Σάββατο 21 Μαΐου 2016

ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ. Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΘΥΕΛΛΑ !

Πρόσφατο δημοσίευμα στο sportstonoto.gr του Σωτ. Γεωργούτζου και στο taklin.gr του Πάνου Κουντάνη, ο Σταύρος Παπαδόπουλος
Ο φυσικός ηγέτης της Μαύρης Θύελλας Σταύρος Παπαδόπουλος
επιστρέφει στη Μαύρη Θύελλα, για την οριστική της Ανάσταση !
Παλιές δόξες της Μαύρης Θύελλας με το
Λυκούργο Γαϊτανάρο
Δεν θα μείνουμε αποκλειστικά στην ειδησεογραφία, θεωρούμε ότι η σοβαρότητα και το «μέγεθος» του φυσικού ηγέτη της Μαύρης Θύελλας,
ο οποίος επικοινώνησε και με το Γεωργούντζο, αλλά και με το σημερινό πρόεδρο της Μαύρης Θύελλας Γιώργο Ράλλη, το θεωρούμε σαν δεδομένο ότι ο «μπαρμπασταύρος» έχει αποφασίσει για την επιστροφή του, πράγμα το οποίο θα κάνει και πάλι τις χιλιάδες οπαδούς της Μαύρης Θύελλας υπερήφανους για την μεγάλη και ιστορική ομάδα της πόλης μας.
Το ταξίδι λοιπόν, της ανόδου ξεκίνησε !                                             
Το ταξίδι της Μαύρης Θύελλας για νέες Χρυσές σελίδες στο Ελληνικό και γιατί όχι και στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, είναι έτοιμο να ξεκινήσει. 
Ο Σταύρος Παπαδόπουλος, ένας πολύ μεγάλος επιχειρηματίας επιστρέφει για να αναμορφώσει και πάλι τη Μαύρη Θύελλα, όπως
Παλιές ευτυχισμένες στιγμές
άλλωστε έκανε και στην πρώτη του θητεία σ’ αυτήν. Αυτή τη φορά όμως θα πρέπει όλα να γίνουν σωστά με μακροπρόθεσμη προοπτική και όχι απλά την άνοδο της ομάδας.
                                      
Τι εννοούμε όταν λέμε μακροπρόθεσμη πολιτική ;     
Σήμερα όλες οι Ευρωπαϊκές ομάδες το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να δημιουργήσουν τις υποδομές τους, τις γηπεδικές τους εγκαταστάσεις, τα προπονητικά κέντρα, τα εργομετρικά κλπ, κλπ.         Οι Ακαδημίες της Μαύρης Θύελλας θα πρέπει να είναι η πηγή, ο τροφοδότης των μεγάλων ταλέντων του Μεσσηνιακού ποδοσφαίρου,  κάτι που θα δώσει άλλη προοπτική για το μέλλον της ομάδας.
Η Μεσσηνία, τα τελευταία 60 χρόνια έχει αναδείξει μεγάλα ποδοσφαιρικά ταλέντα τα οποία έχουν στελεχώσει μεγάλες Ελληνικές
Πανηγυρισμοί μετά από τις μεγάλες νίκες της
Μαύρης Θύελλας
και Ευρωπαϊκές ομάδες όπως επίσης και τις Εθνικές ομάδες μας, με τελευταίο μεγάλο ταλέντο το
Σωκράτη  Παπασταθόπουλο.
Τέτοια ταλέντα επιβάλλεται να συνεχίσει να «παράγει» η Μεσσηνία και προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να στραφεί από την πρώτη στιγμή ο Σταύρος Παπαδόπουλος. Αυτές οι υποδομές, άλλωστε θα είναι και η παρακαταθήκη που θα αφήσει για τις μελλοντικές γενιές της Μεσσηνιακής νεολαίας και έτσι θα γράψει το όνομά του με ΧΡΥΣΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ !  
 Το οικονομικό είναι ένα άλλο θέμα που θα είναι λάθος, για ενός τέτοιου μεγέθους επιχειρηματία, απλά να βάλει κάποια μεγάλα ποσά και να μείνει μέχρι εκεί το θέμα. Αντίθετα πρέπει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε και στο μέλλον η ΠΑΕ να έχει εισοδήματα.         Κάποιες σκέψεις είναι ότι η παραγωγή ποδοσφαιριστών από τις
Ακαδημίες να είναι τέτοια που να προωθεί ποδοσφαιριστές και σε άλλες ομάδες οι οποίοι θα αποφέρουν σημαντικά ποσά στα ταμεία της ΠΑΕ. Επίσης αν τα προπονητικά κέντρα γίνουν Ευρωπαϊκών προδιαγραφών θα έρχονται ομάδες της Β. Ευρώπης και θα κάνουν προετοιμασία σ’ αυτά τα προπονητικά κέντρα που θα αποδίδουν άλλα μεγάλα ποσά στα τα ταμεία της ομάδας.
Ο Σταύρος Παπαδόπουλος με τις τεράστιες επιχειρηματικές του εμπειρίες, είναι σίγουρο ότι θα κάνει τέτοιες ανάλογες επιχειρηματικές κινήσεις, τέτοιες που να καταστήσουν τη Μαύρη Θύελλα μια εύρωστη, οικονομικά, ομάδα που και πάλι θα πρωταγωνιστήσει στο μέλλον στο Ελληνικό ποδοσφαιρικό στερέωμα.
Τώρα, ο μεγάλος κίνδυνος είναι αλλού. Ο μεγάλος κίνδυνος είναι οι συνεργάτες που θα τον πλαισιώσουν στο Δ.Σ. θα πρέπει να είναι
Ο Νίκος Λυμπερόπουλος με τη φανέλα της Καλαμάτας
με αντίπαλο το Μαρίνο Ουζουνίδη (ΠΑΟ)
σοβαροί άνθρωποι, επιστήμονες, που να γνωρίζουν πολύ καλά το ποδόσφαιρο και να έχουν τέτοια επιστημονική κατάρτιση που να βοηθήσουν σε υψηλά επίπεδα. Ίσως ένας επαγγελματίας
Manager θα ήταν η ενδεδειγμένη λύση, ή ένας παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του επιπέδου του Νίκου Λυμπερόπουλου που με το κύρος του, να γίνει το ηγετικό στέλεχος που θα οδηγήσει σε υψηλά επαγγελματικά επίπεδα την ομάδα.
 Όλα αυτά δεν αποτελούν παρά μόνο κάποιες γραπτές σκέψεις, που όμως μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα, αρκεί να μην μπλέξει σε διάφορα γρανάζια του τύπου «Γιώργος Ράλλης». Πιστεύομε ότι ο σημερινός πρόεδρος της ομάδας, εξαίρετος επιστήμονας και από τους μεγαλύτερους δικηγόρους της πόλης, θα λειτουργήσει με γνώμονα το συμφέρον της ομάδας και της πόλης και μόνο !
                                                                                         

Παρασκευή 13 Μαΐου 2016

ΚΙΤΡΙΕΣ : ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΓΡΑΦΙΚΑ "ΚΟΜΜΑΤΙΑ" ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Ο Γραφικός παραθαλάσσιος οικισμός των Κιτριών, με τα γαλαζοπράσινα νερά και όμορφο ηλιοβασίλεμα, ανήκε στο Δημοτικό Διαμέρισμα Δολών του πρώην Δήμου Αβίας και τωρινού Δήμου Δυτικής Μάνης και απέχει
από την Καλαμάτα γύρω στα 15 χιλιόμετρα. 
Είναι  οικισμός με πλούσια βλάστηση και φανταστική παραλία, που γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη στα χρόνια της Ενετοκρατίας και της Τουρκοκρατίας. 
Μέχρι τον 19ο αιώνα που κατασκευάστηκε το λιμάνι της Καλαμάτας, οι Κιτριές ήταν το μοναδικό λιμάνι του Μεσσηνιακού Κόλπου, στην ανατολική
πλευρά του κόλπου. Είχαν γίνει ένα σπουδαίο θαλασσινό κέντρο με εξωτερικό εμπόριο από προϊόντα όπως το λάδι, βελανίδι, πρινοκόκκι και μετάξι. Εδώ το 1659 εμφανίστηκε με ισχυρό στόλο ο Χασάν-Μπαμπά, ο οποίος ζήτησε την φόρου υποτέλεια της Μάνης, με αυτοδιοίκηση από τοπικό άρχοντα (Μπέη) που θα διόριζε η Υψηλή Πύλη, τη μη συμμετοχή των Μανιατών σε
άλλες πολεμικές ενέργειες και τη παράδοση νεαρών ομήρων από όλες τις ισχυρές οικογένειες ιδίως των Μεδίκων και Στεφανόπουλων. Οι όροι εξόργισαν τους Μανιάτες, που επετέθησαν, κούρσεψαν και κατέστρεψαν τον στόλο του Χασάν – Μπαμπά στις Κιτριές και ετοιμάστηκαν για άλλον έναν μακροχρόνιο πόλεμο με τους Τούρκους.


 Στις Κιτριές το 1805 παρεδόθη στο Σερεμέτ Μπέη το κεφάλι του προεπαναστατικού ήρωα Καπετάν Ζαχαριά, που δολοφονήθηκε με δόλο,

για να μεταφερθεί στη Κωνσταντινούπολη. Υπήρξε επίνειο της Ζαρνάτας και έδρα των Μπέηδων της Μάνης.Η περιοχή ήταν η έδρα των πέντε από τους οκτώ ηγεμόνες της Μάνης και συγκεκριμένα: Τζανέτμπεης Κουτήφαρης, Μιχάλμπεης Τρουπάκης, Παναγιώτης Κουμουντουράκης, Αντώνμπεης Γρηγοράκης και Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης. Από τη περιοχή των Κιτριών ξεκίνησε η εξόρμηση των Μανιατών στις 23 Μαρτίου 1821 για την απελευθέρωση της Καλαμάτας από τους Τούρκους.
Σήμερα οι Κιτριές, όπου καταλήγει το φαράγγι της Σάντοβας, παραμένουν ένα πανέμορφο και ιδανικό λιμανάκι και αποτελεί ένα αξιόλογο μέρος για
ήσυχες διακοπές. Υπάρχουν ερείπια από Πύργους και ο ναός Κωνσταντίνου και Ελένης του 1730, με ξυλόγλυπτο τέμπλο. Η εκκλησία των Αγίου Κων/νου και Ελένης πρόσφατα ανακαινισθείσα, είναι συνδεδεμένη με γεγονότα και καταστάσεις παλιότερων εποχών. Εκεί έγινε, κατά το 1825, η χειροτονία των τεσσάρων αντικανονικών επισκόπων της Μάνης από τον Μητροπολίτη Ζαρνάτας Γαβριήλ Φραγκούλη για τις
χηρεύουσες επισκοπές, τον Άνθιμο για την επισκοπή Πλάτσας, τον Ιωαννίκιο για την επισκοπή Μηλέας και Καστάνιας, τον Ιωσήφ για την επισκοπή Μαΐνης και τον Προκόπιο για την επισκοπή Ανδρούβιστας. 
Οι Κιτριές ήταν ο τόπος των Προεπαναστατικών διαβουλεύσεων και αποφάσεων. Εκεί έγινε στις 8 Μαρτίου 1821 η υπογραφή του Εθνικού Συμβολαίου, με τον Πετρόμπεη να αναλαμβάνει αρχηγός του αγώνα, μετά την απόφαση που έλαβαν οι συγκεντρωθέντες Μανιάτες οπλαρχηγοί και πρόκριτοι.                           Σήμερα αυτό το γραφικό λιμανάκι με την πανέμορφη παραλία, και τις ψαροταβέρνες του, είναι η κατάληξη αυτών που φεύγουν από την Καλαμάτα και πάνε να γνωρίσουν την παραλιακή Αβία. Το ίδιο κάναμε
και εμείς, καταλήξαμε στην παραλία και καθίσαμε στη ψαροταβέρνα του ΜΙΜΗ. Ήταν ότι καλύτερο θα μπορούσε να μας συμβεί. Οι ψαρομεζέδες που μας ετοίμασε ο Μιχάλης με το φανταστικό τσιπουράκι, ακριβώς δίπλα στο κύμα,  ήταν η καλύτερη απόλαυση και η ανταμοιβή της κατάληξης του οδοιπορικού μας στην παραλιακή Αβία, που μας περίμενε.                                                                                   
Αυτή η διαδρομή μας αποζημίωσε πλήρως και σας την προτείνουμε με την πρώτη ευκαιρία που θα βρείτε.
  

Κυριακή 8 Μαΐου 2016

Η ΜΕΘΩΝΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.

Αφήνοντας πίσω την Καλαμάτα και μετά τη Μεσσήνη, είχαμε προορισμό για τη Μεθώνη. Αφού πρώτα απολαύσαμε το ιστορικό Ναβαρίνο  και την πόλη της Πύλου, κατευθυνθήκαμε προς τον τελικό προορισμό μας τη Μεθώνη.                       
Η Παραλία τησ Μεθώνης
Πανέμορφη από Φυσική Ομορφιά, πλούσια σε ιστορία, με το κάστρο της, που ακουμπάει στη θάλασσα, να δεσπόζει στην περιοχή. Η νέα πόλη της Μεθώνης με τα χαμηλά πέτρινα σπίτια, κτισμένα το ένα κοντά στο άλλο, και με αυλές, που αναδύουν αρώματα λουλουδιών, γοητεύει και σας προσκαλεί να απολαύσετε τις παραλίες της και όλη την ευρύτερη πόλη.
ΙΣΤΟΡΙΑ – ΚΑΣΤΡΟ                                                                             
Στην αρχαιότητα η Μεθώνη ήταν γνωστή με το όνομα Πήδασος. Ο Όμηρος
Το λιμανάκι από το κάστρο
την αναφέρει ως μία από τις επτά πόλεις που ο Αγαμέμνονας προσέφερε στον Αχιλλέα για να κατευνάσει την οργή του και να τον πείσει να επιστέψει στη μάχη (Ιλιάδα , Ι 149-153). Ο Παυσανίας (Μεσσηνιακά ΙV , 35 , 1) και ο Στράβωνας (Γεωγραφικά 8 , 359-360) την ονομάζουν Μοθώνη και την ταυτίζουν με την ομηρική πόλη. Χαρακτηριστική είναι και η αναφορά του Θουκυδίδη για τα ασθενή τείχη της οχυρωμένης πόλης τον 5ο αι., η μορφή και η έκταση της οποίας παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστη. 

Κατά την παλαιοχριστιανική περίοδο το λιμάνι της Μεθώνης γνωρίζει μεγάλη ακμή ως εμπορικό κέντρο και σταθμός ανεφοδιασμού των πλοίων. Κατά την μεσοβυζαντινή περίοδο μια σειρά από σφραγίδες που χρονολογούνται από τον 9ο ως τον 13ο αιώνα μας δίνουν πληροφορίες για τους κρατικούς και εκκλησιαστικούς λειτουργούς της πόλης. 
Το κάστρο της Μεθώνης βρίσκεται στο νοτιότατο άκρο της δυτικής ακτής της Μεσσηνίας σε θέση που οχυρώνεται από τον 7 π.Χ αιώνα.
Το κάστρο της Μεθώνης αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα οχυρωματικά σύνολα του ελληνικού χώρου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα καστροπολιτείας καταλαμβάνει ολόκληρη την έκταση στα ΝΔ παράλια της Μεσσηνίας, με ένα εξαιρετικό φυσικό λιμάνι, το
οποίο κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους αποτελούσε σταθμό στο δρόμο των προσκυνητών για τους Αγίους Τόπους και των εμπορικών πλοίων από τη Δύση στην Ανατολή. Η περίοδος ακμής του κάστρου τοποθετείται στην περίοδο της Α΄Ενετοκρατίας (13ος-15ος αι.) 
Οι Ενετοί πρωτοεμφανίζονται στο ιστορικό σκηνικό κατά τον 11ο αιώνα, όταν αποκτούν προνόμια σχετικά με την ελεύθερη διακίνηση των εμπορευμάτων τους σε διάφορες πόλεις-λιμάνια της βυζαντινής αυτοκρατορίας μεταξύ των οποίων και η Μεθώνη. Με την κατάλυση της
βυζαντινής αυτοκρατορίας από τους Φράγκους το 1204 (Δ΄Σταυροφορία) και η Μεθώνη θα δοκιμάσει την κυριαρχία τους. Η φραγκοκρατία θα διαρκέσει ως το 1206, οπότε η Μεθώνη καταλαμβάνεται από τους Ενετούς και με συνθήκη που υπεγράφη το 1209 εξασφαλίζεται η κυριαρχία τους στην πόλη. 

Κατά την πρώτη Ενετική περίοδο η ζωή στη Μεθώνη οργανώθηκε σύμφωνα με τα συμφέροντα της Βενετίας. 
Η πόλη οχυρώθηκε και αναπτύχθηκε σε σημαντικό εμπορικό κέντρο αφού
Στο παλιό Τούρκικο Χαμάμ
ορίζεται ως υποχρεωτικός σταθμός για όλα τα βενετικά πλοία που ταξίδευαν στην Ανατολική Μεσόγειο. Η ακμάζουσα αυτή περίοδος για την Μεθώνη λήγει τον Αύγουστο του έτους 1500 όταν, μετά από αιματηρή πολιορκία, καταλαμβάνεται από τους Οθωμανούς. Η πρώτη περίοδος της Τουρκοκρατίας θα διαρκέσει ως το 1686 όταν η πόλη πολιορκήθηκε από τον Μοροζίνι και επανήλθε στην κατοχή των Βενετών. 
Το 1715 οι Οθωμανοί γίνονται για δεύτερη φορά κάτοχοι της Μεθώνης, ο πληθυσμός της οποίας αυξήθηκε καθώς και η εμπορική κίνηση στο λιμάνι. 
Στην διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης το κάστρο της Μεθώνης δεν κατελήφθη από τους Έλληνες επαναστάτες, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες που είχαν καταβάλλει, λόγω της σθεναρής αντίστασης του οχυρωμένου οθωμανικού πληθυσμού. Το 1825 αποβιβάστηκε στο λιμάνι της πόλης ο Ιμπραήμ και εγκαταστάθηκε εντός του κάστρου, το οποίο έγινε ορμητήριο των Αιγυπτίων κατά την διάρκεια της εκστρατείας τους στην Πελοπόννησο. Οι Αιγύπτιοι θα
Πανοραμική της παραλίας με το κάστρο Δεξιά.
παραδοθούν αμαχητί το 1828 στο γαλλικό εκστρατευτικό σώμα του οποίου ηγείτο ο στρατηγός Μαιζών. Ο οικισμός τότε μεταφέρεται εκτός των τειχών, γίνεται το ρυμοτομικό σχέδιο πόλης ενώ το κάστρο που για αιώνες υπήρξε το κέντρο της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της πόλης ερημώνεται. 
ΟΙΝΟΥΣΣΕΣ ΝΗΣΟΙ.  Απέναντι βλέπουμε το Στενό της Μεθώνης και τρία από
Το νησί της Σχίζας
τα νησάκια της περιοχής, την 
Σχίζα, τη Σαπιέντζα  και τη μικρότερη Αγ. Μαρίνα. Η Σχίζα είναι το μεγαλύτερο νησί των Μεσσηνιακών Οινουσσών και βρίσκεται απέναντι από τη Φοινικούντα, ενώ στα νοτιοδυτικά του νησιού εντοπίζεται το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου, γνωστό ως τάφρος ή φρέαρ των Οινουσσών, με βάθος 5.121μ.                    
Η Σαπιέντζα θεωρείται το  πιο σημαντικό και ομορφότερο νησί από το σύμπλεγμα, με καταπράσινες και κρυστάλλινα νερά στην πανέμορφη και
Η Πλατεία της Μεθώνης
μοναδική της αμμουδιά. Στο νησί υπάρχει το μοναδικό στην Μεσόγειο Δάσος από Κουμαριές, αλλά και ακόμα ένα φυσικό φαινόμενο: στο κέντρο του νησιού αντί για βλάστηση υπάρχει ένα πορτοκαλοκίτρινο πλάτωμα! Για να επισκεφθεί κανείς την Σαπιέντζα, μπορεί να αναζητήσει τα δρομολόγια με καΐκι που αναχωρούν από την Μεθώνη.
   
 ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗ ΜΕΘΩΝΗ.            Στη Μεθώνη υπάρχουν πολλές όμορφες παραλίες, άλλες με βότσαλο, άλλες με
Η Παραλία της Μεθώνης
ψιλή άμμο, άλλες πολυσύχναστες, και άλλες απομονωμένες και ήσυχες. Εδώ ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να κολυμπήσει στα καταγάλανα νερά του Ιονίου Πελάγους, να απολαύσει τον ήλιο, καθώς και να επιδοθεί σε θαλάσσια σπορ, ζώντας στιγμές χαλάρωσης και διασκέδασης.
                           
Η τουριστική υποδομή της Μεθώνης έχει αναπτυχθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Εδώ θα βρείτε μία μεγάλη ποικιλία από ξενοδοχεία, ξενώνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια για κάθε προτίμηση, όπου μπορείτε να απολαύσετε μία ευχάριστη
και άνετη διαμονή. Επίσης, υπάρχουν πολλά εστιατόρια και ταβέρνες, όπου ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να γευτεί εκτός των άλλων τις ξεχωριστές γεύσεις της παραδοσιακής μεσσηνιακής κουζίνας. 
Μετά από την περιήγησή μας στην πόλη της πανέμορφης Μεθώνης, την παραλία της και το υπέροχο κάστρο της, ήδη είχαμε πεινάσει, αρκετά τα εστιατόρια της Μεθώνης και κάτσαμε σε ένα από αυτά να φάμε. ΚΛΗΜΑΤΑΡΙΑ έγραφε απ’ έξω ένα παραδοσιακό εστιατόριο
και κάτσαμε κυριολεκτικά κάτω από την κληματαριά του μαγαζιού.          
Όλη η παρέα ενθουσιάστηκε και από την ποιότητα και την εκπληκτική νοστιμιά των φαγητών που φάγαμε, αλλά και το φανταστικό service. Την προτείνουμε σε όλους. 




Παρασκευή 6 Μαΐου 2016

ΦΥΣΙΚΕΣ & ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΚΛΠ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ !

Έχω χαρακτηρίσει τη Μεσσηνία μια από τις πιο όμορφες περιοχές της Ελλάδας και όχι μόνο !                                                          
Το λιμάνι, μια από τις ομορφιές της Καλαμάτας
Σ’ αυτόν εδώ τον ιστότοπο προσπαθούμε να καταγράψουμε όσο μπορούμε ην Παράδοση, τη Λαογραφία και τη φυσική ομορφιά αυτού του υπέροχου τόπου.                                      
Αυτήν την προσπάθεια την κάνουμε οικειοθελώς, από αγάπη για τη Μεσσηνία και εντελώς ερασιτεχνικά, παρ’ ότι η καταγωγή  και η γενέτειρα του γράφοντα δεν έχει σχέση με τη Μεσσηνία.  Απλά είναι πλέον ένα χόμπυ που γίνεται μόνο από αγάπη γι’ αυτόν  το πανέμορφο τόπο !
Όταν ξεκινήσαμε να γράφουμε για την Παράδοση και τη Λαογραφία,
Πεταλίδι Παραλία
ξεκινήσαμε να γράφουμε για τις διάφορες λέξεις που ακούγαμε και οι οποίες μας έκαναν εντύπωση όπως πχ  


Αγανό = το αραιό πχ είναι αραιό  πλεγμένο.  
Βεζντούκα = Η γέρικη  προβατίνα.
Γεννήματα = Αγροτοειδή φυτά. Σιτάρι, κριθάρι, βρώμη.
Δάγκλα = στροφή στο δρόμο.
Εφτακοίλι = Ποικιλία σταφυλιών κληματαριάς.
Ζάρκουλα = Η κουκούλα που έχουν τα παλτά.                                       Θρασύγαλο, θρεφανόγαλο = Το ζωντανό που έχει πολύ θρεπτικό                              γάλα και μεγαλώνει γρήγορα τα νεογνά του. 
Κακοζάκανο = ο άσχημος, ο κακοφτιαγμένος.
Μαύρος = ο κακομοίρης, (α, ρε μαύρε = ά, ρε κακομοίρη).
Ντριτσινάου = Χοροπηδάω, κινούμαι νευρικά. 
Παπαλωτά = αργά-αργά, σιγά-σιγά.
Αγ. Ανδρέας

Σκαλούνι = σκαλοπάτι. 
Τριψάνα = το φαγητό που αποτελείται από νερό, ξύδι, λάδι και  τριμμένο  ψωμί.  
Χάλιακας = ο βλάκας. κλπ

Όταν ξεκινήσαμε να καταγράφουμε τέτοιες «άγνωστες» λέξεις, μαζέψαμε περίπου τις 40 λέξεις και από εκεί και μετά σκεφθήκαμε ότι μπορούμε να κάνουμε μια καταγραφή τέτοιων
Παραλία Περούλια
λέξεων, αν είναι δυνατόν να λέγονται μόνο στη Μεσσηνία.
                    Όσο η έρευνά μας προχώραγε, τόσο μας προκαλούσε όλο και περισσότερο ενδιαφέρον. Μάλιστα κάποιος καθηγητής Πανεπιστημίου ενδιαφέρθηκε να μαζέψω όσο περισσότερες λέξεις μπορούσα, ώστε να το αναθέσει στους φοιτητές του για να γίνει μια εργασία, ώστε να γίνει και επίσημο
Λιμάνι Κορώνης
λεξικό της Μεσσηνιακής και Μανιάτικης
 τοπολαλιάς !          
Όταν μου έλεγαν πάμε στο χ; χωριό και πήγαινα, εκεί έβλεπα
διαφορετική ονομασία από εκείνη που μου έλεγαν. Για παράδειγμα μου είχαν πει «πάμε στο Κουρτσαούσι» και με πήγαιναν  στη Σπερχογεία.   «Πάμε στα Βεϊζαγα» και πηγαίναμε στην Άνθεια, τότε άρχισα να μαζεύω χωριά με τις παλιές και φυσικά τις νέες ονομασίες τους όπως πχ
Κορώνη, το κάστρο

 ΑΡΙΣ = ΑΣΛΑΝΑΓΑ                                         ΒΑΛΥΡΑ = ΤΖΕΦΕΡΕΜΙΝΙ
 ΔΡΑΚΟΝΕΡΙ = ΙΣΜΑΗΛ 
 ΚΑΖΑΡΜΑ = ΝΤΟΥΒΡΕΪΚΑ
 ΚΑΛΛΙΘΕΑ = ΜΕΜΕΡΙΖΙ
 ΠΡΟΣΗΛΙΟ = ΛΙΑΣΙΝΟΒΑ
 ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ = ΑΡΚΑΔΙΑ
 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ = ΣΚΑΡΜΙΓΚΑ  
 ΟΙΧΑΛΙΑ = ΑΛΗ ΤΣΕΛΕΠΗ & ΤΟΣΚΕΣΙ
 ΠΕΤΡΙΤΣΙ = ΑΡΝΑΟΥΤΑΛΙ
 ΧΑΡΑΥΓΗ (Βουφράδος) = ΓΡΟΥΣΤΕΣΙ
 ΧΡΥΣΟΧΩΡΙ = ΒΛΑΚΑ
 ΛΑΜΠΑΙΝΑ Μεσσήνης = ΛΕΖΙ
Λιμανάκι Κιτριών

Σήμερα, έχω συλλέξει αν όχι όλα, σχεδόν όλα τα χωριά, ακόμα και οικισμούς,  που έχουν και ένα παλιό όνομα και υπάγονται στους σημερινούς 6 Δήμους της Μεσσηνίας.                                              
Στο παρελθόν έχουμε παρουσιάσει, ένα προς ένα, τις πόλεις, κωμοπόλεις, χωριά και οικισμούς, κατοικημένους και ακατοίκητους, και των 6 Δήμων. 
Υδροβιότοπος Γιάλοβας
Επίσης έχουμε παρουσιάσει τα κάστρα, γνωστά και άγνωστα, μικρά και μεγάλα, όλης της Μεσσηνίας. Τις υπέροχες παραλίες της Μεσσηνίας, ορεινά γραφικά χωριά που έχουν ξεχωριστό ενδιαφέρον, όπως  επίσης  και άλλα χωριά πρώην Δήμων που τώρα έχουν
Πύλος
ενταχθεί στους 6 Καλλικρατικούς Δήμους.

Στο μέλλον θα παρουσιάσουμε και άλλα πολλά ενδιαφέροντα. Για παράδειγμα άγνωστα χωριά που στο παρελθόν είχαν παίξει ιστορικό ρόλο, επίσης Μοναστήρια που είχαν επίσης παίξει σημαντικό ιστορικό ρόλο και οτιδήποτε έχει ενδιαφέρον για τους Μεσσήνιους και όλους τους
Καταράχτης στον Ποταμό Νέδα
Έλληνες και ξένους που έχουν ή θέλουν να επισπευτούν τη Μεσσηνία.
Πάντα θα περιμένουμε τις υποδείξεις σας και ότι εμείς παραλείπουμε, αλλά εσείς γνωρίζεται. 


  
                                                                                                                                                                                     

Σάββατο 30 Απριλίου 2016

ΣΗΜΕΡΑ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.....ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ !

Χριστός Ανέστη ! ! !
Σήμερα η Ορθοδοξία, η Ελλάδα, γιορτάζουν !
Γιορτάζουν την Ανάσταση του Κυρίου, γιορτάζουν την Ανάσταση του Ανθρώπινου γένους !
Σήμερα, ας ξεχάσουμε διαφορές, κακίες, μίση και πάθη.
Σήμερα γιορτάζουν οι Άνθρωποι, η Ορθοδοξία, η Ελλάδα !!!

Αγάπη λοιπόν και προκοπή σε όλους

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !!!!

Κυριακή 17 Απριλίου 2016

ΤΑ ΠΑΡΑΘΑΛΑΣΙΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ

Όταν αποφασίσεις να χορτάσει το μάτι σου με απίστευτες Φυσικές Ομορφιές, δεν έχεις παρά να πάρεις το αυτοκίνητό σου και να πας
Η ΚΑΡΔΑΜΥΛΗ ΑΠΟ ΨΗΛΑ
όπου θέλεις στη Μεσσηνία για να χορτάσεις Φυσική Ομορφιά !

Αυτή τη φορά, το αυτοκίνητο μας οδήγησε προς τη Μάνη, στα παραθαλάσσια χωριά του υπέροχου και ευλογημένου αυτού τόπου, με την απίστευτη φυσική ομορφιά !

1. ΚΑΡΔΑΜΥΛΗ = ΣΚΑΡΔΑΜΟΥΛΑ. Είναι το επίκεντρο αυτής της υπέροχης διαδρομής. Πανέμορφη, με μεγάλη ποικιλία τοπίων, και
Ηλιοβασίλεμα στην Καρδαμύλη
υπέροχων δαντελωτών, βοτσαλένιων παραλιών και μια  ιδιαίτερη παραδοσιακή αρχιτεκτονική.
Η Καρδαμύλη θεωρείται και είναι το κέντρο της Μεσσηνιακής Μάνης, αφού ήταν η έδρα του πρώην Δήμου Λεύκτρου και νυν Δήμου Δυτικής Μάνης. Γραφικά λιμανάκια , παραλίες, λιθόστρωτα δρομάκια, παραδοσιακοί ξενώνες, ελιές, λυγαριές και δάφνες συνθέτουν το σκηνικό αυτής της Μανιάτικης γης. Σπάνια ένας τόπος συνδυάζει τόσες εικόνες μεσογειακής ομορφιάς και έντονων αντιθέσεων όπως η Καρδαμύλη. Η γαλήνια διάφανη θάλασσα του Μεσσηνιακού κόλπου ενώνεται με το απότομο μεγαλείο του Ταΰγετου, οι πλούσιοι ελαιώνες
Ο κεντρικός δρόμος της Καρδαμύλης
μπλέκονται με κυπαρίσσια και άλλα πολύχρωμα φυτά, ο ένας κολπίσκος διαδέχεται τον άλλον σε κάθε στροφή του δρόμου και οι μανιάτικοι πύργοι δηλώνουν μέσα από την ιστορία της πέτρας τους την φύση και την ψυχή των ανθρώπων που κατοικούν εδώ.
Προσανατολισμένη δυτικά και απλωμένη σε μια ομαλή αγκαλιά γης και θάλασσας, προστατεύεται από τον Ταΰγετο που υψώνεται
Παραλία Ριτσά
σχεδόν σε ορθή γωνία πίσω της και την καθιστά απλώς μοναδική. Όντας τμήμα της Μάνης, έχει όλα τα χαρακτηριστικά αυτής της σπάνιας γης. Το εξαιρετικό φως, τις μυρωδιές του θυμαριού και της αλμύρας, την πέτρα, την ελιά και το απέραντο γαλάζιο. Η μαγική παλιά πόλη με το κάστρο, τα πέτρινα ερείπια και την ιδιαίτερη εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, σκαρφαλωμένη στην πλαγιά, ενώνεται πια με την νέα πόλη που κι αυτή
Παραλία Φονέα Καρδαμύλης
διατηρεί την πέτρα στην κατασκευή της αλλά την πλουτίζει με ανθισμένες αυλές και κάτι από την ατμόσφαιρα των νησιών στο γραφικό λιμανάκι και στα δρομάκια της.
Μέσα στους ελαιώνες της και στα κυπαρίσσια, διάσπαρτες ωραίες κατοικίες και αρχοντικά δηλώνουν πόσο δημοφιλής τόπος διακοπών είναι η Καρδαμύλη και πόσο μοναδικό είναι αυτό που μπορεί
Παραλία Ριτσά
να προσφέρει στους επισκέπτες της. Γι' αυτό πολλοί άνθρωποι του πνεύματος και της τέχνης. Η Καρδαμύλη είναι στο κέντρο μιας υπέροχης ακτογραμμής με εξαιρετικές παραλίες, λιμανάκια και κολπίσκους, όπου το πράσινο σχεδόν κατεβαίνει ως την θάλασσα σε πολλά σημεία, όπου απότομοι βράχοι
Παραλία Δελφίνια Καρδαμύλης
και μικρονήσια στολίζουν τα γαλαζοπράσινα νερά, όπου η αμμουδιά εναλλάσσεται με τα βότσαλα και τις φυσικές πέτρινες εξέδρες. Ωραιότερες παραλίες είναι τα Ριτσά, ο Φονέας, τα Δελφίνια, και λίγο πιο πέρα η
Καλογριά στη Στούπα, η παραλία της Στούπας, ο Αγιος Νικόλαος, ο Αγιος Δημήτριος, το Καταφύγι και άλλες πανέμορφες παραλίες.

2. ΣΤΟΥΠΑ  = ΠΟΤΑΜΟΣ….Η νεράϊδα της Μεσσηνιακής Μάνης. Η
Η παραλία της Στούπας πανοραμικά 180ο 
Στούπα είναι ένα νεόδμητο χωριουδάκι, που εξελίχθηκε πολύ γρήγορα σε ένα
φημισμένο διεθνώς παραθαλάσσιο τουριστικό θέρετρο.
Η μικρή Μαρίνα της Στούπας
Ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, η περιοχή της Στούπας σφύζει από κόσμο και ζωντάνια.
Η προτίμηση από Ευρωπαίους της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης για τις διακοπές τους έχουν καταστήσει τη Στούπα ένα από τους καλύτερους, αν όχι τον καλύτερο, τουριστικό προορισμό της Μεσσηνίας.
Οι δυο γραφικές, ρηχές, αμμώδεις  και οργανωμένες παραλίες με τα
Παραλία Καλογριάς στη Στούπα
διαυγέστατα νερά, έλκουν επισκέπτες απ όλα τα μέρη του κόσμου.  Η ποικιλία του τοπίου μοναδική . Κοσμήματα ,αληθινά δώρα της φύσης , τα ποταμάκια, οι γλυφάδες , οι  απίθανες σπηλιές, τα λιμανάκια. τα νησάκια και ο λόφος του Κάστρου .   Οι εξορμήσεις στην ευρύτερη περιοχή προσφέρουν δυνατές συγκινήσεις .  Εστιατόρια, ταβέρνες και καφέ μπαρ στην παραλία καλύπτουν γαστρονομικά όλα τα γούστα.
Ιδιαιτέρως  το πανέμορφο ακρογιάλι της Καλογριάς έχει γίνει γνωστό ή
Η κεντρική παραλία της Στούπας
μάλλον διάσημο στα πέρατα του κόσμου διότι το 1917 έζησαν εκεί ο Καζαντζάκης  και ο Ζορμπάς. Εκεί γνωρίστηκαν καλά, έδεσε η φιλία τους και ο διάσημος συγγραφέας εμπνεύστηκε το  μοναδικό  αριστούργημα  Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά.
Οι πρώτοι κάτοικοι της Στούπας προέρχονταν από το Λεύκτρο, ένα μικρό χωριό, που βρίσκεται λίγο πιο ορεινά, σε πολύ κοντινή απόσταση. Στη Στούπα έζησαν ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Αλέξης Ζορμπάς. Δούλευαν στα εγκαταλελειμμένα σήμερα ορυχεία της Πραστοβάς στο Νέο Προάστιο, όπου και γνωρίστηκαν. Εδώ εμπνεύστηκε και έγραψε ο μεγάλος συγγραφέας το μοναδικό αριστούργημα «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά».

3. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ = ΣΕΛΙΝΙΤΣΑ ΜΑΝΗΣ. Χαρακτηριστικό, μοναδικό και ιδιαιτέρως γραφικό ψαροχώρι της Μεσσηνιακής Μάνης
Το γραφικό λιμανάκι του Αγ. Νικολάου
δίπλα και μετά από τη Στούπα, με όλη την δράση και την κίνηση γύρω από το πανέμορφο λιμανάκι. Απίθανα κλασσικά κτίσματα ,νεόκτιστες βίλες με παραδοσιακό στυλ και γραφικά δρομάκια
, αποτελούν ένα όμορφο, γραφικό παραθαλάσσιο, σαν ζωγραφιά  Μανιατοχώρι.
Η παλιά του ονομασία του Αγ. Νικολάου, ήταν Σελίνιτσα.
Αγ. Νικόλαος
Το όνομα Σελίνιτσα προέρχεται από τη μικρή Σελήνη ή μικρή Ελένη, σύμφωνα με το: «Σελινίτσα, στ’ άκουσμα σου ριγ’ η Σελήνη, καθώς ο Πάρις θωπεύει την Ελένη». Η άλλη εκδοχή είναι ότι η λέξη σελίνιτσα είναι σλάβικης προέλευσης.
Στο χωριό βρίσκεται μια μικρή γραφική παραλία με ψιλή άμμο, δίπλα στις εκβολές του Παμίσου ή ποτάμι της Μηλιάς, όπου υπήρχε η αρχαία Πέφνος και απέναντί της το νησάκι Πέφνος, τόπος γέννησης των Διόσκουρων.
Παραλία Πανταζή στον Αγ. Νικόλαο
Στον Αγ. Νικόλαο μπορείτε να βρείτε ενοικιαζόμενα δωμάτια, ψαροταβέρνες με παραδοσιακά φαγητά, την πολύ ωραία παραλία Πανταζή. Τέλος, σήμερα τον Αγ. Νικόλαο τον κατοικούν 307 μόνιμοι κάτοικοι.

4. ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ = ΧΡΗΣΤΕΪΚΑ ΜΑΝΗΣ. Ένα ακόμη παραλιακό γραφικό Μανιατοχώρι, που βρίσκεται ΝΑ (δίπλα)
Το λιμανάκι του Αγ. Δημητρίου
στον Αγ. Νικολάο (Σελίνιτσα), στη θέση της αρχαίας Πέφνου, με το βραχονήσι της. Στην Πέφνο, σύμφωνα με τη Μυθολογία, γεννήθηκαν μέσα από ένα αυγό οι Διόσκουροι, Κάστορας και Πολυδεύκης, που ήταν ημίθεοι, προστάτες των ναυτιλλομένων και αδελφοί της Ωραίας Ελένης. Το αυγό αυτό ήταν το αποτέλεσμα του έρωτα του Δία, ο οποίος είχε μεταμορφωθεί σε κύκνο
Αγ. Δημήτριος παραλία
Καταφύγι
και της πανέμορφης Λήδας, κόρης του Γλαύκου, που για να τον αποφύγει είχε και αυτή μεταμορφωθεί σε χήνα. Από τον Παυσανία λέγεται ότι στη Πέφνο υπήρχε βασίλειο με βασιλέα τον Τυνδάρεω, πατέρα της Ωραίας Ελένης, βασίλισσας της Σπάρτης και της Κλυταιμνήστρας, βασίλισσας των
Παραλία Μάλσοβας
στον Αγ. Δημήτριο
Μυκηνών. Στον Άγιο Δημήτριο άραξε ο Πάρις με τα πλοία του και έγινε η επιβίβαση της Ωραίας Ελένης και των
απαγωγέων της με προορισμό τη Τροία.
Στο δρόμο προς τη Τραχήλα, 3.5 χλμ. δυτικά βρίσκεται το
Αγ. Δημήτριος από ψηλά
ανεκμετάλλευτο
σπήλαιο «Καταφύγιο» (Αγίου Δημητρίου Σελίνιτσας), που θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας, σύμφωνα με τις απόψεις ειδικών που το έχουν επισκεφθεί. Σήμερα στον Αγ. Δημήτριο υπάρχουν 24 μόνιμοι κάτοικοι.

5. ΠΡΟΑΣΤΙΟ = ΠΡΑΣΤΕΙΟ. Βρίσκεται σε υψόμετρο 230μ., μετά τη Καρδαμύλη, ανατολικά και αριστερά του δρόμου, ενώ απέχει 43 χλμ. από τη Καλαμάτα. Μαζί με τους οικισμούς Λάκκο και το παραθαλάσσιο
Νέο Προάστιο (ή Πόρτο Καλαμίτσι), αποτελούσαν κοινότητα και τώρα Δημοτικό Διαμέρισμα του τέως Δήμου Λεύκτρου και νυν Δ. Δυτικής Μάνης. Το Προάστιο είναι από τους παλαιότερους και σημαντικότερους οικισμούς της περιοχής. Το 1479 αναφέρονται 4 χωριά της περιφέρειας η Χώρα ή και Ανδρούβιστα, η Καρδαμύλη, το Λεπτίνι και το Προάστιο. Στο Προάστιο βλέπουμε τους πύργους των Περδικέα και Χιουρέα, την ανακαινισμένη Κρήνη των Μελισσηνών του 1643, τον Άγιο Νικόλαο, τη
Η Εκκλησία του Αγτ. Νικολάου
Κοίμηση της Θεοτόκου (1790), το Μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρων (13ος αι.) και ένα εντυπωσιακό πέτρινο γεφύρι. Εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς είναι και το ενάλιο σπήλαιο Καταφύγι του Βατσινήδη ή Βοτσινίδη, κοντά στο Προάστιο, που στο εσωτερικό του υπάρχουν ωραιότατες μικρές λίμνες, αλλά είναι αναξιοποίητο.
6. ΠΡΟΑΣΤΕΙΟ ΝΕΟ. Το Νέο Προάστιο είναι η παραλία του κανονικού χωριού όπου πολύς κόσμος πηγαίνει για μπάνιο. Σήμερα στον οικισμό – παραλία μένουν 41 μόνιμοι κάτοικοι.

7. ΡΙΓΚΛΙΑ ΑΝΩ  Αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Λεύκτρου, με τους οικισμούς Ελαιοχώρι, Άνω και Κάτω Ρίγκλια και βρίσκεται μετά τη Στούπα και αριστερά του δρόμου προς Αρεόπολη. Η περιοχή κατοικήθηκε περί το 1800 από τις οικογένειες των Γεννηματέων, Χρηστέων και Κυβελέων και το χωριό πήρε τη σημερινή του μορφή, μετά τη δημιουργία του Ι.Ν. της Παναγίας, από Ιερομόναχο που ήλθε από το Άγιο Όρος. Οι τρεις οικισμοί είναι κτισμένοι σε μια στενή λωρίδα γης ανάμεσα σε δύο χειμάρρους που ξεκινούν από τα βουνά της Μηλέας και καταλήγουν στην όμορφη παραλία Πανταζή. Στα Ρίγκλια συναντάμε το ναό του Αγίου Γεωργίου με αξιόλογο καμπαναριό, την Αγία Παρασκευή σε σπήλαιο με μικρό καμπαναριό, τους Αγίους Αποστόλους και το Σωτήρα, ενώ διατηρούνται ορισμένα προεπαναστατικά κτίσματα και δροσερές κρήνες. Τα Ρίγκια αποτελούνται από 3 οικισμούς, τα Άνω Ρίγκλια, με 122 κατοίκους,
Κάτω Ρίγκλια 39 κατοίκους και το Ελαιοχώριο (Ίζινα) με 28 κατοίκους. Πηγή : www.lefktro.gov.gr
8. ΡΙΓΚΛΙΑ ΚΑΤΩ. Είναι ο πρώτος οικισμός των Ριγκλίων που
Ρίγκλια
συναντάμε και βρίσκεται αμέσως μετά το δρόμο που από την Καρδαμύλη φτάνει μέχρι τον Αγ. Νίκωνα , όπου και τελειώνει η Δυτική Μάνη (Μεσσηνιακή). Ο πληθυσμός των Κ. Ριγκλίων το 2011 ήταν 39 κάτοικοι. 

Τραχήλα
9. ΤΡΑΧΗΛΑ ΜΑΝΗΣ. Το όνομά της το πήρε από το σχήμα του κάβου που βρίσκεται δίπλα της και έχει σχήμα τραχήλου. Πρωτοαναφέρεται σε
ένα έγγραφο του 1700 ,ότι απ αυτή επιβιβάστηκε ένα μέρος από τους Μανιάτες που πήγαν στην Κορσική ,ύστερα από σύγκρουση στο Οίτυλο με τον Λυμπεράκη Γερακάρη. Σήμερα κατοικείται από 95 κατοίκους, κυρίως από συνταξιούχους και το Καλοκαίρι προσθέτονται και οι μετανάστες που επιστρέφουν στην γενέτειρά τους. Σημείο αναφοράς
για τον τόπο αυτό είναι το τριώροφο σπήλαιο Καταφύγγι με μεγαλόπρεπο στολισμό και τεράστιες κολώνες από σταλαγμικό υλικό. Υπάρχουν ευρήματα που μαρτυρούν ότι το σπήλαιο κατοικείτο. Η εξερεύνησή του έγινε από τον Γιάννη και την Αννα Πετρόχειλου. Ιδιαίτερη κίνηση έχει το χωριό το βράδυ της Κυριακής του Πάσχα που γίνεται με φαντασμαγορικό τρόπο το κάψιμο του Ιούδα στο τοπικό πανηγύρι του Αη Γιαννιού το Σεπτέμβριο.