ΑΛΑΓΟΝΙΑ, ΑΡΤΕΜΙΣΙΑ ΟΙ ΟΡΕΙΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.

 Σ’ αυτήν την δημοσίευση,  διαφοροποιούμαστε  και  ξεκινάμε ένα αφιέρωμα 

Χιονισμένος Ταύγετος

στις ορεινές περιοχές της Μεσσηνίας. 

Οι πρώτες περιοχές, φυσικό είναι, να μας οδηγήσουν στον Ταύγετο , στα δύο πανέμορφα και σημαντικά χωριά, την Αρτεμισία και την Αλαγονία.

                

ΑΡΤΕΜΙΣΙΑ : Στην καρδιά του δυτικού Ταϋγέτου, του ψηλότερου βουνού της Πελοποννήσου, κοντά στα όρια της Μεσσηνίας με τη

Η Αρτεμισία

Λακωνία συναντάει κανείς τα χωριά του παλιού δήμου της Αλαγονίας. Για να φτάσουμε στη δυτική πλευρά του Ταϋγέτου ξεκινάμε από την Καλαμάτα με βόρεια κατεύθυνση, παίρνοντας το δρόμο που οδηγεί στη Σπάρτη μέσω της ορεινής διάβασης του Ταΰγετου. Ο δρόμος κινείται σχεδόν παράλληλα με τον ποταμό Νέδοντα. Ο Νέδων πηγάζει από τον Ταΰγετο, διασχίζει ένα πανέμορφο φαράγγι και τέλος χύνεται στον Μεσσηνιακό κόλπο δίπλα ακριβώς από τις δυτικές γειτονιές της πόλης της Καλαμάτας.    Αφού περάσουμε μικρότερα χωριά, διασχίζουμε την Παναγίτσα, την Καλλιθέα, τα Μενινά και περνώντας δυτικά από το Κάτω Καρβέλι (Χανάκια) στον Άγιο

Αρτεμισία, μια άλλη άποψη

Σώστη, αποχαιρετάμε την Μεσσηνιακή πεδιάδα και κατεβαίνοντας τις γανιές, περνάμε από το φαράγγι του Νέδοντα στα Διπόταμα. Προσπερνώντας την διακλάδωση η οποία προς τα δεξιά πηγαίνει προς τα χωριά του Κουτσαβά, Λαδά και Καρβέλι, ενώ απέναντι βλέπουμε τον βατό από αυτοκίνητο χωματόδρομο που οδηγεί προς τον αρχαιολογικό χώρο του Βόλιμου, και παρακάτω το καλτερίμι που οδηγεί στο ιστορικό μοναστήρι της Βελανιδιάς και στην Καλαμάτα, αντικρίζουμε την καταπράσινη κοιλάδα των χωριών της Αλαγονίας.                                                                                                             Το πρώτο χωριό που συναντάμε στην ανάβαση της δυτικής πλαγιάς του

Αρτεμισία, η πλατεία

Ταϋγέτου είναι η Αρτεμισία.    Μέχρι το 1927 το χωριό ονομαζόταν Τσερνίτσα ή Τζερνίτζα και βρίσκεται περίπου στο μέσο της διαδρομής Καλαμάτας-Σπάρτης απέχοντας 24 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα και 36 χιλιόμετρα από τη Σπάρτη.    Η Αρτεμισία είναι χτισμένη στο χώρο του οικισμού Δενθάλιοι της αρχαίας Δενθαλιάτιδας χώρας που απαντάται στον Όμηρο, περιοχή με πολλά αμπέλια και το κρασί Δένθη. Μετά την κάθοδο Σλάβων η Αρτεμισία ονομάστηκε Τσερνίτσα, δηλαδή περιοχή με πολλές μουριές αφού υπήρχε ανεπτυγμένη σηροτροφία.     Αξιόλογα ιστορικά μνημεία της Αρτεμισίας είναι η οικία

Παλιό σπίτι στην Αρτεμισία

Πουλουπάτη του 18ου αιώνα και τα κτίσματα της ιστορικής Μονής του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στο Μελέ τα οποία απέχουν μόλις 800 μέτρα από το χωριό.     Εκεί υπάρχουν ερείπια από τη Σχολή του Γένους στη θέση Μελέ και το Αλληλοδιδακτικό και το Ελληνικό σχολείο που έχτισε ο ευεργέτης Πέτρος Δημάκης ο οποίος έφτασε στην περιοχή από το εξωτερικό το 1854, σχολεία στα οποία δίδαξαν σπουδαίοι καθηγητές και ιεράρχες και φοίτησαν μεγάλα ονόματα όπως ο Μπενάκης και ο

Βυζαντινό εκκλησάκι στου Λαδά

Μελετόπουλος.    Η Κάτω Χώρα η οποία δεν κατοικείται πλέον βρίσκεται στην ακριβή θέση της αρχαίας Δενθαλιάτιδας, όπου υπάρχουν πλέον κήποι και ερείπια από παλαιά κτίσματα. Στο Βόλιμνο υπάρχουν ερείπια του ναού της Λιμνάτιδας Αρτέμιδας. Στη θέση Ματζίνια, βρίσκεται το ομώνυμο μεταβυζαντινό γεφύρι του Νέδοντα. Το εντυπωσιακό γεφύρι έχει μήκος 19 μ., πλάτος 2,90 μ., άνοιγμα τόξου 8 μ. και ύψος 4,50 μ       Το επόμενο χωριό που συναντάμε στη διαδρομή μας είναι οι Πηγές.  Απέχουν μόλις τρία χιλιόμετρα από την Αρτεμισία. Οι Πηγές οι οποίες ονομάζονταν Μικρή Αναστάσοβα μέχρι το 1927, βρίσκονται σε υψόμετρο 760 μέτρων και είναι ένα καταπράσινο χωριό με πηγές με καθαρό βουνίσιο νερό.  Τρία χιλιόμετρα βορειότερα των Πηγών βρίσκεται η Αλαγονία ένα  ορεινό χωριό χτισμένο αμφιθεατρικά σε

Γεφύρι κ καταράχτης Νέδουσα

πλαγιά του Ταϋγέτου.                                                              ΑΛΑΓΟΝΙΑ : Η Αλαγονία είναι το γραφικό χωριό του Ταϋγέτου που μας τράβηξε την προσοχή αφού μας εντυπωσίασε όταν το επισκευθήκαμε για πρώτη φορά. Δεν είναι η φυσική ορεινή ομορφιά του χωριού, δεν είναι τα τρεχούμενα νερά, τα πλατάνια, τα ιστορικά σημεία της περιοχής, αλλά έχει κάτι ιδιαίτερο που μας μάγεψε και αποφασίσαμε η πρώτη αφιέρωση να είναι η.....Σίτσοβα !                                    Η Αλαγονία όπως και άλλες ορεινές περιοχές της Μεσσηνίας, θα μπορούσαν 

Μονοπάτι στο δάσος Αλαγονίας

να γίνουν χειμερινοί τουριστικοί προορισμοί που θα έκαναν τη Μεσσηνία τουριστική και για τις 4 εποχές του χρόνου. Δυστυχώς οι πολιτικοί όλων των βαθμίδων (βουλευτές, Περιφερειάρχες, Νομάρχες, Δήμαρχοι και κοινοτάρχες) ακόμα δεν έχουν καταφέρει να το κάνουν έστω και σκέψη στο μυαλό τους. Ας είναι, εμείς είδαμε ατέλειωτες και απίστευτες ομορφιές όχι μόνο στην Αλαγονία, αλλά και σε άλλες ορεινές περιοχές της Μεσσηνίας στις οποίες θα αναφερθούμε προσεχώς.                                                                                               ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:                                                                                                     Στις πλαγιές της Μεσσηνιακής πλευράς του Ταϋγέτου σε υψόμετρο 750 μ.,

Ι.Μ.Μαρδακίου στη Νέδουσα

το 1835 ιδρύθηκε ο Δήμος Αλαγονίας που συμπεριελάμβανε 6 χωριά  1.Τσερνίτσα σήμερα Αρτεμισία 2.Σίτσοβα σήμερα Αλαγονία μαζί με τον Μαχαλά, 3. Μεγάλη Αναστάσοβα, σήμερα  Νέδουσα, 4. Μικρή Αναστάσοβα , σήμερα  Πηγές,  5. Λαδά και Εμιαλούς και   6. Καρβέλι και Χανάκια σήμερα Κάτω Καρβέλι.                                               Έλαβε την ονομασία του από την αρχαία πόλη Αλαγονία η οποία ήταν μία από τις 18 πόλεις του Κοινού των Ελευθερολακώνων.                                                          Σήμερα η Αλαγονία, που είναι χτισμένη αμφιθεατρικά,  είναι Δημοτικό διαμέρισμα του Καλλικρατικού Δήμου της Καλαμάτας και είναι ένα ήσυχο αλλά πολύ γραφικό ορεινό χωριουδάκι του υψηλότερου βουνού της Πελοποννήσου

Νέδουσα ποταμάκι

τον Ταύγετο και απέχει από την Καλαμάτα περί τα 29 χλμ.Για να φτάσουμε στο χωριό ξεκινήσαμε από την Καλαμάτα με βόρεια κατεύθυνση, παίρνοντας το δρόμο που οδηγεί στη Σπάρτη μέσω της ορεινής διάβασης του Ταΰγετου. Μετά από 23 χλμ ανάβασης στον Ταύγετο φτάσαμε στην Αρτεμισία που είναι πάνω στο δρόμο προς τη Σπάρτη, σ’ εκείνο το σημείο υπάρχει επιγραφή που γράφει «Προς Αλαγονία», στρίψαμε αριστερά και διανύσαμε περίπου άλλα 2-3 χλμ σε μια διαδρομή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, που εξελίσσεται μέσα σε καταπράσινο

Αλαγονία

τοπίο με πλατάνια, ελιές και καστανιές, με βρύσες και που οδηγεί στη Σπάρτη μέσω της ορεινής διάβασης του Ταΰγετου.                                                       ΠΕΖΟΠΟΡΙΕΣ. Επειδή πολλοί θέλουν να πεζοπορήσουν στα μονοπάτια της περιοχής μέσα στο δάσος, σε όσα μονοπάτια απέμειναν μετά τις πυρκαγιές του 2007, μπορούν να επιλέξουν το μονοπάτι που περπατώντας  περίπου 20΄ λεπτά φτάνουν στη βρύση του ΝΙΚΑ και καταλήγουν στη

Πηγές 

θέση ΛΟΥΚΑ σε ένα εκπληκτικής ομορφιάς τοπίο με ψηλά πλατάνια, όπου οι πεζοπόροι μπορούν να απολαύσουν τα τρεχούμενα νερά και ένα μικρό καταράκτη ο οποίος συμπληρώνει την απίστευτη ομορφιά αυτού του φυσικού τοπίου που είναι ένας «ζωγραφικός πίνακας».                                                                  ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ.  Τα αξιοθέατα της Αλαγονίας είναι η περιοχή Σιδεροβάγενο ή Πυργιώτισσα, απ' όπου σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα, ο ναός του Αγίου Σώζοντος (9ος αιών), ο ναός του Αγίου Νικολάου (15ος αιών), η

Αγ. Αντώνιος Αλαγονίας

οικία του Πατριάρχη Πελεκάση και ο ναός Υπαπαντής στον Μαχαλά, με ξυλόγλυπτο τέμπλο. Σε απόσταση χιλίων περίπου μέτρων από την πλατεία του χωριού (διαδρομή που γίνεται μόνον με τα πόδια) υπάρχει τοπίο με μεγάλους βράχους, ψηλά πλατάνια, άφθονα νερά και καταρράκτη. Πρόκειται για την παραδοσιακή βρύση Νίκα και τη θέση Λουκά, όπως λεπτομερώς αναφέρουμε παραπάνω.                                                                           ΔΙΑΜΟΝΗ. Για όσους επισκέπτες θελήσουν να διαμείνουν στην Αλαγονία, υπάρχει το μοναδικό κατάλυμα της περιοχής,  είναι μια

Ξενώνας στην Αλαγονία

μονάδα με Ξύλινα Σπιτάκια με την ονομασία «Αλαγονία Ορεινή Φιλοξενία» με 6 ανεξάρτητα ξύλινα σπίτια χτισμένα αμφιθεατρικά. Διαθέτει επίσης εστιατόριο με πρωινό και για μεσημέρι και βράδυ οι διαμένοντες εκεί απολαμβάνουν παραδοσιακές γεύσεις.