας επίγειος παράδεισος στη Μεσσηνία, κοντά στο χωριό Χαραυγή και απέχει 33 χιλιόμετρα από την πόλη της Καλαμάτας. Εκεί θα δείτε σε πολλά επίπεδα να σχηματίζονται λίμνες και καταρράκτες από τα νερά που διέρχονται μέσα από το Φαράγγι του Πολυλιμνίου.                                        Οι πινακίδες αρχίζουν από το χωριό  Καζάρμα που βρίσκεται πάνω στο δρόμο, προς Πύλο. Εκεί θα στρίψουμε αριστερά  και στο χωριό Χαραυγή που είναι λίγα μέτρα πιο κάτω και αμέσως μετά ξεκινάει το φυσικό θαύμα π

ου αποκαλύπτεται το μυστικό. Στο φαράγγι του Πολυλίμνιου το ανάγλυφο του εδάφους έχει σχηματίσει, μέσα στην πλούσια, υδροχαρή βλάστηση, ένα μοναδικό σύμπλεγμα καταρρακτών και λιμνών.  
Μετά από μία διαδρομή σε χωματόδρομο και ένα πλακόστρωτο κομμάτι μέσα στο πράσινο ξεπροβάλει το φαράγγι στο Πολυλίμνιο. Ένα καλά κρυμμένο φαράγγι με αρκετές λιμνούλες, τρεχούμενα νερά και καταρράκτες. Τα νερά παγωμένα με ένα υπέροχο γαλαζοπράσινο χρώμα. Σε κάποια σημεία οι επισκέπτες μπορούν να κάνουν μπάνιο. Τα βράχια είναι απόκρημνα και γλιστρούν γι' αυτό χρειάζεται προσοχή και κατάλληλα παπούτσια. Μία μοναδική εμπειρία που σίγουρα θα σας αφήσει με τις καλύτερες εντυπώσεις. Απλά οι αρμόδιες αρχές θα έπρεπε να έχουν φτιάξει το δρόμο. Δεν επιτρέπεται με τόση τουριστική κίνηση να είναι χωματόδρομος!!!                                                                                             

Αυτές έχουν τα ονόματα, του Ιταλού, του Πανάγου, της Καδούλας, της Κάδης, της Μαυρόλιμνας είναι μερικές από τις κλιμακωτές λίμνες με τους αντίστοιχους μικρούς ή μεγαλύτερους καταρράκτες που θα συναντήσετε.
Εντυπωσιακότερος όλων είναι αυτός της Κάδης, τα νερά του οποίου πέφτουν από ύψος 25 μέτρων δημιουργώντας και τη μεγαλύτερη λίμνη. Σε αυτόν οι λάτρεις της δράσης δοκιμάζουν rappel, ενώ οι λιγότερο ριψοκίνδυνοι απολαμβάνουν βουτιές από τα βράχια και κολύμπι. 

Οι ντόπιοι έχουν φροντίσει να αναδείξουν την ομορφιά του τόπου, ενώ η περιήγηση μέχρι τον καταρράχτη της Κάδης είναι πανεύκολη χάρη στα γεφυράκια, τα σιδερένια πατήματα και το πλακόστρωτο μονοπάτι. Το φαράγγι απέχει 32 χιλιόμετρα περίπου από την Καλαμάτα.       

Οι λίμνες αυτές μέχρι πριν 15-20 χρόνια ήταν καλά κρυμμένες και τις ήξερες κάποιοι ντόπιοι, που όμως δεν γνώριζαν την αξία αυτού του φυσικού θαύματος,  αλλά πλέον ο χώρος έχει αξιοποιηθεί, ενώ διαθέτει και δύο χώρους στάθμευσης για όσους θέλουν να δουν το Πολυλίμνιο από κοντά.

Οι επισκέπτες σε μια διαδρομή συνολικά τριών χιλιομέτρων στο Πολυλίμνιο θα συναντήσουν και τις 15 διαδοχικές λίμνες με τα παράξενα ονόματα που αναφέραμε λίγο πιο πάνω (Kαδούλα, Μαυρολίμνα, του Τυχερού, του Ιταλού, του Πανάγου, της Σταθούλας και άλλα) και φυσικά στα καθαρά νερά τους μπορούν να κάνουν μπάνιο. Ο καταρράκτης

της Κάδης εκεί ρίχνει τα νερά του από ύψος 25 μέτρων.
 Οι λίμνες στο Πολυλίμνιο αποτελούν φυσικά και ένα μοναδικό βιότοπο ανεξάντλητης φυσικής ομορφιάς. Ένα πλήθος από έντομα όπως πεταλούδες, λεπιδόπτερα αλλά και κουνούπια αποτελούν τροφή για ένα πλήθος εντομοφάγων πουλιών, τα οποία βρίσκουν ασφαλές καταφύγιο στους πυκνούς θάμνους, αλλά και στα φυλλώματα των δέντρων.

Στις λιμνούλες του Πολυλιμνίου θα διακρίνετε μικρά ψάρια, μαύρα καβούρια του γλυκού νερού, αμφίβια, ερπετά και μικρά θηλαστικά.

Ντόπιοι, (όσοι δεν το έχουν ακόμη επισκευθεί) Έλληνες, από όλη την υπόλοιπη Ελλάδα και φυσικά ξένοι από όλη τη Γη, αξίζουν να επισκευθούν αυτό το φυσικό θαύμα και να είστε σίγουροι ότι θα αποζημιωθείτε.                           




                                                ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΑ ΑΠΟΛΑΥΣΗ

                                     ------///////------                        

















                                                               ΤΑΥΓΕΤΟΣ ! 
            
                                       ΤΟ ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΒΟΥΝΟ                            
                                                     ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ. 

Το βουνό Ταΰγετος (2.407 μ.) είναι το ψηλότερο της Πελοποννήσου και ένα από τα πιο ψηλά και όμορφα βουνά της πατρίδας μας με όψη οροσειράς. Ο Ταύγετος αποτελεί το φυσικό όριο των Νομών Λακωνίας και  Μεσσηνίας.                                   

Η οροσειρά του Ταΰγετου έχει μήκος 115 χιλιόμετρα, μέγιστο πλάτος 30 χιλιόμετρα και έκταση 2.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα, η οποία συγκροτείται από τέσσερα κύρια τμήματα: α)τον Βόρειο (προς την Μεγαλόπολη), β) τον Μέσο Ανατολικό (προς την Σπάρτη), γ) τον Δυτικό και δ) τον Νότιο Ταΰγετο που σχηματίζει τη χερσόνησο της Μάνης, η οποία και καταλήγει στο Ακρωτήριο Ταίναρο

Ο Ταΰγετος αποτελείται κυρίως από ασβεστόλιθους και μάρμαρο, ενώ είναι αρκετά πλούσιος σε νερά. Το κλίμα του είναι γενικά ηπειρωτικό, με μεγάλες χιονοπτώσεις κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Το μεγαλύτερο μέρος του καλύπτεται από έλατα και μαυρόπευκα, ενώ έχει μεγάλο αριθμό ρεμάτων και μικρών ποταμών.

Ο Ταΰγετος είναι η ψηλότερη οροσειρά της Πελοποννήσου, και μαζί με τον Πάρνωνα αποτελούν τις παλαιότερες περιοχές της χερσονήσου, πλούσιες σε ιστορία και μυθολογικές παραδόσεις. Σύμφωνα με τη μυθολογία, το βουνό πήρε το όνομά του από τη νύμφη Ταϋγέτη, μία από τις κόρες του Άτλαντα, η οποία συνευρέθηκε με τον Δία, και από την ένωση αυτή προέκυψε ο Λακεδαίμονας, σημαντικός ήρωας της περιοχής. 
Η ψηλότερη κορυφή του Ταϋγέτου είναι ο Προφήτης Ηλίας, 2.407 μ., και ακολουθούν η Νεραϊδοβούνα, 2.025 μ., η Ξεροβούνα, 1.852 μ., το Ξεροβούνι, 1.521 μ. και ο ‒χαμηλότερος‒ Προφήτης Ηλίας, 1.389 μ. Πρόκειται για ένα βουνό με επιβλητική ομορφιά, άγρια σε πολλά σημεία: Αναρίθμητα φαράγγια, όπως του Ριντόμου, του Βυρού, της Κοσκάρακας και της Λαγκάδας, σπηλιές και χαραδρώσεις συναρπάζουν τους δεινούς πεζοπόρους, ενώ η πλούσια και σπάνια χλωρίδα και πανίδα αναδεικνύουν το όρος ως ένα από τα σημαντικότερα οικοσυστήματα στη χώρα μας.

Η περιοχή του κεντρικού Ταϋγέτου, ιδιαίτερα, παρουσιάζει μεγάλη εναλλαγή βιοτόπων, προσφέροντας έτσι καταφύγιο σε 160 περίπου ελληνικά ενδημικά φυτά, 21 από τα οποία είναι αποκλειστικά ενδημικά στον Ταΰγετο. Αρκετά από τα είδη είναι βαλκανικά ενδημικά ή αποτελούνται από πολύ μικρούς πληθυσμούς τόσο στην Ελλάδα όσο και στις γειτονικές χώρες. Άλλα αποτελούν νέα είδη για την επιστήμη και, μαζί με ένα γένος, δεν έχουν ακόμη ενταχθεί σε κάποια κατηγορία του Κόκκινου Βιβλίου, παρ' ό,τι οι πληθυσμοί τους είναι μικροί και τρωτοί και θα έπρεπε να τοποθετηθούν στα απειλούμενα taxa. Η μεγάλη οικολογική σημασία του όρους είναι και επίσημα αναγνωρισμένη: Ο Ταΰγετος προστατεύεται σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, χαρακτηρισμένος ως καταφύγιο θηραμάτων, ενώ σε διεθνές επίπεδο έχει κηρυχθεί Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά (ΣΠΠ).
ΟΝΟΜΑΣΙΑ                                                                                                                    

Ο Ταύγετος πήρε το όνομά του από τη Ταϋγέτη, κόρη του Άτλαντα, ενώ η ψηλότερη κορφή του ονομαζόταν Ταλετός. Οι Μανιάτες όμως τον αποκαλούν Μακρυνό Ηλία. Κατά το Νηφάκο:

«Ταΰγετον τον έλεγαν οι παλαιοί Σπαρτιάτες και Μακρυνόν τον λέγουσιν Ηλίαν οι Μανιάτες».                                                                                                                 

Από την Ανατολική Μάνη τμήμα της κορυφής του Ταϋγέτου δίνει την εικόνα κλειστού χεριού, γροθιάς, και τα πέντε αντερείσματα έδωσαν το όνομα «Πενταδάκτυλος».

ΓΕΝΙΚΑ

Κατά μήκος της κορυφογραμμής υπάρχουν οικισμοί και γραφικά χωριουδάκια και από την πλευρά της Μεσσηνίας καθώς επίσης και από την πλευρά της Λακωνίας, με κύριο γνώρισμα τους το πράσινο, τα πολλά νερά και το παραδοσιακό χρώμα που ευτυχώς κρατάνε ακόμα. Κάτι πολύ όμορφο είναι ότι υπάρχουν μονοπάτια που ενώνουν τα χωριά και που μπορούν να περπατήσουν οι φίλοι του βουνού, που ολοένα πληθαίνουν και ξενώνες για να φιλοξενήσουν αυτούς που έρχονται να απολαύσουν το πανέμορφο βουνό. Τελικά όσοι έρχονται για πρώτη φορά να δουν τον Ταύγετο, φεύγουν τόσο πολύ ενθουσιασμένοι που προγραμματίζουν να ξαναέλθουν στο πανέμορφο βουνό.                                                                          

Από τον Ταΰγετο πηγάζουν ο Ευρώτας ποταμός, που χύνεται στον Λακωνικό κόλπο και ο Νέδοντας, που χύνεται στον Μεσσηνιακό κόλπο. Τον Ταΰγετο αυλακώνουν πολλοί χείμαρροι οι οποίοι σχηματίζουν μεγάλες χαράδρες. Οι ρεματιές με πυκνή βλάστηση στις όχθες τους αποτελούν καταφύγιο για μια αξιόλογη σε πληθυσμούς και ποικιλία πανίδα. Στα γρήγορα ρυάκια βρίσκονται νεροκότσυφες και βάτραχοι των ρυακιών, ενώ στα αργά μεγάλοι πληθυσμοί από αμφίβια και ουροδελή, όπως η σαλαμάνδρα. Στο ορεινό δάσος, που αποτελούν έλατα και μαυρόπευκα φωλιάζουν αρκετά είδη πουλιών και μικρών θηλαστικών.

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ                                                                                                                       

O Tαΰγετος προσφέρει ένα μεγάλο φάσμα δυνατοτήτων για διαδρομές κάθε δυσκολίας και διάρκειας. Εκτός από τις πεζοπορικές διαδρομές που έχουν ως αφετηρία τους πεδινούς οικισμούς και φτάνουν μέχρι τα ορεινά χωριά, μπορούν να γίνουν αναβάσεις στις κορυφές του βουνού. Επίσης, οι ορειβάτες μπορούν να ακολουθήσουν το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4 ή να συνδυάσουν αναβάσεις στην ανατολική πλευρά με καταβάσεις στις μεγάλες χαράδρες της δυτικής πλευράς (Βυρός, Ρίντομο, ρέμα Βίντολης, φαράγγι Κοσκαράκας), σε διαδρομές που διαρκούν δύο ή τρεις ημέρες.

ΑΝΑΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

Η ανάβαση στην κορυφή του βουνού γίνεται συνήθως από τη λακωνική πλευρά.

Στη θέση Βαρβάρα σε υψόμ. 1.550 μ., 3 ώρες περίπου από τον οικισμό Ντόριτσα του χωριού Παλαιοπαναγιά που βρίσκεται στον δρόμο από Σπάρτη για Γύθειο στα 12 περίπου χλμ. μετά το χωριό Ανώγεια, υπάρχει ορειβατικό καταφύγιο. Το καταφύγιο, που δημιουργήθηκε το 1961, προσφέρει βασικές εξυπηρετήσεις (θέρμανση, κουβέρτες, κουκέτες και κουζίνα) και μπορεί να φιλοξενήσει 26 άτομα. Η χρήση του γίνεται ύστερα από συνεννόηση με τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύνδεσμο (ΕΟΣ)

Σπάρτης και με την παρουσία φύλακα. Η κλασική ανάβαση στο καταφύγιο αρχίζει από την πηγή Μαγγανιάρη (980 μ.) όπου φτάνει ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος από το χωριό Παλαιοπαναγιά. Στη θέση Μαγγανιάρη υπάρχει μεγάλος χώρος στάθμευσης που έχει δημιουργηθεί από το δασαρχείο Σπάρτης.  Το μονοπάτι είναι πολύ καλά σημαδεμένο και βατό και είναι ιδεώδες για το καλοκαίρι, καθώς βρίσκεται στη σκιά του ορεινού δάσους. Έπειτα από δύο συναντήσεις με τον δασικό δρόμο Μαγγανιάρη-Πενταυλών, οι αναβάτες αφήνουν πίσω τους τον «πολιτισμό» και παίρνουν το μονοπάτι. Το μονοπάτι διατρέχει με μικρή κλίση το δάσος και οδηγεί στην πηγή του Τρίποδα, που δίνει το όνομά της σε ολόκληρη την πλαγιά. Από το σημείο αυτό η κλίση μεγαλώνει και ψηλότερα το μονοπάτι διασταυρώνεται με το μονοπάτι της διαδρομής Ε4 (Καταφύγιο-Λακκώματα). Λίγο μετά το μονοπάτι οδηγεί στην πηγή Βαρβάρα, τελευταία πηγή πριν από το καταφύγιο, η οποία το καλοκαίρι συνήθως δεν έχει νερό. Το μονοπάτι οδηγεί σε χωματόδρομο, μέχρι το καταφύγιο.Η διαδρομή από την πηγή Μαγγανιάρη έως το καταφύγιο είναι 1 ώρα και 30 λεπτά, με υψομετρική διαφορά 570 μέτρων, ενώ από το καταφύγιο έως την κορυφή Προφήτης Ηλίας στα 2.407 μ. η ανάβαση διαρκεί 2 1/2 ώρες περίπου. Η διαδρομή καταφύγιο-κορυφή είναι σηματοδοτημένη.                                                                                         

Ειδικά για τους Μανιάτες στη Μάνη, που κατά τον Νικηφόρο Βρεττάκο συναντάμε το «ερωτικό σμίξιμο του ήλιου και της πέτρας», ο Ταΰγετος αποτελεί σύμβολο, αφού στις πλαγιές και στις βουνοκορφές του διατηρήθηκε άσβεστη η φλόγα της Ελευθερίας. Εκεί έβρισκαν καταφύγιο οι κατατρεγμένοι και εκεί είναι που γράφτηκαν πολλές ηρωικές στιγμές των προγόνων μας. Εκεί έχτισαν τα χωριά τους, από τα οποία η Πολιτεία έχει αναγνωρίσει 98 παραδοσιακούς οικισμούς από τους 118 που συνολικά βρίσκονται σε όλη τη Πελοπόννησο.
Ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει σπηλαιολογία, ορεινή ποδηλασία, πεζοπορικές και ορειβατικές διαδρομές στις πλαγιές ή στα φαράγγια του βουνού, διαδρομές που αναλύονται στην ιστοσελίδα μας, στην ίδια ενότητα.                                                               

Λέγεται ότι ο Ταΰγετος είναι ένα βουνό νέο σε ηλικία που ακόμη αναπτύσσεται, αφού ανέρχεται κάθε χρόνο κατά ένα εκατοστό, οπότε δεν ξέρουμε τι ανάστημα θα πάρει στους αιώνες και ποια γενιά μπορεί να τον δει ψηλότερο από άλλα βουνά. Η ορογένεση θα το δείξει, αλλά πότε;  

SAOUTIS   ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ     44 Χρόνια Ασφαλιστικής Προσφοράς Τηλ. 2721 300 351, Κιν. 6977 172 942 e-mail: agsaouti@gmail.com

ΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ ΥΓΕΙΑΣ. Για κάθε ηλικία, για κάθε τσέπη. ΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ. Δώστε λύση στο μεγάλο πρόβλημα του Ασφαλιστικού, αποκτώντας τη δική σας σύνταξη. ΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ. Ανεξάρτητα από το ύψος των σημερινών Ασφαλίστρων σας, σας εγγυόμαστε καλύτερα και χαμηλότερα ασφάλιστρα.

              

                                      ------////------












               ΠΟΛΥΛΙΜΝΙΟ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

                      

Μετά από μία διαδρομή σε χωματόδρομο και ένα πλακόστρωτο κομμάτι μέσα στο πράσινο ξεπροβάλει το φαράγγι στο Πολυλίμνιο. Ένα καλά κρυμμένο φαράγγι με αρκετές λιμνούλες, τρεχούμενα νερά και καταρράκτες. Τα νερά παγωμένα με ένα υπέροχο γαλαζοπράσινο χρώμα. Σε κάποια σημεία οι επισκέπτες μπορούν να κάνουν μπάνιο. Τα βράχια είναι απόκρημνα και γλιστρούν γι' αυτό χρειάζεται προσοχή και κατάλληλα παπούτσια. Μία

μοναδική εμπειρία που σίγουρα θα σας αφήσει με τις καλύτερες εντυπώσεις. Απλά οι αρμόδιες αρχές θα έπρεπε να έχουν φτιάξει το δρόμο. Δεν επιτρέπεται με τόση τουριστική κίνηση να είναι χωματόδρομος!!!
Το Πολυλίμνιο είναι ένας επίγειος παράδεισος στη Μεσσηνία, κοντά στο χωριό Χαραυγή και απέχει 33 χιλιόμετρα από την πόλη της Καλαμάτας. Εκεί θα δείτε σε πολλά επίπεδα να σχηματίζονται λίμνες και καταρράκτες από τα νερά που διέρχονται μέσα από το Φαράγγι του Πολυλιμνίου.                                                                                                         

Οι πινακίδες αρχίζουν από το χωριό  Καζάρμα που βρίσκεται πάνω στο δρόμο, προς Πύλο. Εκεί θα στρίψουμε αριστερά  και στο χωριό Χαραυγή που είναι λίγα μέτρα πιο κάτω και αμέσως μετά ξεκινάει το φυσικό θαύμα που αποκαλύπτεται το μυστικό. Στο φαράγγι του Πολυλίμνιου το ανάγλυφο του εδάφους έχει σχηματίσει, μέσα στην πλούσια, υδροχαρή βλάστηση, ένα μοναδικό σύμπλεγμα καταρρακτών και λιμνών.   
Αυτές έχουν τα ονόματα, του Ιταλού, του Πανάγου, της Καδούλας, της Κάδης, της Μαυρόλιμνας είναι μερικές από τις κλιμακωτές λίμνες με τους αντίστοιχους μικρούς ή μεγαλύτερους καταρράκτες που θα συναντήσετε.

Εντυπωσιακότερος όλων είναι αυτός της Κάδης, τα νερά του οποίου πέφτουν από ύψος 25 μέτρων δημιουργώντας και τη μεγαλύτερη λίμνη. Σε αυτόν οι λάτρεις της δράσης δοκιμάζουν rappel, ενώ οι λιγότερο ριψοκίνδυνοι απολαμβάνουν βουτιές από τα βράχια και κολύμπι.                                                                                   
Οι ντόπιοι έχουν φροντίσει να αναδείξουν την ομορφιά του τόπου, ενώ η περιήγηση μέχρι τον καταρράχτη της Κάδης είναι πανεύκολη χάρη στα γεφυράκια, τα σιδερένια πατήματα και το πλακόστρωτο μονοπάτι. Το φαράγγι απέχει 32 χιλιόμετρα περίπου από την Καλαμάτα.
Οι λίμνες αυτές μέχρι πριν 15-20 χρόνια ήταν καλά κρυμμένες και τις ήξερες κάποιοι ντόπιοι, που όμως δεν γνώριζαν την αξία αυτού του φυσικού θαύματος, αλλά πλέον ο χώρος έχει αξιοποιηθεί, ενώ διαθέτει και δύο χώρους στάθμευσης για όσους θέλουν να δουν το Πολυλίμνιο από κοντά.
Οι επισκέπτες σε μια διαδρομή συνολικά τριών χιλιομέτρων

στο Πολυλίμνιο θα συναντήσουν και τις 15 διαδοχικές λίμνες με τα παράξενα ονόματα που αναφέραμε λίγο πιο πάνω (Kαδούλα, Μαυρολίμνα, του Τυχερού, του Ιταλού, του Πανάγου, της Σταθούλας και άλλα) και φυσικά στα καθαρά νερά τους μπορούν να κάνουν μπάνιο. Ο καταρράκτης της Κάδης εκεί ρίχνει τα νερά του από ύψος 25 μέτρων.      

SAOUTIS  ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ                                        44 Χρόνια Ποιοτικής Ασφαλιστικής Προσφοράς Ασφάλιση   ΥΓΕΙΑΣ.   Νοσοκομειακή,  Εξωνοσοκομιακή Περίθαλψη και Φάρμακα σε γιατρούς της επιθυμίας σας.   Ασφαλίσεις Αυτοκινήτων,  ποιοτικές,  υπεύθυνες  με  τα  χαμηλότερα     Ασφάλιστρα !                                                          Τηλεφωνείστε μας ΤΩΡΑ  στα    2721 300 35 21, ή  6977 172 942.                           ή στείλτε μας ένα  μήνυμα στο  agsaouti@gmail.com

                                                                 -----/////-----

TA AIPETIKA                    Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ – Ηλεκτρονικό Περιοδικό,  με τις Αιρετικές απόψεις, σκληρές αλήθειες και αρκετό  ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ KAI ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ,  Δείτε ακόμη, καθημερινά θέματα που ενδιαφέρουν, όπως ........ ΑΘΛΗΤΙΚΑ,  ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ,  ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ, LIFE STYLE και όχι μόνο,.              http://taairetika.blogspot.com

                                         
                                             ΠΟΤΑΜΟΣ ΑΡΙΣ                                                
                      Πηγή ζωής και ανάπτυξης είναι ο ποταμός Άρις  

Ο ποταμός Άρις πηγάζει από την περιοχή του Πηδήματος με μέση παροχή 900 κ.μ. ανά ώρα, τροφοδοτεί τα αρδευτικά έργα της περιοχής του Άρι, της Αιθαίας και της Άμφειας και χύνεται στη θαλάσσια περιοχή της Διασποράς.

Η αξία του Άρι είναι μεγάλη, καθώς πρόκειται όχι μόνο για κοιτίδα βιοποικιλότητας και υδάτινο φορέα, αλλά και για έναν από τους λίγους ποταμούς στην Ελλάδα που είναι πλεύσιμοι.

Πηγή ζωής και ανάπτυξης είναι ο ποταμός Άρις, που πηγάζει από το Πήδημα και μετά από διαδρομή 15 χιλιομέτρων περίπου χύνεται στο Μεσσηνιακό Κόλπο, επιτελώντας και αντιπλημμυρικό ρόλο. Το ποτάμι βρίσκεται δίπλα στην πόλη της Καλαμάτας, έχει πολύ νερό ακόμη και το καλοκαίρι, διαθέτει αξιοσημείωτη χλωρίδα και πανίδα, ενώ στις εκβολές του υπάρχει ο σπουδαίος αρχαιολογικός χώρος των Ακοβίτικων, όπου έχουν ανακαλυφθεί ερείπια πρωτοελλαδικού μεγάρου και ναού του Ποσειδώνα.                                                                                                      

SAOUTIS   ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ  44 Χρόνια Ποιοτικής Ασφαλιστικής Προσφοράς                                                                                            Στις Ασφαλίσεις,  * ΥΓΕΙΑΣ  * ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ  * ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ  * ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ  * ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ &     ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ      ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΩΝ ΤΗΛ. 2721 300 351, ΚΙΝ. 6977 172 942 e-mail : agsaouti@gmail.com

Σκοπός του Δήμου είναι να προωθήσει περαιτέρω την ανάδειξη του ποταμού, κάτι που θα συμβάλει και στη φροντίδα του περιβάλλοντος αλλά και στην προστασία του υδάτινου φορέα από καταπατήσεις της παρόχθιας περιοχής.                                                                                        Τονίζεται ότι η αξία του ποταμού Άρι είναι μεγάλη, καθώς πρόκειται όχι μόνο για κοιτίδα βιοποικιλότητας και υδάτινο φορέα, αλλά και για έναν από τους λίγους ποταμούς στην Ελλάδα που είναι πλεύσιμοι.

Μάλιστα, η Ελληνική Ομοσπονδία Κωπηλασίας έχει δείξει ενδιαφέρον για τη δημιουργία προπονητικού κέντρου στον Άρι, καθώς το χειμώνα η θάλασσα δεν ενδείκνυται για προπονήσεις, ενώ τα νερά του ποταμού παραμένουν ήρεμα.                                                                                                   

Στον Άρι υπάρχει το φράγμα του ποταμού Παμίσου, όπου έχει δημιουργηθεί μια περιοχή απείρου κάλλους, ο σιδηροδρομικός σταθμός, οι εγκαταστάσεις του πρώην ΑΣΟ, οι οποίες έχουν παραχωρηθεί στο Δήμο για τη δημιουργία πολιτιστικού κέντρου, ενώ στο Δημοτικό Διαμέρισμα Ανεμομύλου υπάρχει το πέτρινο λαξευτό γεφύρι στην περιοχή «Κάραβος», το οποίο χρονολογείται από το 1850.

                                                                          

                                                     ΠΑΜΙΣΟΣ                        
                Πάμισος,  το όνομα του ποτάμιου Μεσσήνιου   θεού.                                                                  

Ο Πάμισος είναι από τα  μεγαλύτερα  ποτάμια της Πελοποννήσου και το μεγαλύτερο του Νομού Μεσσηνίας. Έχει μήκος 48 χλμ. Πηγάζει από το

όρος Λύκαιο, διασχίζει κάθετα τον κάμπο της Μεσσηνίας και εκβάλει στον Μεσσηνιακό Κόλπο, περνάει λίγο πριν τη Μεσσήνη  πλησίον του αεροδρομίου της Καλαμάτας. 

O Πάμισος, έτσι όπως τον παρουσιάζει ο Παυσανίας και ο Στράβωνας, είναι βέβαιο πως Πάμισος, ονομαζόταν μόνο το κάτω μέρος του ποταμού, από τις πλούσιες πηγές του Αγίου Φλώρου μέχρι τις εκβολές του στο Μεσσηνιακό κόλπο, που διασχίζει το κάτω μέρος 

της Μεσσηνιακής πεδιάδας, που από το Στράβωνα ονομαζόταν «Μακαρία», που την ποτίζει και την κάνει ιδιαίτερα εύφορη και έχει μήκος περί τα 20 χλμ. 

Ο Πάμισος διασχίζει περιοχές με οργανωμένα αρδευτικά δίκτυα στον κάμπο της Μεσσηνίας και εκβάλει στον Μεσσηνιακό κόλπο.

Όπως ήταν φυσικό, από την αρχαιότητα στον ποταμό δόθηκε ένα

όνομα - μια ταυτότητα, που να προσδιορίζει τις ιδιότητες του - που θα μπορούσε να εμπνέει δέος και δύναμη για τους ανθρώπους!
Με αυτές του, τις ιδιότητες, ο ποταμός, γίνεται για τους αρχαίους μας προγόνους, ποτάμιος Θεός και λατρεύεται με θυσίες και άλλες εκδηλώσεις σύμφωνα με τις δοξασίες και τις έννοιες που έδιναν οι αρχαίοι σε κάθε τι που λατρεύανε.

Σήμερα ο Πάμισος προσφέρεται για αναψυχή, ηρεμία και γαλήνη.    Είναι σημαντικός υδροβιότοπος που προσφέρει προστασία σε σπάνια είδη πουλιών. Ευνοεί την ύπαρξη άγριας χλωρίδας και σπάνιων ειδών ψαριών. 

Προσφέρει τα νερά του στη καλλιέργεια της γης. Αποτελεί πηγή ζωής για τον άνθρωπο και τα έμβια όντα.  (Ο Πάμισος δίνει ζωή εδώ και αιώνες στο Μεσσηνιακό κάμπο).  

Προς   τιμήν του Ποταμού Πάμισου, στη Μεσσήνη έχει δοθεί το όνομα του Πάμισου στην τοπική ποδοσφαιρική ομάδα, ένα ιστορικό σωματείο με πλούσια αθλητική δράση. 

                                      -------////////-------

                        ΤΑΥΓΕΤΟΣ, Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ

                                                                      Β΄ Μέρος
                               ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΟΥ ΤΑΥΓΕΤΟΥ                                                           ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Ο Ταύγετος όπως και τα;περισσότερα περισσότερα Ελληνικά βουνά, έχουν αρκετές διαδρομές όπου οι επισκέπτες και φίλοι των βουνών μπορούν και κάνουν περιπάτους στο δάσος μέσα στο οξυγόνο.                   

Επίσης, κατά το παρελθόν φιλοξένησαν πάρα πολλά χωριά τα οποία τις εποχές εκείνες ήκμασαν και δημιούργησαν σπουδαίους πολιτισμούς ! Ιδρύθηκαν, ακόμη,  μοναστήρια που έπαιξαν σοβαρότατο ρόλο και στον πολιτισμό αλλά και σον αγώνα του ‘ 21.

Τα περισσότερα από αυτά τα χωριά είναι σπάνιας φυσικής ομορφιάς και είναι κρίμα που δεν έχουν αξιοποιηθεί ως προς την ανάπτυξής τους κυρίως.

Ας δούμε όμως λίγα πράγματα για την Τουριστική προοπτική  του Ταυγέτου τις διαδρομές που είναι κατάλληλες για πεζοπορία  

και αναλυτικά  τα χωριά του Ταϋγέτου από την Δυτική πλευρά του, την πλευρά δηλαδή της Μεσσηνίας. 

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ  ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΣΤΟΝ ΤΑΥΓΕΤΟΣ

Τα τελευταία χρόνια ο Ταΰγετος μπαίνει σιγά - σιγά στον ταξιδιωτικό χάρτη με νέα και ιδιαίτερα ξενοδοχεία που απευθύνονται σε ένα πιο μαζικό, αλλά πάντα ψαγμένο κοινό.

Πριν από μερικά χρόνια τις πλαγιές του χαίρονταν μόνο οι ορειβάτες και

ακόμη και στα εύκολα προσβάσιμα (μέσω ασφαλτοδρόμων) χωριά στους πρόποδές του οι ταξιδιώτες και οι ξενώνες ήταν ελάχιστοι. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ο Ταΰγετος μπαίνει σιγά σιγά στους ταξιδιωτικούς προορισμούς με νέα και ιδιαίτερα ορεινά τουριστικά καταλύματα που απευθύνονται σε ένα πιο μαζικό, αλλά πάντα ψαγμένο κοινό.

Η αλήθεια είναι ότι ο Ταύγετος θα μπορούσε να προφέρει τουρισμό υψηλού επιπέδου, τουλάχιστον έχει αυτές τις δυνατότητες, αλλά οι πολιτικές και δημοτικές ηγεσίες των 2 Νομών Λακωνίας και Μεσσηνίας, δυστυχώς δεν έχουν κάνει τίποτε απολύτως για να αναπτυχθεί ο Ταύγετος τουριστικά και για

να αναπτύξουν το χειμερινό τουρισμό και των 2 Νομών.

Ο Ταύγετος είναι τόσο όμορφο βουνό αφού έχει όλες τις προϋποθέσεις να γίνει ένα Σπουδαίο Χειμερινό Τουριστικό Κέντρο το καλύτερο της Νοτίου Ελλάδος που θα έδινε ζωή σε 2 πανέμορφους Νομούς, τη Μεσσηνία και τη Λακωνία και θα αποκτούσαν Τουριστική δραστηριότητα Χειμώνα - Καλοκαίρι.  Υπάρχουν εγκαταλελειμμένα χωριά τα οποία θα μπορούσαν να αναβιώσουν και να γίνουν "παραδοσιακά χωριά" μεξενώνες, με μικρές πλατείες, με παραδοσιακά ταβερνάκια και φυσικά με γραφικά σπιτάκια όπου θα μπορούσαν οι επισκέπτες τουρίστες, Έλληνες και ξένοι να απολαμβάνουν τις ομορφιές του Ταϋγέτου και το Χειμώνα με τα χιόνια και το καλοκαίρι, αφού η θάλασσα από το βουνό απέχει  μισή ώρα. Για να γίνουν όμως όλα αυτά χρειάζεται πολιτική βούληση, χρειάζεται Βουλευτές και Δημάρχους με όραμα που να μη τους νοιάζει αν θα επανεκλεγούν ή όχι, αλλά απόφαση να αναπτύξουν και το χειμερινό καθώς και τον αθλητικό τουρισμό, με τη δημιουργία αθλητικού προπονητικού κέντρου προετοιμασίας ποδοσφαιρικών ομάδων και άλλων αθλητών. Τέλος, ια μπορούσε να αναπτυχθεί ο θρησκευτικός τουρισμός αφού στον Ταύγετο υπάρχουν πολλά μοναστήρια αιώνων με ιστορία, όπως και Βυζαντινά εξωκκλήσια.  

Στο β΄ μέρος θα σας παρουσιάσουμε ΟΛΑ τα χωριά του Ταυγέτου, από τη πλευρά της Μεσσηνίας.

                                               ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

O Tαΰγετος προσφέρει ένα μεγάλο φάσμα δυνατοτήτων για διαδρομές κάθε

Μονοπάτι στο δάσος της Αλαγονίας

δυσκολίας και διάρκειας. Εκτός από τις πεζοπορικές διαδρομές που έχουν ως αφετηρία τους πεδινούς οικισμούς και φτάνουν μέχρι τα ορεινά χωριά, μπορούν να γίνουν αναβάσεις στις κορυφές του βουνού. Επίσης, οι ορειβάτες μπορούν να ακολουθήσουν το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4 ή να συνδυάσουν αναβάσεις στην ανατολική πλευρά με καταβάσεις στις μεγάλες χαράδρες της δυτικής πλευράς (Βυρός, Ρίντομο, ρέμα Βίντολης, φαράγγι Κοσκαράκας), σε διαδρομές που διαρκούν δύο ή τρεις ημέρες.

 1.ΑΡΤΕΜΙΣΙΑ = ΤΣΕΡΝΙΤΣΑ ή ΤΖΕΡΝΙΤΖΑ. Στα Σλάβικα σημαίνει περιοχή με πολλές μουριές, που υπήρχαν τότε στην περιοχή. Η Αρτεμισία βρίσκεται σε υψόμετρο 700 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας. Μετά την εφαρμογή του

νόμου Καποδίστρια, αποτελεί δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Καλαμάτας με 310 κατοίκους που προκύπτει από την απογραφή του 2001 και 339 κατοίκους στην απογραφή του 1991. Παλιότερα, αποτελούσε ξεχωριστή κοινότητα, η οποία από το 1835 μέχρι το 1912 ανήκε στον Δήμο Αλαγονίας με το όνομα Τσερνίτσα, κατά καιρούς αποτελώντας την έδρα του Δήμου όταν ο Δήμαρχος ήταν από την Τσερνίτσα, εναλλασσόμενη με την Σίτσοβα, με δικαστήριο, ληξιαρχείο, αστυνομία και πολλά πανδοχεία. Τα έξι χωριά που αποτελούσαν τον τέως δήμο Αλαγονίας ήταν τα εξής: Αλαγονία Καλαμάτας, Σίτσοβα, Αρτεμισία, Τσερνίτσα, Καρβέλι / Κουτσαβά, Λαδά / Κουτσαβά , Νέδουσα / Μεγάλη Αναστάσοβα, Πηγές / Μικρή Αναστάσοβα

Η Αρτεμισία είναι χτισμένη στην θέση της αρχαίας Δενθαλιάτιδας με αξιόλογα ιστορικά μνημεία, όπως ο Ναός της Λιμνάτιδας Αρτέμιδας στο Βόλιμνο, το μοναστήρι του Μελέ με το ομώνυμο Κάστρο και η Κάτω Χώρα. Το μοναστήρι του Μελέ στέγασε τη Μεσαιωνική Σχολή Μελέ και τα Εκπαιδευτήρια του εθνικού ευεργέτη Πέτρου Δημάκη, ο οποίος έφτασε στην περιοχή από το εξωτερικό το 1854 και στα ιδρύματα του οποίου μαθήτευσαν αξιόλογα μέλη της διοίκησης της αναπτυσσόμενης μετά την απελευθέρωση Καλαμάτας. Η

Αρτεμισία είναι το μεγαλύτερο χωριό σε γεωγραφική έκταση μαζί με τα χωράφια σιταριού του Πέρα, της Ρογκοζωνίτσας και του Βόλιμνου, καλύπτοντας έκταση 38.797 στρεμμάτων, λίγο μικρότερη από αυτή της Καλαμάτας και σχεδόν διπλάσια των άλλων χωριών. Βρίσκεται στο κεντρικότερο σημείο του δήμου, περιτριγυρισμένη από τα άλλα πέντε χωριά. Το όνομά της μετά την κάθοδο των Σλάβων έγινε Τσερνίτσα,  αφού

είχε αναπτυγμένη σηροτροφία, και η παλιότερη θέση της ήταν στην Κάτω Χώρα, θέση της αρχαίας Δενθαλιάτιδας, στην οποία σήμερα βρίσκουμε μόνον κήπους και ερείπια. Τα κτίσματα της ιστορικής Μονής του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στο Μελέ απέχουν 800 μέτρα ασφαλτοστρωμένου δρόμου από το χωριό, όπου υπάρχουν ερείπια από τη Μεσαιωνική σχολή Μελέ και τα Δημάκεια Εκπαιδευτήρια, στα οποία δίδαξαν σπουδαίοι καθηγητές και ιεράρχες και φοίτησαν μεγάλα ονόματα όπως ο Μπενάκης, ο Μελετόπουλος

κ.ά. Κατάλοιπο εκείνων των εκπαιδευτηρίων είναι το σημερινό σχολείο της Αρτεμισίας, στο οποίο πλέον δε φοιτούν μαθητές και χρησιμοποιείται για διάφορες εκδηλώσεις.

 Στην Αρτεμισία βρίσκονται επίσης δύο ενδιαφέροντες ναοί: ο ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου, του τύπου του ελεύθερου σταυρού με οκτάπλευρο τρούλο, στον οποίο σώζονται τοιχογραφίες του 1713 (στον κυρίως ναό και στο νάρθηκα) και του 1704 (στο τέμπλο), καθώς και η μονόκλιτη ξυλόστεγη βασιλική της Υπαπαντής του Σωτήρος (1858).

Σήμερα Διοικητικά η Αρτεμισία είναι Δδ του Καλλικρατικού Δήμου Καλαμάτας. 

2. ΑΛΑΓΟΝΙΑ. (ΣΙΤΣΟΒΑ)

Η Αλαγονία ανέκαθεν απετέλεσε το καιφαλοχώρι των εξι χωριών της περιοχής που κατά την Τουρκοκρατία ήταν γνωστά ως Πισινά χωριά όπως προκύπτει από την απογραφή του 2001 έχει έκταση 22.093 στρέμματα. Το 1829 είχε 906 κατοίκους (188 οικογένειες).Το 1928 είχε πληθυσμό 941 κατοίκους, το

1940 είχε 1029, το 1951 είχε 940, το 1981 είχε 335, το 1991 είχε 410 κατοίκους εκ των οποίων 330 στην Αλαγονία και 80 στον οικισμό Μαχαλάς. Με τον Νόμο Καποδίστρια, η Αλαγονία γίνεται δημοτικό διαμέρισμα και οι κάτοικοι μειώνονται ακόμα περισσότερο σε 289 στην Αλαγονία, ενώ στον Μαχαλά παραμένουν 71 (πραγματικοί πληθυσμοί, απογραφή 2001).

Κατά την παλαιότερη διοικητική διαίρεση, ο τέως Δήμος Αλαγονίας υπαγόταν στη Λακωνία. Από το 1837 απετέλεσε δήμο, της επαρχίας των Καλαμών, με έδρα άλλοτε τη Σίτσοβα (σήμερα Αλγονια) και άλλοτε την Τσερνίτσα (σήμερα Αρτεμισία).

Η Αλαγονία είναι γενέτειρα του Οικουμενικού Πατριάρχη Πελεκάση. Ο Δήμος Αλαγονίας και στη συνέχεια η κοινότητα Αλαγονίας, πήραν το όνομα αυτό από την αρχαία πόλη Αλαγονία παρόλο που η σημερινή θέση της δεν ταυτίζεται με εκείνη της αρχαίας πόλης.

Βρίσκεται σε υψόμετρο 750 μ. Στη περιοχή αυτή υπήρχε μεγάλη παραγωγή  πατάτας, λάδι, κάστανα, καρύδια, κεράσια, οπωρικά και ξυλεία. Στο 23ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Καλαμάτας - Σπάρτης και στο ύψος του χωριου Αρτεμισία Καλαμάτας στρίβουμε αριστερά. Ο δρόμος είναι ασφαλτοστρωμένος. Στα 2 χλμ. συναντάμε το χωριό Πηγές (Μικρή Αναστάσοβα) και μετά 3 χλμ. φθάνουμε στην Αλαγονία. Είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στην καταπράσινη πλαγιά.

Σήμερα, διοικητικά υπάγεται στον Καλλικρατικό Δήμο Καλαμάτας.

3. ΑΛΤΟΜΙΡΑ. Τα Αλτομιρά βρίσκονται στο1 2ο χιλιόμετρο του δρόμου Κάμπου-Καλαμάτας, σε ανηφορικό δρόμο προς το Ταΰγετο, αμφιθεατρικά κτισμένα σε μια βουνοπλαγιά. Αποτελoύσε Δημοτικό Διαμέρισμα του τ. Δήμου Αβίας, αφού σήμερα ανήκει στο Δήμο Δυτικής Μάνης.. Σύμφωνα με τοπική παράδοση το χωριό οφείλει το όνομά του σε κάποιο ληστή ή φυγάδα, που ονομαζόταν Αλτόμορος και είχε καταφύγει στην περιοχή. Το ορεινό του έδαφος αποτελούσε καταφύγιο των κλεφτών επί Τουρκοκρατίας και ανήκε στην καπετανία και εξαρχία της Ζαρνάτας. Στη περιοχή υπάρχει παλιό λιθόστρωτο μονοπάτι που άρχιζε στο Κάμπο με προορισμό το Μυστρά. Ενδιάμεσα είναι το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, της Μαρβίνιτσας, τα

Αλτομιρά και τα Πηγάδια. Η περιοχή αυτή ήταν υπό τον έλεγχο των Καπετανάκηδων, που είχαν έδρα τη Τρικότσοβα, όπου υπάρχει ερειπωμένο φρουριακό συγκρότημα. Οι Αλτομιριανοί έλαβαν μέρος στη μάχη της Βέργας εναντίον του Ιμπραήμ στις 22 Ιουνίου 1826. Ο παλαίμαχος αγωνιστής της Βέργας γιατρός Α. Μαυρογένης γράφει για τη συμμετοχή των Αλτομιριανών στη μάχη κατά του Ιμπραήμ: «Οι Καπετανάκαι κυρίως δια των γενναίων Σελιτσιάνων, Αλτομιριανών και άλλων Αβιατών έκτισαν την Βέργαν…και κατέλαβαν τα επικινδυνώτερα σημεία». Το χωριό είναι ακατοίκητο, παρ’ όλο που στην πρόσφατη απογραφή απογράφησαν 92 κάτοικοι. Μερικοί κτηνοτρόφοι παραμένουν μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου και κατόπιν κατεβαίνουν χαμηλότερα σε άλλα χωριά για να ξεχειμωνιάσουν και επανέρχονται την Άνοιξη.

Τα Αλτομιρά έχουν παλιά πέτρινα σπίτια εξαίρετα δείγματα της Μανιάτικης αρχιτεκτονικής, εκ των οποίων αρκετά έχουν αναπαλαιωθεί. Το 1999 κηρύχθηκε διατηρητέος οικισμός από το Υπουργείο Πολιτισμού. Έχει εκκλησίες με θαυμάσιες τοιχογραφίες, ενώ ονομαστό είναι το διπλό πέτρινο γεφύρι στο Μπίλιοβο, στο φαράγγι του Ριντόμου.
Πηγή www.mani.org.gr  

4. ΑΜΦΕΙΑ = ΓΑΡΔΙΚΙ. Η Άμφεια (Γαρδίκι) με πληθυσμό 659 κατοίκους είναι χωρισμένη σε δύο οικισμούς , την Άνω και την  Κάτω Άμφεια. Ανάμεσα στα Βυζαντινά Μνημεία της Αμφείας, σώζεται ο Ιερός Ναός του Αγ. Ιωάννη του

Προδρόμου Γαρδικίου, κτίσμα του 13ου αιώνα σε σχήμα εγγεγραμμένου σταυρού με δωδεκάπλευρο τρούλο. Δύο χιλιόμετρα νότια από τη Μονή Γαρδικίου βρίσκεται σε σπηλιά, «το ναύδριο των Αγ. Αναργύρων». Στο βάθος της σπηλιάς είναι το Ιερό Βήμα με χτιστό αγιογραφημένο τέμπλο.                   

Η περιοχή επίσης έχει μακρόχρονη παράδοση στην καλλιέργεια ελαιόδεντρων και την παραγωγή εξαιρετικής ποιότητας ελαιολάδου.                                                                                            Η λέξη Γαρδίκι που είναι το παλιό όνομα του χωριού, προέρχεται από τη Σλάβικη λέξη ΓΑΡΔ που σημαίνει ξηρός τόπος. Αντίθετα  το όνομα ΑΜΦΕΙΑ  το πήρε από την  ΑΡΧΑΙΑ ΑΜΦΕΙΑ. Όπου κατά την παράδοση  σε χρόνο που μέχρι τώρα δεν έχει προσδιοριστεί ήκμασε στην περιοχή δυτικά του Ακόβου και σε απόσταση 6 χλμ. Στην ευρύτερη περιοχή της Κλόγκοβας. 

Η Κλόγκοβα ήταν η περιοχή από την  οποία προέρχονται οι πρώτοι κάτοικοι της Άμφειας.      Το Γαρδίκι ανήκε στον τέως Δήμο Θουρίας, ενώ σήμερα ανήκει στο νέο Δήμο Καλαμάτας και ο πληθυσμός της είναι 240 κάτοικοι.

5. ΑΜΦΕΙΑ (ΑΝΩ) = ΑΝΩ ΓΑΡΔΙΚΙ.                           
Λίγο πιο πάνω από την Άμφεια στο δρόμο που μας οδηγεί προς το Δυράχι, συναντάμε την Άνω Άμφεια ή Άνω Γαρδίκι στο οποίο στην απογραφή του 2011βρέθηκαν 314 κάτοικοι.                                                                                                       

6. ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ = ΝΕΡΙΝΤΑ. Είναι ένας από τους οικισμούς των Γαϊτσών που

αποτελούσαν την ομώνυμη πρώην κοινότητα και μετέπειτα Δήμο Αβίας. Σήμερα ο οικισμός αυτός, που είναι πλησίον του υπέροχου φαραγιού του Ριντόμου, ανήκει στο Δήμο Δυτικής Μάνης.         

7.ΑΡΑΧΟΒΑ. Ένα πολύ μικρό χωριό (οικισμός) στην περιοχή του Ελαιοχωρίου πριν τη Μονή Δημιόβης. Ανήκει στο Δήμο Καλαμάτας και έχει 33 κατοίκους.

8.ΒΟΡΕΙΟ = ΜΠΡΙΝΤΑ. Ένας ακόμα οικισμός που αποτελούσε την πρώην κοινότητα Γαϊτσές που σήμερα ανήκει στο Δήμο Δυτ. Μάνης. Βρίσκεται πλησίον του Κάμπου που αποτελούσε την έδρα του πρώην Δήμου Αβίας. Διοικητικά σήμερα υπάγεται στο Δήμο Δυτικής Μάνης.
9. ΓΙΑΤΡΕΪΚΑ. Μανιάτικος οικισμός σε υψόμετρο 720 μέτρα.  Οι κάτοικοι ήταν απόγονοι της οικογένειας των Μεδίκων ή Ιατρών γι' αυτό και ο οικισμός ονομάστηκε Γιατρεϊκα. Οι Μέδικοι ήρθαν από διάφορα μέρη της ανατολικής Μάνης (Οίτυλο). Σήμερα ζουν μόνιμα 7 άτομα στον οικισμό. Πηγή : www.lefktro.gov.gr

10.ΕΛΑΙΟΧΩΡΙ = ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ. Το Ελαιοχώρι βρίσκεται ανατολικά σε σχέση με την Καλαμάτα σκαρφαλωμένο στις πλαγιές του δυτικού Ταϋγέτου στο

"Καλάθι". Το Ελαιοχώρι, βρίσκεται στη βορεινή πλαγιά λόφου, στο μέρος που ήταν κτισμένη η αρχαία πόλη Καλάμαι. Ο λόφος προστάτευε την πόλη από την θέα των πειρατών από το λιμάνι της Καλαμάτας, ενώ από την κορυφή του φαίνεται ο Μεσσηνιακός κόλπος, απέναντι το Πεταλίδι και η Κορώνη ενώ μπροστά του απλώνεται η Μεσσηνική πεδιάδα (η "Μακαρία" όπως την ονόμαζαν οι αρχαίοι Έλληνες).

11.ΕΜΙΑΛΟΙ. Οικισμός του Ταϋγέτου με 10 κατοίκους που ανήκει στο χωριό Καρβέλι.

12. ΖΑΧΑΡΙΑ = ΛΙΜΠΟΧΟΒΟ. Μανιατοχώρι ή καλύτερα Μανιάτικος οικισμός της πρώην κοινότητας Τσέρια, σε υψόμετρο 680 μ.η οποία σήμερα ανήκει στον Δήμο Δυτικής Μάνης που έχει έδρα την Καρδαμύλη. Εδώ είναι και το Δημοτικό Σχολείο που ιδρύθηκε στις 11-12-1859 και έκλεισε, ελλείψει μαθητών, το 1981. Στο συνοικισμό δεσπόζει ο Πύργος του Κουκέα που  κτίστηκε το 1800 και είναι γνωστός ως Πύργος του Ζαχαριά επειδή μέσα σε αυτόν δολοφονήθηκε το 1805 ο αρματολός Ζαχαριάς Μπαρμπιτσιώτης. Μόνιμοι κάτοικοι σήμερα 4.

13. ΘΕΟΤΟΚΟΣ. Η Θεοτόκος είναι ένας μικρός οικισμός της Αρτεμισίας που βρίσκεται λίγο πριν την Αρτεμισία. Είναι γνωστός ο οικισμός από το ταβερνάκι που είναι πάνω στο δρόμο Καλαμάτας – Σπάρτης, καθώς επίσης και την πηγή που αναβλίζει παφωμένο καθαρό πόσιμο νερό χειμώνα καλοκαίρι.

14. ΚΑΡΥΟΒΟΥΝΙ = ΑΡΑΧΩΒΑ. Η Αράχοβα της Δυτικής Μάνης που αποτελούσε Δημοτικό Διαμέρισμα του τέως Δήμου Λεύκτρου του σημερινού

Δήμου Δυτικής Μάνης. μαζί με τον οικισμό Δρυόπη. Είναι ένα από τα ορεινά χωριά της περιοχής Λεύκτρου και βρίσκεται 55χιλ. νότια της Καλαμάτας και 10 χιλ. ανατολικά της Στούπας. Είναι αμφιθεατρικά κτισμένο ανάμεσα σε δυο πλαγιές που σχηματίζουν ρέμα, σε υψόμετρο 500 μ. και διακρίνουμε τον ερειπωμένο πύργο του Γουδέλη και τις εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου, του Προφήτη Ηλία, της Παναγίας της Γιάτρισσας. Ο ποιητής Νικήτας Νιφάκος (1748-1818) στα στιχουργήματά του για τα χωριά της Μάνης γράφει για το Καρυοβούνι: 

                                             "Να έλθω στην Αράχωβα

                                              την πολυξακουσμένη
                                              που μες στο στενολάγκαδο
                                              ευρίσκεται κτισμένη"

15. ΚΑΣΤΑΝΙΑ Η Καστάνια ή Καστανέα ή Μεγάλη Καστάνια είναι ορεινό χωριό του νομού Μεσσηνίας και ανήκε στο δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Λεύκτρου, ενώ σήμερα ανήκει στο Δήμο Δυτικής Μεσσηνίας. Το χωριό

βρίσκεται σε υψόμετρο 700 μέτρων στους πρόποδες του Ταϋγέτου από την πλευρά της Μεσσηνίας και ανήκει στην περιοχή της ιστορικής Μάνης, ενίσχυσε την επανάσταση του '21 με τετρακόσιους άντρες (τετρακόσια όπλα όπως αναφέρεται σε ορισμένα βιβλία) ενώ στον πύργο του Δουράκη, που υπάρχει στο χωριό έχει μείνει και ο οπλαρχηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Στο χωριό υπάρχουν αρκετές εκκλησίες του 14ου αιώνα και η μία από τις δύο διώροφες χριστιανικές εκκλησίες της Ευρώπης. Προστάτης του χωριού είναι η Παναγία και γιορτάζει στις 15 Αυγούστου με δοξολογία και πανηγύρι έμπροσθεν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην πλατεία του χωριού. Το χωριό είναι προορισμός δροσιάς τους καλοκαιρινούς μήνες και κυνηγιού το χειμώνα.

16. ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ = ΚΟΨΟΛΑΙΜΕΪΚΑ. υψόμετρο 630 μέτρα
Μόνιμοι κάτοικοι σήμερα 14. Σε αγκωνάρι του σπιτιού του Ηλία Ευσ. Ταβουλαρέα υπάρχει χρονολογία 1745 άρα ο συνοικισμός άρχισε να κτίζεται το δεύτερο τέταρτο του 17ου αιώνα. Το 1960 ο συνοικισμός μετονομάστηκε σε Καταφύγιο επειδή στην Νότιο Δυτική άκρη λίγο πιο κάτω στο γκρεμό υπάρχουν σπηλιές που ονομάζονται "Καταφύγ(γ)ια" επειδή εκεί κατέφευγαν για να κρυφτούν οι κάτοικοι φοβούμενοι τους Πειρατές. Πηγή www.lefktro.gov.gr

17. ΚΑΡΒΕΛΙ = ΚΟΥΤΣΑΒΑ ΚΑΡΒΕΛΙ. Το Καρβέλι ή παλιότερα Κουτσαβά Καρβέλι είναι ένα από τα χωριά του δυτικού Ταϋγέτου που μετά το Νόμο

Καποδίστρια, έχει χαρακτηριστεί Δημοτικό διαμέρισμα της Καλαμάτας στον Νομό Μεσσηνίας. Παλαιότερα αποτελούσε αυτόνομη κοινότητα και ακόμα πιο παλιά χωριό του τέως Δήμου Αλαγονίας με το όνομα Κουτσαβά Καρβέλι. Σε απόσταση 1,5 χιλιόμετρο από το Καρβέλι με τις παραδοσιακές βρύσες, βρίσκεται το περίφημο Μοναστήρι της Σιδερόπορτας, το οποίο μαζί με τα άλλα μοναστήρια (Μαρδάκι, Μελέ και Βελανιδιά, αποτέλεσαν φωτεινούς φάρους της πορείας του ελληνισμού. Ανάμεσα στο Καρβέλι και στον Λαδά, σε μια τοποθεσία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, βρίσκεται ένα μεγάλο μονότοξο γεφύρι, που χρονολογείται στους προεπαναστατικούς χρόνους.

18.  ΚΑΤΩ ΚΑΡΒΕΛΙ =ΧΑΝΑΚΙΑ Το Κάτω Καρβέλι ή παλιότερα Χανάκια είναι ένα από τα χωριά του δυτικού Ταϋγέτου που μετά το Νόμο Καποδίστρια, ανήκει στο Δημοτικό διαμέρισμα του Καρβελίου στον Νομό Μεσσηνίας. Σήμερα ανήκει στο Δήμο Καλαμάτας. Βρίσκεται βόρει- ανατολικά της Καλαμάτας κρυμμένο πίσω από λόφο, όπως και τα χωριά Ελαιοχώρι και Κουταλά και πάνω από τον λόφο, όπου πρόσφατα έχουν κάνει εκκλησία του Προφήτη Ηλία και χώρο πανηγυριού, βλέπει ολόκληρο τον Μεσσηνιακό κόλπο και την Μεσσηνιακή Πεδιάδα. Ανατολικά εφάπτεται με τις άκρες του Ελαιοχωρίου και Νοτιο-Δυτικά μέχρι τον δρόμο Καλαμάτας - Σπάρτης και τον ποταμό Νέδοντα. Παλαιότερα αποτελούσε αυτόνομη κοινότητα και ακόμα πιο παλιά ανήκε στο Κουτσαβά Καρβέλι. Στο χωριό υπάρχει παλιά εκκλησία και παλιά αρχοντικά. Στο χωριό ανήκει και το ιστορικό εκκλησάκι Άγιος Σώστης που βρίσκεται στο τελευταίο σημείο της διαδρομής που φαίνεται η Καλαμάτα πριν μπούμε στα Διπόταμα και στον Ταΰγετο. 

19. ΚΕΝΤΡΙΚΟΝ = ΜΠΙΛΙΟΒΑ Είναι χωριό της Μεσσηνιακής Μάνης πλησίον του Κάμπου Αβίας της Δυτικής Μάνης. Εκεί μπορεί κανείς να περπατήσει στο απολαυστικό μονοπάτι της Μπίλιοβας. μαζί με τους οικισμούς Βόρειο (ή Μπρίντα), Ανατολικό (ή Νερίντα) και η Χώρα, αποτελούσε κοινότητα και σήμερα αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Αβίας. Είναι σε οχυρή θέση που το 17ο αιώνα γνώρισε καταστροφές από τους Τούρκους. Έχει αξιόλογους ναούς, όπως του Αγίου Νικολάου (14ου αι.), Προφήτη Ηλία και Παναγίας Χελμού. Από εδώ είναι ο αγιογράφος Χαϊδεμένος που το 1752 τοιχογράφησε τον Άγιο Νικήτα στους Άνω Δολούς. Δίπλα από το Κέντρο παρατηρούμε το υπέροχο φαράγγι του Ριντόμου.

20. ΚΟΥΤΑΛΑ = ΚΑΟΥΤΑΛΑΣ. Ένα χωριό της Καλαμάτας σκαρφαλωμένο στις πλαγιές του Δυτικού Ταϋγέτου. Με την απογραφή του 2001 είχε 18 κατοίκους.                                            

Θέση. Βρίσκεται βόρεια σε σχέση με την Καλαμάτα, σκαρφαλωμένο στις πλαγιές που χαρακτηρίζοντα Δυτικός Ταΰγετος. Χτίστηκε στο βορεινό μέρος λόφου, ο οποίος προστάτευε το χωριό από την θέα προς το λιμάνι της Καλαμάτας για να μην φαίνεται από τους πειρατές, ενώ από την κορυφή του φαίνεται ο ολόκληρος ο Μεσσηνιακός κόλπος και η Μεσσηνική πεδιάδα. Με τον ίδιο τρόπο (πίσω από αντίστοιχο λόφο) είναι χτισμένα και άλλα χωριά της Καλαμάτας, όπως Κάτω Καρβέλι, Ελαιοχώρι κλπ. Βορειοανατολικά του βρίσκονται οι ορεινές αγροτικές περιοχές που ανήκουν στο δ.Δ της Αρτεμισίας με το όνομα Ρογκοζωνίτσα και Βόλιμνος. Ανατολικά φθένει με την περιοχή της Βελανιδιάς, νότια με την περιοχή του Προφήτη Ηλία και δυτικά με το Ασπρόχωμα και την Θουρία.
Ιστορία. Η ιστορία του συνδέεται με την ιστορία των χωριών της Αλαγονίας και ιδιαίτερα της Αρτεμισίας και της Βελανιδιάς, με τις οποίες είχε ιδιαίτερη επαφή, αφού η οπτική του επαφή με την Καλαμάτα και το Κάστρο, είναι καταπληκτική.
Διαδρομή. Η διαδρομή από την Καλαμάτα σήμερα γίνεται με ασφαλτοστρωμένο δρόμο, ο οποίος περανά από την περιοχή του Προφήτη Ηλία και φθάνουμε στο χωριό, ενώ θαυμάζουμε προς την Καλαμάτα, τον κάμπο και την θάλλασα με αεροπορική θέα.

Πηγή : www.hellenica.de

21. ΛΑΔΑ = ΚΟΥΤΣΑΒΑ ΛΑΔΑ. Το Λαδά ή παλιότερα Κουτσαβά Λαδά είναι ένα από τα χωριά του δυτικού Ταϋγέτου που μετά το Νόμο Καποδίστρια, έχει χαρακτηριστεί Δημοτικό διαμέρισμα της Καλαμάτας στον Νομό Μεσσηνίας.

 22. ΛΕΦΤΙΝΙ = ΠΑΛΑΙΟ. Οικισμός της πρώην κοινότητας Τσέρια του σημερινού Δήμου Δυτικής Μάνης. Το υψόμετρο  του οικισμού είναι 650 μέτρα 

Σύμφωνα με τον Γάλλο μεσαιωνοδίφη Bucon, το 16ο αιώνα το Lentini (Λεπτίνιον-Λεπτίνι) ήταν ένα από τα 8 χωριά της Καπετανίας Ανδρούβιστας (σημερινό Ξωχώρι). Στις αρχές του 17ου αιώνα το Λεφτίνι είχε 40 οικογένειες. Το παλαιό Λεφτίνι ήταν κτισμένο περί τα1000 μέτρα βορειότερα του σημερινού. Σήμερα υπάρχουν μερικά ερείπια που μαρτυρούν την ύπαρξη σπιτιών στην τοποθεσία Κάτω Χώρα. Στην τοποθεσία Αϊ Βασίλης υπάρχουν δύο λιθάρια πρωτόγονου ελαιοτριβείου διαμέτρου 0,95μ. και πάχους 0,25 μια τοποθεσία ονομάζεται "Καμίνια" γιατί εκεί φαίνεται ότι υπήρχαν Καμίνια για το ψήσιμο των κεραμιδιών. Σήμερα βρίσκονται μερικά στις σκεπές παλαιών σπιτιών. Το Λεφτίνι σαν χωριό εγκαταλείφθηκε σε άγνωστη εποχή από τους κατοίκους του εξ' αιτίας καταστροφής των σπιτιών από εχθρικές επιδρομές είτε από ασθένειες επειδή η περιοχή εμαστίζετο από ελονοσία διότι υπήρχαν έλη. Λίγοι κάτοικοι έκτισαν νοτιότερα 1.000 μέτρατο σημερινό συνοικισμό. Μόνιμοι κάτοικοι σήμερα είναι 5 άτομα. Πηγή : www.lefktro.gov.gr

23. ΜΑΧΑΛΑΣ. Οικισμός του Δ.δ. Αλαγονίας του Δήμου Καλαμάτας που βρίσκεται στα χωριά του Ταϋγέτου. Ο οικισμός αυτός με την απογραφή του 2001 είχε 71 κατοίκους.

24. ΜΕΝΙΝΑ. Είναι ημιορινός οικισμός της Καλαμάτας σε υψόμετρο 316 μ. με θέα το Μεσσηνιακό κόλπο. Στην απογραφή του 2001 είχε 18 κατοίκους.

25. MHΛΙΑ. Μέσα σε ένα καταπράσινο φυσικό περιβάλλον, η Μηλιά, με τις κρυσταλλοστάλαχτες ρεματιές της, το αρμονικό δέσιμο της θαμνόφυτης βλάστησης, με το ασημόχρωμο του λιόφυλλου και το αυτοφυές υψίκορμο σφεντάμι -μόνου αειθαλούς ελληνικού είδους- αποτελεί νότα υψηλού επιπέδου, αισθητικής ικανοποίησης για τον επισκέπτη. Τη ζωγραφιά της συμπληρώνουν τα αναπαλαιωμένα κεραμοσκέπαστα παραδοσιακά σπίτια με ξέχωρο διάκοσμο, τις επιβλητικές εκκλησιές της και το μεγαλόπρεπο καμπαναριό της -μοναδικό στην περιφέρεια- που φαντάζει να ανηφορίζει στα αρχέγονα βράχια του Πενταδάκτυλου Ταλετού, σε έφεση προσέγγισης με το Θείο.

Η Μηλέα, γνωστή μας ως Μηλιά, πριν από την εφαρμογή του σχεδίου «Καποδίστριας» (Ν. 2539/4/12/97) ήταν έδρα ομώνυμης Κοινότητας (Β.Δ. 31-8-1912 και διορθωτικό Β.Δ. 20-9-1913). Σήμερα η Μηλιά είναι ένα από τα 19 Δημοτικά Διαμερίσματα του τέως Δήμου Λεύκτρου και νυν Δήμου Δυτικής Μάνης,- Επαρχίας Καλαμάτας Ν. Μεσσηνίας, με έδρα την Καρδαμύλη.                                                                                              

Βρίσκεται στη δυτική πλευρά της οροσειράς του Ταϋγέτου, σε υψόμετρο 550 μ. και μεταξύ προβούνων, στην κορυφή των οποίων και ακριβώς πάνω από το χωριό, είναι κτισμένη σε ένα μικρό οροπέδιο, σε υψόμετρο 1000 μ. η Μονή της «Παναγίας της Γιάτρισσας». Το πότε ακριβώς χτίστηκε μας είναι άγνωστο. Κατά την παράδοση, στην τοποθεσία αυτή υπήρχε στους αρχαίους χρόνους ναός της θεάς Αθηνάς διακονούμενος από πολλούς ιερείς. Ένας από αυτούς, ο Βρασίδας, το 382 μ.Χ. επισκέφθηκε την εκχριστιανισθείσα, εν τω μεταξύ, Πάτρα όπου κατηχήθηκε στον Χριστιανισμό και μετονομάστηκε Βιτάλιος. Όταν επέστρεψε, μύησε και τους άλλους ιερείς στον χριστιανισμό και από κοινού, κήρυξαν στα γύρω χωριά την Χριστιανική θρησκεία, αφιέρωσαν δε τον ναό στη Γένεση της Παναγίας, που γιορτάζεται στις 8 του Σεπτέμβρη. Η Μηλιά αποτελούσε το μέσον μιας εκ των διαδρομών της Αρχαίας Σπάρτης προς τα Μεσσηνιακά παράλια και ήταν βασικός σταθμός ανάπαυλας της διήμερης πορείας που ακολουθούσαν οι ταξιδιώτες. Η Μηλιά μέχρι το 1937, ως Κοινότητα του τέως Δήμου Λεύκτρου, ανήκε στο Νομό Λακωνίας. Έκτοτε οι τρεις τέως Δήμοι Λεύκτρου, Καρδαμύλης και Αβίας μεταφέρθηκαν, διοικητικώς, στο Ν. Μεσσηνίας (Α.Ν. 1026/24-12-1937). Εκκλησιαστικώς όμως εξακολουθεί (όπως και οι παραπάνω Δήμοι) να υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Γυθείου και Οιτύλου. Η Μηλιά γεωγραφικά αποτελεί περιοχή της Έξω Μάνης η οποία αρχίζει από το Οίτυλο και φθάνει μέχρι τη Βέργα του Αλμυρού (2 χλμ. πριν από την Καλαμάτα). Τον διαχωριστικό αυτόν καθορισμό αναφέρει ο ποιητής Νικήτας Νηφάκης στην έμμετρη ιστορία του για τη Μάνη:                                                                                                        

             "Το μέρος τ’ ανατολικό λέγεται Κάτω Μάνη
               τα άλλα δύο τα δυτικά Έξω και Μέσα Μάνη"    

 26. ΝΕΔΟΥΣΑ = ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΒΑ Η Νέδουσα είναι ένα χωριό στον Ταϋγετο, πνιγμένο στο πράσινο, σε απόσταση 19 χιλιομέτρων από την Καλαμάτα. Ανήκει στο Δήμο Καλαμάτας και στην εποχή των Καποδιστριακών Δήμων και τώρα στον τωρινή εποχή του Καλλικρατικού Δήμου Καλαμάτας. Στη Νέδουσα γεννήθηκε ο ήρωας του 1821 Νικήτας Σταματόπουλος, γνωστός ως Νικηταράς. Τρία χιλιόμετρα από το χωριό βρίσκεται η ιστορική Μονή Μαρδακίου που χτίστηκε το 1504.

Κάθε χρόνο την Καθαρή Δευτέρα, γίνεται το Καρναβάλι. Πρόκειται για ένα αυθεντικό αγροτικό δρώμενο παρεμφερές με αυτά που τελούνται κάθε χρόνο την ίδια περίοδο στη Βόρεια Ελλάδα. Το αγροτικό καρναβάλι της Νέδουσας είναι ένα είδος "λαϊκού θεάτρου" και αποτελείται από μια σειρά πράξεων, τις οποίες "πράττει" ένας όμιλος μεταμφιεσμένων, και έχει πρωταρχικό σκοπό την εξασφάλιση της ευετηρίας (καλοχρονιάς) και της γονιμότητας 

27. ΠΕΡΙΒΟΛΑΚΙΑ. Μικρό χωριό της πρώην κοινότητας ελαιοχωρίου του σημερινού Δήμου Καλαμάτας στις πλαγιές του Ταϋγέτου, όπου ζουν 205 κάτοικοι. Είναι ένα χωριό στο οποίο οι κάτοικοι ασχολούνται με αγροτικές εργασίες.

28. ΠΗΓΑΔΙΑ ΤΑΫΓΕΤΟΥ. Ένα όμορφο χωριό του Ταϋγέτου όπου σήμερα είναι ακατοίκητο.                                                

29. ΠΗΓΕΣ ΤΑΫΓΕΤΟΥ = ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΒΑ. Είναι ένα ορεινό χωριό του Δυτικού Ταϋγέτου, το οποίο διοικητικά υπάγεται στο Δήμο Καλαμάτας.

30. ΠΟΛΙΑΝΗ. Το χωριό του Ήρωα του 1821 Γρηγόριου Δικαίου (Παπαφλέσα). Βρίσκεται στα ορεινά της Θουρίας, 21 χλμ από την Μεσσηνιακή πρωτεύουσα σε υψόμετρο 680 μ.  Σήμερα έχει περίπου 388 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001 και διοικητικά ανήκει στο Δήμο Καλαμάτας.  Υπάρχει ακόμα το ιστορικό σπίτι όπου

γεννήθηκε ο Παπαφλέσσας καθώς και τα ερείπια του πρώτου ελεύθερου Δημοτικού Σχολείου, μετά την Επανάσταση του 1921, που κατασκευάστηκε με χρηματοδότηση του ίδιου του Γρηγορίου Δίκαιου – Παπαφλέσσα όταν διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών.                                                                       

Ο ορεινός όγκος προσφέρεται για δημιουργία καταφυγίου θηραμάτων, έχει αναπτυγμένη κτηνοτροφία γι' αυτό και οι πολλοί βοσκότοποι στους οποίους οδηγούνται οργανωμένα κοπάδια αιγοπροβάτων.                         

 Ιδιαίτερο στοιχείο του χωριού είναι και το γεγονός ότι κατοικείται για περίπου 7 μήνες το χρόνο. Από τον Νοέμβριο έως το Μάρτιο οι περισσότεροι κάτοικοι μετοικούν είτε στην Αμφεία είτε στον Άγριλο του τέως Δήμου Αρφαρών, όπου ασχολούνται με την καλλιέργεια της ελιάς.                                                             Τέλος, κατά την απογραφή του 2011, βρέθηκαν 60 κάτοικοι.     

31. ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑ.  Ο Προφήτης Ηλίας Καλαμάτας, αποτελεί χωριό – συνοικία με την εκκλησία του προφήτη Ηλία, και ανήκει στο δ.δ. της Καλαμάτας.    
ΑπογραφήΣτην απογραφή του 2011 εμφανίζεται με 46 κατοίκους. Είναι μια περιοχή που αναπτύσσεται μετά τους σεισμούς της Καλαμάτας του 1986.
Γεωγραφική θέση Ημιορεινή περιοχή βόρεια της Καλαμάτας. Από εκεί φαίνεται ολόκληρη η Καλαμάτα και ο Μεσσηνιακός Κόλπος. Ανεβαίνοντας στην πλαγιά βορειότερα από την περιοχή Προφήτης Ηλίας πηγαίνουμε στο ορεινό χωριό Κουταλά. Και αυτή η περιοχή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί Δυτικός Ταΰγετος. Προς τα Δυτικά βρίσκεται το Ασπρόχωμα και προς τα Ανατολικά τα Λέικα και το μοναστήρι της Βελανιδιάς.
Ιστορία Η περιοχή είναι πολύ γνωστή από το άσυλο ανιάτων, σανατόρειο ή "τρελάδικο", όπως το λέγανε οι Καλαματιανοί. Αποτελεί σταθμό της διαδρομής για το χωριό Κουταλά και για τα βουνά της Ρογκοζωνίτσας που ανήκουν στην Αρτεμισία                                      
Πηγή :www.hellenica.de    

32. ΡΙΖΑΝΑ. Είναι ένας οικισμός του Τ.δ. Πηγαδίων σκαρφαλωμένο στις πλαγιές του Ταϋγέτου κοντά στο χωριό Πηγάδια. Οι κάτοικοι είναι περι τους 56 με την απογραφή του 2011. Σήμερα υπάγεται στον Καλλικρατικό Δήμο Καλαμάτας.                                     

33. ΣΚΟΥΡΟΛΑΚΟΣ. Ο Σκουρόλακος ήταν ένας οικισμός των Πηγών Ταϋγέτου, που ανήκει στο Δήμο Καλαμάτας, και ο οποίος όμως εδώ και αρκετά χρόνια δεν κατοικείτε πλέον.           

34. ΤΣΕΡΙΑ ΜΑΝΗΣ. Βρίσκονται στο μεγαλύτερο υψόμετρο (600- 750 μ.) από τα κατοικήσιμα χωριά της Μάνης και αποτελούνται από 6 οικισμούς ,τα Τσέρια, τα Γιατρέϊκα, τον Ζαχαριά, το Καταφύγγιο, το Πεδινό και το Λεπτίνι.

Στο σύνολό τους κατοικού 190 άτομα μόνομα. Επικρατέστερη εκδοχή για την ονομασία είναι ότι προέρχεται από τα τσεράτσια ,δηλαδή τα ξυλοκέρατα, που αφθονούν εκεί. Ηταν κέντρο φημισμένων πετρομαστόρων γι αυτό και τα σπίτια εδώ είναι αληθινά μνημεία. Εντυπωσιακή είναι η κυκλική διάταξη των οικισμών για να ελέγχεται η πρόσβαση στην περιοχή και για να είναι εύκολη η διαφυγή σε περίπτωση επίθεσης. Μεγάλη ήταν η συμβολή των Τσεριωτών στον αγώνα για την απελευθέρωση από τους Τούρκους. Μελανό σημείο του χωριού αυτού, ήταν η δολοφονία του κορυφαίου κλεφταρματωλού Ζαχαρία Μπαρμπιτσιώτη στον Πύργο του κουμπάρου του Κουγέα. Σήμερα διασώζεται ο Πύργος και έξω βρίσκεται η προτομή του ήρωα. Η λέξη Τσέρια είναι Σλάβικη και σημαίνει «συνοικισμοί»

35. ΤΣΕΡΙΑ ΑΝΩ. υψόμετρο 700-750 μέτρα

Είναι ο μεγαλύτερος συνοικισμός με 52 μόνιμους κατοίκους σήμερα. Στο σπίτι του Ευστρατίου Ευαγ. Τζαννετέα αναγράφεται η χρονολογία.

SAOUTIS  INSURANCE                                                 43 Χρόνια Ποιοτικής Ασφαλιστικής Προσφοράς                            Για σας που η Ασφάλιση του ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ σας Λήγει μέχρι 30/11/2016,                     Έχετε ειδική έκπτωση στα Ασφάλιστρα  σας.    Αρκεί να μας τηλεφωνήσετε  στα        2721 300 35 21, ή 6977 172 942.  ή μήνυμα στο agsaouti@gmail.com

(α΄ μέρος)
 Το καλοκαίρι ήδη έχει φύγει, το Φθινόπωρο έφτασε.                               
Τα βουνά, λογικό είναι, να τραβούν την προσοχή μας. Όλο και περισσότεροι είναι εκείνοι οι οποίοι θέλουν να επισκευτούν τον ΤΑΎΓΕΤΟ, το υψηλότερο και ομορφότερο βουνό της Πελοποννήσου.                                                      
Ας δούμε όμως αναλυτικά τον Ταύγετο ,

Ο Ταΰγετος ή Πενταδάκτυλος, είναι η υψηλότερη οροσειρά της Πελοποννήσου, εκτεινόμενη μεταξύ των λεκανών Μεγαλόπολης - Ευρώτα και Μεσσηνίας. Η κορυφή έχει ύψος 2.407μ και ονομάζεται Προφήτης Ηλίας ενώ στα αρχαία χρόνια ονομαζόταν Ταλετός.                                                 

Η οροσειρά αυτή, από πολύ νωρίς συνδέθηκε με την αρχαία ελληνική μυθολογία και πήρε την ονομασία της από την Ταϋγέτη, μία από τις επτά Ατλαντίδες ή Πλειάδες, κόρες του Άτλαντα και της Πλειόνης. Σύμφωνα με άλλη

παραλλαγή του μύθου, η Ταϋγέτη φέρεται ως σύζυγος του Λακεδαίμονα, και ως μητέρα του Ευρώτα.                                                 Στα βυζαντινά χρόνια, η οροσειρά αναφέρεται με την ονομασία Πενταδάκτυλος, εξ αιτίας των πέντε κορυφών του. Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας επικράτησε η ονομασία Ζυγός του Μελιγού, από το σλαβικό φύλο των Μελιγγών οι οποίοι, μαζί με τους επίσης σλαβόφωνους Εζερίτες, κατοικούσαν εκεί.

Στα χρόνια της Επανάστασης του 1821, η οροσειρά λεγόταν "Αγιολιάς ο μακρυνός", από το μεγάλο μήκος της οροσειράς, μέχρι τελικά που ξαναπήρε το αρχαίο όνομα, Ταΰγετος. Από τους Έλληνες ναυτικούς που λαμβάνουν την κορφή του σε διοπτεύσεις ονομάζεται "βουνό της Μάνης".    Η οροσειρά του Ταΰγετου έχει μήκος 115 χιλιόμετρα, μέγιστο πλάτος 30 χιλιόμετρα και έκταση 2.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα, η οποία συγκροτείται από τέσσερα κύρια τμήματα:

 α)τον Βόρειο (προς την Μεγαλόπολη),

 β) τον Μέσο Ανατολικό (προς την Σπάρτη),

 γ) τον Δυτικό στην πλευρά της Μεσσηνίας και

 δ) τον Νότιο Ταΰγετο που σχηματίχει τη χερσόνησο της Μάνης, η οποία και
      καταλήγει στο Ακρωτήριο Ταίναρο. 

Η υψηλότερη κορυφή του ονομάζεται Αγιολιάς ή Προφήτης Ηλίας, έχει ύψος 2.407 μ. και βρίσκεται στο ανώτερο μέρος της τοποθεσίας που ονομάζεται Πυραμίδα, λόγω του χαρακτηριστικού σχήματος της.

Ο Ταΰγετος αποτελείται κυρίως από ασβεστόλιθους και μάρμαρο, ενώ είναι αρκετά πλούσιος σε νερά. Το κλίμα του είναι γενικά ηπειρωτικό, με μεγάλες χιονοπτώσεις κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Το μεγαλύτερο μέρος του καλύπτεται από έλατα και μαυρόπευκα, ενώ έχει μεγάλο αριθμό ρεμάτων και μικρών ποταμών.

Η υψηλότερη κορυφή του ονομάζεται Αγιολιάς ή Προφήτης Ηλίας, έχει ύψος 2.407 μ. και βρίσκεται στο ανώτερο μέρος της τοποθεσίας που ονομάζεται Πυραμίδα, λόγω του χαρακτηριστικού σχήματος της.

Ο Ταΰγετος αποτελείται κυρίως από ασβεστόλιθους και μάρμαρο, ενώ είναι αρκετά πλούσιος σε νερά. Το κλίμα του είναι γενικά ηπειρωτικό, με μεγάλες χιονοπτώσεις κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Το μεγαλύτερο μέρος του καλύπτεται από έλατα και μαυρόπευκα, ενώ έχει μεγάλο αριθμό ρεμάτων και μικρών ποταμών.

Η ΧΛΩΡΙΔΑ  ΚΑΙ ΠΑΝΙΔΑ ΤΟΥ ΤΑΫΓΕΤΟΥ

Η ορνιθοπανίδα στην ευρύτερη περιοχή του ορεινού όγκου αριθμεί 92 είδη εκ των οποίων τα μισά περίπου είναι εποχικοί επισκέπτες καθώς το βουνό αποτελεί σημαντικό μεταναστευτικό πέρασμα. Σημαντικά είναι τα αρπακτικά, όπως ο χρυσαετός, ο σπιζαετός, το όρνιο, ο φιδαετός, ο σφηκιάρης, ο τσίφτης, ο ψαλιδιάρης, η γερακίνα, το ξεφτέρι, το κιρκινέζι, το χρυσογέρακο και ο πετρίτης. Άλλα πουλιά είναι η κοκκινοκαλιακούδα, η κιτρινοκαλιακούδα, ο μπούφος, η πετροπέρδικα, το τρυγόνι, το γιδοβύζι, η βουνοσταχτάρα, η δεντροσταρήθρα, ο γαλαζοκότσυφας και ο βραχοτσιπανάκος.

Περισσότερα από 700 είδη φυτών συνθέτουν τη σπάνια βλάστηση του Ταϋγέτου, παρά τη σοβαρή καταστροφή που έχει υποστεί από τις πυρκαγιές που έχουν ξεσπάσει κατά καιρούς. Στον Ταΰγετο φυτρώνουν 28 τοπικά ενδημικά φυτά, 11 ενδημικά που συναντώνται σε ένα ακόμη βουνό και 120 ενδημικά που υπάρχουν στα ελληνικά βουνά. Η χλωρίδα του Ταϋγέτου προσδιορίζεται από τις κλιματικές ζώνες, στις οποίες χωρίζεται το βουνό.

1. Οι μεσογειακοί θαμνώνες αναπτύσσονται στις χαμηλές πλαγιές σε υψόμετρο μέχρι 700-800 μέτρα. Αποτελούν συνθέσεις από πουρνάρια (Quercus coccifera) , φιλλύκια (Phillyrea latifolia), αγριελιές (Olea europaea), σχίνα (Pistacia lentiscus), αγριοτσικουδιές (pistacia terebinthus), αειθαλή σφενδάμια (Acer Sempervirens), αγριοροδακινιές (Prunus webbii), κουτσουπιές (Cercis siliquastrum), χρυσόξυλα (Cotinus cogggria), φράξους (fraχius omus), αγριόκεδρα

Uuniperus oχyced ru 5), άγρια αγιοκλήματα (Lonicera implexa), αριές (Quersus ilex), ρείκια (Erica manipulif1ora) κ.ά.
Στη ζώνη αυτή σποραδικά εμφανίζονται δρύες (Quersus pubescens), χαρουπιές (Ceratοnίa siliqua), κυπαρίσσια(Cupressus sempervirens) και άλλα είδη δένδρων.                         

Παλαιότερα οι θαμνώνες ήταν πραγματικά δάση, αλλά σήμερα έχουν υποβαθμιστεί λόγω των πυρκαγιών και της υπερβόσκησης.
Σε πολλές περιοχές του βουνού οι θαμνώνες έχουν αντικατασταθεί από φρύγανα, ενώ σε άλλες έχουν εξαφανιστεί. Ανάμεσά τους φυτρώνουν και πολλά βολβώδη ή ποώδη φυτά, όπως ανεμώνες (Anemone pavonina, anemone coronaria), αγριοτουλίπες (Τ ulipa orphanidea), κυκλάμινα (Cyclanem graecum), μαργαρίτες (Anthemis chia) κ.ά.

2. Στην ορεινή ζώνη, από τα 700-1.700 μέτρα, αναπτύσσονται τα δάση

κωνοφόρων του Ταϋγέτου, όπου κυριαρχούν το ελληνικό έλατο (Abies cephalonica) και το μαύρο πεύκο (Pinus nigra), για το οποίο ο Ταΰγετος είναι το νοτιότερο σημείο εξάπλωσής του στη χώρα.
Τα αιωνόβια μαυρόπευκα υπάρχουν διάσπαρτα σε διάφορα μέρη του βουνού και κυρίως στο δάσος της Βασιλικής. Είναι δένδρα ηλικίας 300-500 χρόνων, των οποίων η διάμετρος του κορμού συχνά ξεπερνάει το 1 μέτρο. Είναι τα απομεινάρια των πανάρχαιων δασών του Ταϋγέτου, πραγματικά μνημεία της φύσης, τα οποία πρέπει να τεθούν υπό αυστηρή προστασία. Στη ζώνη αυτή και σε σημεία που έχουν απογυμνωθεί από πυρκαγιές φυτρώνει ένα πλήθος φυτών, όπως αγριογαρίφαλα (Dianthus sp.), ανεμώνες του βουνού (Anemone blanda), αγριοτριανταφυλλιές (Rosa sp.), γεράνια (Geranium sp.), άγριοι μενεξέδες (Viola odorata) , κόκκινοι κρίνοι (Lilium chalcedonicum) κ. ά.

3. Στην υποαλπική ζώνη, σε υψόμετρο 1.700-2.000 μέτρα, αρχίζουν τα

γυμνά λιβάδια και οι βραχώδεις σχηματισμοί. Εδώ φυτρώνουν μόνο μικρά πολυετή φυτά, ενώ σποραδικά συναντάμε μοναχικά έλατα και μαύρα πεύκα, σε νανώδη μορφή λόγω του υψομέτρου και της συνεχούς χιονόπτωσης.
Χαρακτηριστικά φυτά της υποαλπικής ζώνης είναι η βουνίσια τσουκνίδα (Urtica dioica) και το γνωστό τσάι του Ταϋγέτου.
4. Στην αλπική ζώνη, σε υψόμετρο 2.000-2.407 μέτρα, η απουσία των δένδρων είναι ολική, λόγω της συνεχούς χιονοκάλυψης. Εδώ, όμως, φυτρώνουν τα περισσότερα και τα πιο σπάνια ενδημικά του Ταϋγέτου, φυτά πολυετή και ανθεκτικά στο κρύο.
Εδώ συναντάμε τον Νανόκεδρο Guniperυs communis), καθώς και τα Beta nana, Minuartia stellata, Arabis subfiava, Saxifraga sibthorpii, Geranium subcaulescens, VioIa chelmea, Veronica thymifoIia κ.ά.

5. Στις ρεματιές και στα φαράγγια, αναπτύσσεται ιδιόμορφη βλάστηση, η οποία δεν επηρεάζεται από την υψομετρική διαφορά. Χαρακτηριστικά είδη είναι το πλατάνι (Platanus orientaIis), η δάφνη (Laurus nobiIis), η μυρτιά (Myrtus communis), η άγρια ροδιά (Punica granatum), η πικροδάφνη 

Πηγή : http://www.messinia-guide.gr

ΓΕΝΙΚΑ
Κατά μήκος της κορυφογραμμής υπάρχουν οικισμοί και γραφικά χωριουδάκια και από την πλευρά της Μεσσηνίας καθώς επίσης και από την πλευρά της

Λακωνίας, με κύριο γνώρισμα τους το πράσινο, τα πολλά νερά και το παραδοσιακό χρώμα που ευτυχώς κρατάνε ακόμα. Κάτι πολύ όμορφο είναι ότι υπάρχουν μονοπάτια που ενώνουν τα χωριά και που μπορούν να περπατήσουν οι φίλοι του βουνού, που ολοένα πληθαίνουν και ξενώνες για να φιλοξενήσουν αυτούς που έρχονται να απολαύσουν το πανέμορφο βουνό. Τελικά όσοι έρχονται για πρώτη φορά να δουν τον Ταύγετο, φεύγουν τόσο πολύ ενθουσιασμένοι που προγραμματίζουν να ξαναέλθουν στο πανέμορφο βουνό.

Από τον Ταΰγετο πηγάζουν ο Ευρώτας ποταμός, που χύνεται στον Λακωνικό κόλπο και ο Νέδοντας, που χύνεται στον Μεσσηνιακό κόλπο. Τον Ταΰγετο αυλακώνουν πολλοί χείμαρροι οι οποίοι σχηματίζουν μεγάλες χαράδρες. Οι ρεματιές με πυκνή βλάστηση στις όχθες τους αποτελούν καταφύγιο για μια αξιόλογη σε πληθυσμούς και ποικιλία πανίδα. Στα γρήγορα ρυάκια βρίσκονται νεροκότσυφες και βάτραχοι των ρυακιών, ενώ στα αργά μεγάλοι πληθυσμοί από αμφίβια και ουροδελή, όπως η σαλαμάνδρα. Στο ορεινό δάσος, που αποτελούν έλατα και μαυρόπευκα φωλιάζουν αρκετά είδη πουλιών και μικρών

θηλαστικών. Ψηλότερη κορυφή του Ταΰγετου είναι ο Προφήτης Ηλίας όπου βρίσκεται το ομώνυμο εκκλησάκι. 'Αλλες κορυφές είναι το Μαρμαρόκαστρο (2.228 μ.), η Μαυροβούνα ή Βασιλική (1.908 μ.), η Νεραϊδοβούνα (2.025 μ.), το Χαλασμένο βουνό (2.204 μ.) κ.ά.

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

O Tαΰγετος προσφέρει ένα μεγάλο φάσμα δυνατοτήτων για διαδρομές κάθε δυσκολίας και διάρκειας. Εκτός από τις πεζοπορικές διαδρομές που έχουν ως αφετηρία τους πεδινούς οικισμούς και φτάνουν μέχρι τα ορεινά χωριά, μπορούν να γίνουν αναβάσεις στις κορυφές του βουνού. Επίσης, οι ορειβάτες μπορούν να ακολουθήσουν το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4 ή να συνδυάσουν αναβάσεις στην ανατολική πλευρά με καταβάσεις στις μεγάλες χαράδρες της δυτικής πλευράς (Βυρός, Ρίντομο, ρέμα Βίντολης, φαράγγι Κοσκαράκας), σε διαδρομές που διαρκούν δύο ή τρεις ημέρες.

ΑΝΑΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

Η ανάβαση στην κορυφή του βουνού γίνεται συνήθως από τη λακωνική πλευρά.

Στη θέση Βαρβάρα σε υψόμ. 1.550 μ., 3 ώρες περίπου από τον οικισμό Ντόριτσα του χωριού Παλαιοπαναγιά που βρίσκεται στον δρόμο από Σπάρτη

για Γύθειο στα 12 περίπου χλμ. μετά το χωριό Ανώγεια, υπάρχει ορειβατικό καταφύγιο. Το καταφύγιο, που δημιουργήθηκε το 1961, προσφέρει βασικές εξυπηρετήσεις (θέρμανση, κουβέρτες, κουκέτες και κουζίνα) και μπορεί να φιλοξενήσει 26 άτομα. Η χρήση του γίνεται ύστερα από συνεννόηση με τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύνδεσμο (ΕΟΣ) Σπάρτης και με την παρουσία φύλακα.

Η κλασική ανάβαση στο καταφύγιο αρχίζει από την πηγή Μαγγανιάρη (980 μ.) όπου φτάνει ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος από το χωριό Παλαιοπαναγιά. Στη θέση Μαγγανιάρη υπάρχει μεγάλος χώρος στάθμευσης που έχει δημιουργηθεί από το δασαρχείο Σπάρτης.  Το μονοπάτι είναι πολύ καλά σημαδεμένο και βατό και είναι ιδεώδες για το καλοκαίρι, καθώς βρίσκεται στη σκιά του ορεινού δάσους. Έπειτα από δύο συναντήσεις με τον δασικό δρόμο Μαγγανιάρη-Πενταυλών, οι αναβάτες αφήνουν πίσω τους τον «πολιτισμό» και παίρνουν το μονοπάτι. Το μονοπάτι διατρέχει με μικρή κλίση το δάσος και οδηγεί στην

πηγή του Τρίποδα, που δίνει το όνομά της σε ολόκληρη την πλαγιά. Από το σημείο αυτό η κλίση μεγαλώνει και ψηλότερα το μονοπάτι διασταυρώνεται με το μονοπάτι της διαδρομής Ε4 (Καταφύγιο-Λακκώματα). Λίγο μετά το μονοπάτι οδηγεί στην πηγή Βαρβάρα, τελευταία πηγή πριν από το καταφύγιο, η οποία το καλοκαίρι συνήθως δεν έχει νερό. Το μονοπάτι οδηγεί σε χωματόδρομο, μέχρι το καταφύγιο.Η διαδρομή από την πηγή Μαγγανιάρη έως το καταφύγιο είναι 1 ώρα και 30 λεπτά, με υψομετρική διαφορά 570 μέτρων, ενώ από το καταφύγιο έως την κορυφή Προφήτης Ηλίας στα 2.407 μ. η ανάβαση διαρκεί 2 1/2 ώρες περίπου. Η διαδρομή καταφύγιο-κορυφή είναι σηματοδοτημένη.

Ειδικά για τους Μανιάτες στη Μάνη, που κατά τον Νικηφόρο Βρεττάκο συναντάμε το «ερωτικό σμίξιμο του ήλιου και της πέτρας», ο Ταΰγετος αποτελεί σύμβολο, αφού στις πλαγιές και στις βουνοκορφές του διατηρήθηκε άσβεστη η φλόγα της Ελευθερίας. Εκεί έβρισκαν καταφύγιο οι κατατρεγμένοι

και εκεί είναι που γράφτηκαν πολλές ηρωικές στιγμές των προγόνων μας. Εκεί έχτισαν τα χωριά τους, από τα οποία η Πολιτεία έχει αναγνωρίσει 98 παραδοσιακούς οικισμούς από τους 118 που συνολικά βρίσκονται σε όλη τη Πελοπόννησο.

Ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει σπηλαιολογία, ορεινή ποδηλασία, πεζοπορικές και ορειβατικές διαδρομές στις πλαγιές ή στα φαράγγια του βουνού, διαδρομές που αναλύονται στην ιστοσελίδα μας, στην ίδια ενότητα.

Λέγεται ότι ο Ταΰγετος είναι ένα βουνό νέο σε ηλικία που ακόμη αναπτύσσεται, αφού ανέρχεται κάθε χρόνο κατά ένα εκατοστό, οπότε δεν ξέρουμε τι ανάστημα θα πάρει στους αιώνες και ποια γενιά μπορεί να τον δει ψηλότερο από άλλα βουνά. Η ορογένεση θα το δείξει, αλλά πότε;

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ  ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΣΤΟΝ ΤΑΥΓΕΤΟΣ

Τα τελευταία χρόνια ο Ταΰγετος μπαίνει σιγά - σιγά στον ταξιδιωτικό χάρτη με νέα και ιδιαίτερα ξενοδοχεία που απευθύνονται σε ένα πιο μαζικό, αλλά πάντα ψαγμένο κοινό.

Πριν από μερικά χρόνια τις πλαγιές του χαίρονταν μόνο οι ορειβάτες και ακόμη και στα εύκολα προσβάσιμα (μέσω ασφαλτοδρόμων) χωριά στους πρόποδές του οι ταξιδιώτες και οι ξενώνες ήταν ελάχιστοι. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ο Ταΰγετος μπαίνει σιγά σιγά στους ταξιδιωτικούς προορισμούς με νέα και ιδιαίτερα ορεινά τουριστικά καταλύματα που απευθύνονται σε ένα πιο μαζικό, αλλά πάντα ψαγμένο κοινό.

Η αλήθεια είναι ότι ο Ταύγετος θα μπορούσε να προφέρει τουρισμό υψηλού επιπέδου, τουλάχιστον έχει αυτές τις δυνατότητες, αλλά οι πολιτικές και δημοτικές ηγεσίες των 2 Νομών Λακωνίας και Μεσσηνίας, δυστυχώς δεν έχουν κάνει τίποτε απολύτως για να αναπτυχθεί ο Ταύγετος τουριστικά και για να αναπτύξουν το χειμερινό τουρισμό και των 2 Νομών.

Ο Ταύγετος είναι τόσο όμορφο βουνό αφού έχει όλες τις προϋποθέσεις να γίνει ένα Σπουδαίο Χειμερινό Τουριστικό Κέντρο το καλύτερο της Νοτίου Ελλάδος που θα έδινε ζωή σε 2 πανέμορφους Νομούς, τη Μεσσηνία και τη Λακωνία και θα αποκτούσαν Τουριστική δραστηριότητα Χειμώνα - Καλοκαίρι.  Υπάρχουν εγκαταλελειμμένα χωριά τα οποία θα μπορούσαν να αναβιώσουν

και να γίνουν "παραδοσιακά χωριά" μεξενώνες, με μικρές πλατείες, με παραδοσιακά ταβερνάκια και φυσικά με γραφικά σπιτάκια όπου θα μπορούσαν οι επισκέπτες τουρίστες, Έλληνες και ξένοι να απολαμβάνουν τις ομορφιές του Ταϋγέτου και το Χειμώνα με τα χιόνια και το καλοκαίρι, αφού η θάλασσα από το βουνό απέχει  μισή ώρα. Για να γίνουν όμως όλα αυτά χρειάζεται πολιτική βούληση, χρειάζεταιΒουλευτές και Δημάρχους με όραμα που να μη τους νοιάζει αν θα επανεκλεγούν ή όχι, αλλά απόφαση να αναπτύξουν και το χειμερινό καθώς και τον αθλητικό τουρισμό, με τη δημιουργία αθλητικού προπονητικού κέντρου προετοιμασίας ποδοσφαιρικών ομάδων και άλλων αθλητών. Τέλος, ια μπορούσε να αναπτυχθεί ο θρησκευτικός τουρισμός αφού στον Ταύγετο υπάρχουν πολλά μοναστήρια αιώνων με ιστορία, όπως και Βυζαντινά εξωκκλήσια.
Στο β΄ μέρος θα σας παρουσιάσουμε ΟΛΑ τα χωριά του Ταυγέτου, από τη πλευρά της Μεσσηνίας. 

SAOUTIS  INSURANCE                                                        43 Χρόνια Ποιοτικής Ασφαλιστικής Προσφοράς                    Βρείτε τα Ποιοτικότερα και χαμηλότερα Ασφάλιστρα του ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ σας, ανάμεσα σε 25 Ασφαλιστικές που εκπροσωπούμε.                                                              Με ένα δικό σας τηλεφώνημα στα 2721 300 351 και Κιν. 6977 172 942                               …και φτάσαμε !

                                          --------//////--------

                         ΤΟ ΦΑΡΑΓΓΙ  ΤΟΥ ΡΙΝΤΟΜΟΥ
Το Φαράγγι του Ριντόμου είναι ένα μνημείο εκπληκτικής Φυσικής ομορφιάς.  Οι λάτρεις του βουνού και της φύσης θα μείνουν έκπληκτοι από τις ομορφιές του Ριντόμου, που περιμένουν να τις ανακαλύψει με σεβασμό και κατανόηση ο πεζοπόρος επισκέπτης.

O Παυσανίας τo ονομάζει "Χοίρειο Νάπη", δηλαδή "κοιλάδα χοίρων", εξαιτίας των πολλών αγριογούρουνων που ζούσαν εκεί. Αρχίζει από τις κορυφογραμμές του Ταϋγέτου (από το «λούκι» της Νεραϊδοβούνας (2031μ.), διασχίζει το Δήμο Αβίας κοντά στα χωριά Πηγάδια, Κέντρο (Γαϊτσές), Δολοί και καταλήγει στην ακτή της Σάντοβας στο Μεσσηνιακό κόλπο, δίπλα από τις Κιτριές. Το φαράγγι του Ριντόμου αποτελεί ένα πλούσιο σε γεωμορφολογικά στοιχεία σχηματισμό, που δημιουργούν ένα μεγαλειώδες σύνολο. Δυστυχώς, το μονοπάτι από τον οικισμό των Πηγαδιών προς το

φαράγγι του Ριντόμου έχει αφεθεί στη φθορά του χρόνου και η πρόσβαση στο μοναδικό αυτό σημείο παρουσιάζει αρκετά προβλήματα. Πρόκειται για το μονοπάτι που συνδέει τα Πηγάδια με τις Γαϊτσές και παλιότερα αποτελούσε το μοναδικό δρόμο επικοινωνίας των περιοχών αυτών.   

Σε όλο του το μήκος παρατηρούμε πληθώρα γεωλογικών φαινομένων, όπως οι σχεδόν κατακόρυφες πλαγιές του, οι έντονες πτυχώσεις του πετρώματος και τα ρήγματα. Έντονα συναισθήματα στον επισκέπτη προκαλούν οι βαθιές χαραδρώσεις, οι βραχώδεις εξάρσεις και τα ποικίλα σε χρωματισμούς πετρώματα. Τα εξαιρετικά καλντερίμια στα Πηγάδια και στα Αλτομιρά αποτελούν φυσική δίοδο προς το φαράγγι, ενώ η πρόσβαση γίνεται και από τις Γαϊτσές ή από τη Κοσκάρακα (Κοσκάραγα), με το υπέροχο γεφύρι στη

παλαιά οδό Καλαμάτας – Κάμπου. Οι λάτρεις του βουνού και της φύσης θα μείνουν έκπληκτοι από τις ομορφιές του Ριντόμου.        
Από τα Πηγάδια ξεκινάει την πορεία του ο «ξεροπόταμος» της Σάντοβας, σχηματίζοντας στη διαδρομή του το μοναδικής ομορφιάς  φαράγγι του Ριντόμου, πριν καταλήξει σε μια βοτσαλωτή ακρογιαλιά τη Σάντοβα. Σώζεται μάλιστα το ονομαστό διπλό πέτρινο Πηγαδιώτικο γεφύρι, όπως και πολλά από τα παλιά καλντερίμια που συνέδεαν μεταξύ τους τα χωριά, διευκολύνοντας την πρόσβαση στους πεζοπόρους που διασχίζουν το

φαράγγι.  Σε δυσπρόσιτα σπήλαια στα Πηγάδια έχουν εντοπιστεί σπουδαία προϊστορικά λείψανα, αναγόμενα στα τέλη της νεολιθικής περιόδου (3000 π.Χ. – 2500 π.Χ.).
Το φαράγγι Ριντόμου – Κοσκάρακας αποτελεί ένα εκπληκτικής ομορφιάς φυσικό μνημείο, είναι από τα μεγαλύτερα της Ελλάδας και, όπως έχει γραφτεί, δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα σε σύγκριση με τα πιο διάσημα φαράγγια φαράγγια της χώρας όπως το φαράγγι της Σαμαριάς στα Χανιά και το φαράγγι του Βίκου στην Ήπειρο.

Η καλύτερη εποχή για να το διασχίσει κάποιος είναι προς το τέλος της άνοιξης με αρχές καλοκαιριού, περίοδος κατά την οποία οι κλιματολογικές συνθήκες κρίνονται ως κατάλληλες.

SAOUTIS  INSURANCE                                                                                   43 Χρόνια Ποιοτικής Ασφαλιστικής Προσφοράς         Συνεργαζόμαστε με 25 Ελληνικές και ξένες Ασφαλιστικές Εταιρείες, για να βρείτε την  καλύτερη  και φθηνότερη Ασφάλιση του ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ  σας.                                                       Αριστοδήμου 42, 24100 Καλαμάτα.    Τηλ. 2721 300 351, Κιν. 6977 172 942,                             e-mail: agsaouti@gmail.com       http://asfalisistinpraxi.blogspot.com

                                                                                                                                                               

                                                 -------------------//////-------------------                                                         

TA AIPETIKA                         Εδώ θα διαβάζετε αυτά που λίγοι τολμούν να πουν. Αιρετικές απόψεις σκληρές αλήθειες και αρκετό πολιτικό  παρασκήνιο.                                                                              Στα ΠΟΛΙΤΙΚΑ δρώμενα, στα ΑΘΛΗΤΙΚΑ, για τη  ΜΕΣΣΗΝΙΑ, την ΠΑΡΑΔΟΣΗ  και την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ  ΚΟΥΖΙΝΑ.                                                                         http://taairetika.blogspot.com

                                
                                                                                                         ΠΟΛΥΛΙΜΝΙΟ                                                                                                                  Ο ΕΠΙΓΕΙΟΣ  ΥΔΑΤΙΝΟΣ  ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ 

Ένα από τα πιο όμορφα φυσικά τοπία, μια πραγματική φυσική ζωγραφιά όλης της χώρας, βρίσκεται στη Μεσσηνιακή Γη και όλοι είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό το  φυσικό κόσμημα. Το κόσμημα αυτό δεν είναι άλλο από τον επίγειο υδάτινο

Παράδεισο με το εντυπωσιακό φυσικό τοπίο, το Πολυλίμνιο !!!

Το Πολυλίμνιο απέχει 31 χλμ από την πρωτεύουσα της Μεσσηνίας την Καλαμάτα, 20 χλμ από τη Μεσσήνη, στο Δήμο της οποίας υπάγεται διοικητικά, και 21 χλμ από την Πύλο. Βρίσκεται δηλαδή στο μέσο της διαδρομής Μεσσήνης – Πύλου ήτοι στην καρδιά της Μεσσηνίας.

Από το Parking μέχρι να φτάσετε στις πρώτες λιμνούλες είναι χωματόδρομος

και αν το επισκεφτείτε καλοκαίρι με κανένα καύσωνα ή έστω mini  καύσωνα, χρειάζεται λίγη υπομονή.

Όταν φτάσετε, μέχρι το μονοπάτι και τις πρώτες λιμνούλες, είναι σχετικά εύκολη η διαδρομή.  Διασχίζετε μια γραφικότατη διαδρομή, που περνάτε δίπλα σε πυκνή βλάστηση, γραφικά ξύλινα γεφυράκια, μια διαδρομή εκπληκτική. Φτάνοντας απολαμβάνετε ένα κρυφό παράδεισο από 15 περίπου λίμνες, καταρράχτες, με περίεργα ονόματα, όπως  Μαυρολίμνα, Κάδη, Καδούλα, του Τυχερού, του

Ιταλού, του Πανάγου, της Σταθούλας, κλπ καλά κρυμμένες για πολλά χρόνια, αφού μέχρι πριν λίγα χρόνια έγιναν γνωστές στο ευρύ κοινό και άρχισαν να δέχονται τις επισκέψεις των φίλων της φύσης. Από εκεί και πέρα όμως χρειάζεται περισσότερη προσοχή,  βέβαια σε κάποια δύσκολα σημεία υπάρχουν κάποιες μεταλλικές χειρολαβές (φυτεμένες στα βράχια) που σας βοηθούν στην πορεία σας στο μονοπάτι.   Όσο όμως προχωράτε, τόσο θα βλέπετε τόσο θα βλέπετε, περισσότερα και εκπληκτικότερα πράγματα που πιθανότατα  δεν φαντάζεστε.

 Η πρώτη μεγάλη λίμνη που συναντάτε είναι αυτή του Ιταλού, ενώ αν ανεβείτε πιο πάνω θα συναντήσετε μια άλλη λίμνη, τη λίμνη Καδούλα  που πήρε το όνομά της από το σχήμα της.   Στο σημείο εκείνο το θέαμα είναι πανέμορφο. Θα δείτε  να απλώνονται μπροστά σας μικρές λιμνούλες και πολλούς καταρράχτες, όπως και ένα μεγαλύτερο, ο οποίος όμως κρύβεται από τα δέντρα, τα φύλλα  τους 

και τα πολλά λουλούδια που βρίσκονται εκεί και που συνθέτουν ένα μεγάλο «μπουκέτο» από αγριολούλουδα, ανάμεσα στο όργιο της βλάστησης του τοπίου.
Αν θα συνεχίσετε την ανάβαση σας, θα απολαύσετε τη φυσική ομορφιά μιας ακόμη λίμνη, της λίμνη Καδή, με το μεγάλο και επιβλητικό καταρράχτη της. Όσοι θέλετε να κάνετε μπάνιο στις λίμνες  και ψάχνετε για κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα, πάρτε το μαγιό σας, τα νερά είναι δροσερά, αλλά πεντακάθαρα και θα απολαύσετε ένα διαφορετικό μπάνιο πολύ καλύτερο από τα συνηθισμένα που έχετε μάθει μέχρι τώρα.  

Μια επίσκεψή σας στο Πολυλίμνιο, σας την προτείνουμε ανεπιφύλακτα, αφού το θέαμα της φυσικής ομορφιάς που θα δείτε θα είναι κάτι το ασυνήθιστο.        

Πρέπει όμως να γνωρίζετε ότι εδώ και ένα μήνα το πολυλίμνιο είναι κλειστό επειδή τις ημέρες των βροχών έπεσε ένας βράχος και σκότωσε μια κοπέλα.   Χρειάζεται λοιπόν μεγάλη προσοχή. Πέραν αυτού μια επίσκεψή σας είναι ότι καλύτερο για να απολαύσετε την απόλυτη φύση !

SAOUTIS  INSURANCE                       43 Χρόνια Ποιοτικής                   Ασφαλιστικής Προσφοράς                                                                                  Τηλ. 2721 300351,Κιν. 6977 172 942   e-mail : agsaouti@gmail.com

Μας στηρίζεται  4 δεκαετίες !                         Εμείς ανταποκρινόμενοι εξακολουθούμε να σας προσφέρουμε την ΠΟΙΟΤΗΤΑ και την ΠΛΟΥΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΑΣ !

                                                                                          ----/////----

                                                                 BOΪΔΟΚΟΙΛΙΑ                                                                                                         
                                                Μια Φυσική Ομορφιά στην αγκαλιά του Ναβαρίνου
                                                                 

Οι επισκέπτες της Ιστοσελίδας μας Ψήφισαν, ψήφισαν και ανέδειξαν την καλύτερη παραλία της Μεσσηνίας, που παράλληλα είναι και η καλύτερη παραλία της Πελοποννήσου !
Η παραλία αυτή είναι η υπέροχη ΒΟΪΔΟΚΟΙΛΙΑ !!! Θαυμάστε την, απολαύστε την !!! 
Η Βοϊδοκοιλιά είναι παραλία της Μεσσηνίας που θεωρείται από τις

ομορφότερες της Μεσογείου. Είναι διάσημη κυρίως για το ολοστρόγγυλο σχήμα της που θυμίζει το γράμμα Ω. Βρίσκεται βόρεια της Πύλου, στις ακτές του Ιονίου, και εφάπτεται με τη λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας από την οποία χωρίζεται με μία λωρίδα αμμόλοφων. Η παραλία και η ευρύτερη περιοχή έχει χαρακτηριστεί τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και είναι ενταγμένη στο Δίκτυο Natura 2000.                                                          

Ντιβάρι στο Ναβαρίνο

            Η παραλία προσεγγίζεται από χωματόδρομο που διασχίζει περιμετρικά την λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας, από χωματόδρομο από το χωριό Πετροχώρι καθώς και από μονοπάτι από την παραλία Διβάρι.Η παραλία της Βοϊδοκοιλιάς είναι η διασημότερη παραλία της Μεσσηνίας και μια από τις ωραιότερες σε όλη την Ελλάδα!
ΟΝΟΜΑΣΙΑ Το όνομα της παραλίας προέρχεται από το Βουφράς, "εκεί που ζουν τα βόδια". Η άλλη εκδοχή είναι ότι το σχήμα της είναι τέτοιο που μοιάζει με την κοιλιά του βοδιού.                                                          
ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ - ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ. Στη βόρεια πλευρά της παραλίας βρίσκονται τα ερείπια θολωτού τάφου της Μυκηναϊκής περιόδου, ο οποίος

Βοϊδοκοιλιά

ανασκάφηκε από τον αρχαιολόγο Σπύρο Μαρινάτο. Σύμφωνα με την περιγραφή του Παυσανία, ανήκε στον γιό του Νέστορα Θρασυμήδη. Στην περιοχή αυτή ανασκάφηκε επίσης οικισμός της 4ης χιλιετίας π.Χ. 
Στην νότια πλευρά της παραλίας βρίσκονται τα ερείπια Μεσαιωνικού κάστρου που κατασκευάστηκε από τους Φράγκους της Πελοποννήσου τον 13ο αιώνα, το οποίο είναι γνωστό σήμερα ως Παλαιόκαστρο. Στον βράχο κάτω από το Παλαιόκαστρο υπάρχει μεγάλη σπηλιά που ονομάζεται σπηλιά του Νέστορα, στην οποία

έχουν βρεθεί ίχνη νεολιθικής εγκατάστασης από την 4η χιλιετία π.Χ.. Σύμφωνα με τη μυθολογία στη σπηλιά αυτή έκρυψε ο Ερμής το κοπάδι που έκλεψε από τον Απόλλωνα.                                                             Πιστεύεται ότι η παραλία αντιστοιχεί στην παραλία Βουφράδα στην οποία σύμφωνα με την Οδύσσεια, έφτασε το πλοίο του Τηλέμαχου κατά την άφιξή του στην Πελοπόννησο, με σκοπό να συναντήσει τον Νέστορα και τον Μενέλαο.
        

SAOUTIS  INSURANCE             43 Χρόνια Ποιοτικής           Ασφαλιστικής Προσφοράς     Τηλ. 2721 300351,                Κιν. 6977 172 942                 e-mail : agsaouti@gmail.com

Για την Εξ-ασφάλιση  της ΥΓΕΙΑΣ σας.                     Για την  ΚΑΤΟΙΚΙΑ σας.                                          Για το  ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ   σας                                   Για τη μελλοντική ΣΥΝΤΑΞΗ  σας.                        Για  τον ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΙΣΜΟ μας  Και  τις  ΕΜΠΕΙΡΕΙΕΣ μας

                                                                                                        Κάθε ιδιαίτερη παραλία κρύβει και μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Στην περίπτωση της Βοϊδοκοιλιάς, έχουμε ένα μοναδικής ομορφιάς φυσικό κολπίσκο! Λευκή ψιλή άμμος απλώνεται σε μεγάλη έκταση, απ' άκρη σ' ακρη της παραλίας. Στα αριστερά σας, σαν κάθεστε στο αμμουδερό,

βλέπετε το Παλιόκαστρο. Στα δεξιά σας, στην άλλη άκρη της παραλίας πάνω στο λόφο, βρίσκεται θολωτός τάφος που αποδίδεται (χωρίς να έχει ακόμα επιβεβαιωθεί) στο Θρασυμήδη, γιο του Νέστορα.  Σύμφωνα με την Ομηρική παράδοση στην παραλία της Βοϊδοκοιλιάς έφτασε με πλοίο ο γιος του Οδυσσέα, Τηλέμαχος. Στην συνοδεία του είχε την θεά Αθηνά η οποία είχε μεταμφιεστεί σε Μέντορα. Εκεί παρακολούθησαν την μεγαλοπρεπή τελετή θυσίας στον Ποσειδώνα. Οι λεπτομέρειες της τελετής αποδεικνύουν την ισχύ και την ευμάρεια της Πύλου ανάμεσα στα υπόλοιπα Μυκηναϊκά κέντρα. Εννέα μαύροι ταύροι προσφέρθηκαν για θυσία από εννιά σειρές των πεντακοσίων ατόμων. Περισσότερα από 4.500 άτομα ανάμεσα τους ο Νέστορας και τα παιδιά του, όλοι συγκεντρωμένοι στην παραλία της Βοϊδοκοιλιάς.
ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ.  Κατ’ αρχήν είναι η δημοφιλέστερη παραλία στη Μεσσηνία, όχι μόνο διότι ψηφίστηκε από τους επισκέπτες της ιστοσελίδας μας, αλλά

ο κόσμος που συγκεντρώνεται σ’ αυτήν τους καλοκαιρινούς μήνες, από Έλληνες και ξένους, την καθιστά ένα διεθνή τουριστικό «κράχτη» ιδιαίτερα τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Μοιάζει με ένα ολοστρόγγυλο κολπίσκο, λες και ο Θεός όταν την έφτιαχνε πήρε ένα διαβήτη και ζωγράφισε τη Βοϊδοκοιλιά.                                                                                 
Η παραλία είναι όσο απομακρυσμένη χρειάζεται για να παραμένει "αυθεντική"! Είναι μέσα στην προστατευόμενη ζώνη του Natura 2000. Δε θα συναντήσετε κάποια οργανωμένη δραστηριότητα. Τον Αύγουστο, βέβαια, κατακλύζεται από εκατοντάδες επισκέπτες, που έρχονται να τη θαυμάσουν και να απολαύσουν τα νερά της και την ομορφιά του τοπίου. Το ελεύθερο camping απαγορεύεται στην περιοχή, η οποία έχει σημαντική βιοποικιλότητα.

Η πρόσβαση γίνεται από το μονοπάτι κάτω από το Παλιόκαστρο, που βρίσκεται στο τέρμα της παραλίας του Διβαριού/Ντιβαρίου. Μπορείτε να αφήσετε το αυτοκίνητο σας εκεί και να ακολουθήσετε τη διαδρομή που υποδεικνύει η ταμπέλα. Η ευκολότερη στη πρόσβαση διαδρομή είναι μέσα από το Πετροχώρι. Καθώς κινείστε στην οδό Πύλου-Γαργαλιάνων, στρίβετε αριστερά στη σήμανση για Πετροχώρι/Βοϊδοκοιλιά. Μετά από μια όμορφη διαδρομή μέσα από αιώνια ελαιόδεντρα, θα συναντήσετε στο τέρμα ένα mini market. Εκεί, στρίβετε αριστερά και συνεχίζετε ευθεία στο χωματόδρομο για τη παραλία. Ο δρόμος σε κάποια σημεία είναι ιδιαίτερα στενός και θέλει προσοχή, ιδιαίτερα κατά τους πολυσύχναστους καλοκαιρινούς μήνες.    Η παραλία θα σας ανταποδώσει με το καλύτερο τρόπο την επίσκεψη σας! Χαθείτε ανάμεσα στις αμμοθίνες

και αφήστε το μυαλό σας να ταξιδέψει στις εικόνες που σας χαρίζει απλόχερα !   
Η Βοϊδοκοιλιά είναι το τουριστικό σημείο που προσφέρει απίστευτη φυσική ομορφιά και αυτός είναι ο λόγος που την κατακλύζουν χιλιάδες Έλληνες και ιδιαίτερα ξένοι επισκέπτες, που απολαμβάνουν το καλύτερο μπάνιο της ζωής τους.
  

SAOUTIS  INSURANCE                                                                               43 Χρόνια Ποιοτικής Ασφαλιστικής Προσφοράς                            Από 19 Ελληνικές και ξένες Ασφαλιστικές Εταιρείες, θα βρείτε την καλύτερη και φθηνότερη Ασφάλιση του ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ  σας.                                                                                                       Αριστοδήμου 42, 24100 Καλαμάτα.                                                                                                        Τηλ. 2721 300 351, Κιν. 6977 172 942, e-mail:  agsaouti@gmail.com                                               http://asfalisistinpraxi.blogspot.com

  

                                                                                                  
                                                             ---------/////---------

SAOUTIS  INSURANCE              43 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΙΟΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ                       *ΥΓΕΙΑ ,  *ΚΑΤΟΙΚΙΑ,  *ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ,  κλπ                         ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΥ 42 (Ισόγειο) ΚΑΛΑΜΑΤΑ   Τηλ. 2721 300351, Κιν. 6977 172 942, E-mail : agsaoutis@gmail.com

Μία από τις ομορφότερες, καθαρότερες, μεγαλύτερες και βραβευμένες  με 2 γαλάζιες σημαίες, παραλίες της Πελοποννήσου, αν όχι της Ελλάδας, είναι η παραλία της Καλαμάτας !                                                                                       

Η παραλία της Καλαμάτας είναι ο καμάρι, το στολίδι της πόλης, μιας πόλης

που αναπτύσσεται διαρκώς όχι μόνο τουριστικά, αλλά και γενικά η πόλη έχει ομορφύνει τόσο πολύ που είναι αγνώριστη σε σχέση με την προ των σεισμών του 1986 Καλαμάτα.                   

Αν ξεκινήσουμε από το αεροδρόμιο της πόλης που έχει γίνει ένα από τα 3 πιο αναπτυσσόμενα αεροδρόμια  παγκοσμίως, αφού τον Ιούλιο είχε αύξηση αφίξεων κατά 22,5% και που συνδέεται με 25 πόλεις  της Ευρώπης  όπως για παράδειγμα   η Κοπεγχάγη, Μπρατισλάβα Σλοβακίας, Άμστερνταμ, Φρανκφούρτη, Πράγα, Μπίλουντ Δανίας, Λυών Γαλλίας, Τελ Αβίβ, Λονδίνο, Παρίσι, Κατοβίτσε Πολωνίας, Βιέννη, Μόναχο, Βαρσοβία, Στοκχόλμη, Ρώμη, Ντίσελντορφ, Ναντ Γαλλίας,

Λιουμπλιάνα, Όσλο, Μιλάνο, Χάβρη Γαλλίας, Μόσχα, Μάντσεστερ και Μπέρμιγχαμ.      Το λιμάνι της πόλης, τελευταία έχει αναπτυχθεί και αυτό εντυπωσιακά, αφού έρχονται τρία κρουαζιερόπλοια, ένα εκ των οποίων έρχεται 2-3 το μήνα και το χειμώνα. Εντύπωση προκαλεί επίσης η επίσκεψη στο λιμάνι πολυτελών θαλαμηγών  και άλλων πολλών κότερων.                         

                                    Μετά ο λιμάνι ξεκινάει η μήκους 2.500 μ. παραλία, μια παραλία και με άμμο και με ψιλό βότσαλο. Η μεγάλη αυτή παραλία τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι γεμάτη από Έλληνες και ξένους επισκέπτες. Λόγω όμως του πολύ μεγάλου μήκους τους, σε κανένα σημείο δεν παρουσιάζεται συνωστισμός ώστε να μην μπορεί κανείς να κολυμπήσει με  την άνεσή του, άλλωστε σε δύο σημεία της παραλίας αυτής  είναι τόσο καθαρή που έχει

βραβευθεί με δύο γαλάζιες σημαίες.                            Κατά μήκος της παραλιακής οδού Ναυαρίνου, υπάρχουν περί τα 14 ξενοδοχεία πολυτελή και μεγάλα όπως το ΗΛΕΚΤΡΑ, το ΦΑΡΑΙ, το ELITE Resort, το ΦΙΛΟΞΕΝΕΙΑ και άλλα μεσαία και μικρά.  Υπάρχουν επίσης πλήθος από εστιατόρια, ταβέρνες, ψησταριές, αναψυκτήρια, ουζερί, Bar, Café bar,  Beach Bar, Ελληνάδικα και πολλά άλλα μαγαζιά που σας κάνουν και την ημέρα σας και τη νύχτα σας όσο πιο ευχάριστη μπορεί να γίνει.    

Τους Καλοκαιρινούς μήνες υπάρχουν βραδιές που από την πολυκοσμία

νομίζεις ότι βρίσκεσαι στην Πανεπιστημίου στην ομόνοια σε ώρες εργασίας.

Οι μουσικές, οι μυρωδιές από τις ψησταριές, τα Luna Park, με το «μαλλί της γριάς»,  το ψημένο καλαμπόκι, τα περίπτερα που πουλάνε  Φω μπιζού  και άλλοι   δημιουργούν μια ευχάριστη καθημερινή γιορτινή ατμόσφαιρα που πραγματικά όλοι θέλουν να ζήσουν για να κάνουν τις διακοπές τους όσο γίνεται πιο ευχάριστες και ανέμελες.  Επειδή ο κλίμα

της Καλαμάτας είναι τέτοιο που αργεί να έλθει και ο Φθινόπωρο και ο Χειμώνας που στην ουσία κρατάει 1 ½ μήνα, ο κόσμος ακόμη δεν έχει φύγει και ας τελειώνει ο Αύγουστος και όχι μόνο δεν έχει φύγει, αλλά έρχονται και νέοι τουρίστες Έλληνες αλλά και ξένοι.

Η Καλαμάτα ήδη έχει αναδειχθεί ο νέος «κοσμοπολίτικος» τουριστικός προορισμός !

Ελάτε στην Καλαμάτα, και Απολαύστε φανταστικές  διακοπές ! ! !