30 ΧΩΡΙΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ ΠΥΛΟΥ !

Η Πύλος από μόνη της, όπως γράφαμε στο προηγούμενο δημοσίευμά μας, είναι ένα σμαράγδι.

Αν όμως  δεν ήταν γύρω της τα 30 χωριά της, τότε πίνακας ζωγραφικής δεν θα ήταν !

Η Μαρίνα της Πύλου

Όπως και να έχει όμως το πράγμα όλη η περιοχή είναι από τις πιο όμορφες της Ελληνικής γης.

Στο σημερινό μας δημοσίευμα εμείς επιμένουμε Πυλιακά γι’ αυτό σας παρουσιάζουμε ένα – ένα και τα 30 χωριά και οικισμούς της Πύλου.

Απολαύστε τα λοιπόν.  

1. ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ = ΜΗΝΑΓΙΑ. Οι Αμπελόκηποι είναι χωριό του Δδ Πύλου που το σημερινό του όνομα το πήρε το 1940. Μέχρι τότε το χωριό ονομαζόταν Μηνάγια.

Σήμερα στο χωριό διαμένουν 35 κάτοικοι.

2. ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ ΚΑΤΩ = ΚΑΤΩ ΜΗΝΑΓΙΑ. Κάτω Αμπελόκηποι. Ημιορεινός οικισμός σε

Κεντρική Πλατεία Πύλου

υψόμετρο 335 μ., 65 κάτοίκους του Νομού Μεσσηνίας. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του νομού, στο μέσο της Μεσσηνιακής χερσονήσου. Διοικητικά υπάγεται στον Καλλικρατικό Δήμο Πύλου Νέστορος. Το όνομά του το πήρε το 1940.

3. ΑΡΑΠΟΛΑΚΑ. Η Αραπόλακα είναι οικισμός του Δδ Καλλιθέας με 46 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Σήμερα διοικητικά υπάγεται στον Καλλικρατικό Δήμο Πύλου Νέστορος.    

4. ΒΕΛΑΝΙΔΙΕΣ= ΦΟΥΡΤΖΙ. Είναι οικισμός του σημερινού χωριού Κρεμμύδια ή Φρουτζοκρέμμυδα. Σήμερα ανήκει στο Δήμο Πύλου Νέστορος.

Ηλιοβασίλεμα από τη βραχονησίδα
Τσιχλίμπαμπα

5. ΒΟΖΙΚΕΪΚΑ. Μικρός οικισμός της πρώην κοινότητας Κυνηγού με 13 κατοίκους. Τα Βοζικέϊκα σήμερα υπάγονται στο Δήμο Πύλου Νέστορος.
6. ΓΙΑΛΟΒΑ ΠΥΛΟΥ. Πανέμορφη και τουριστική η περιοχή της Γιάλοβας που βρίσκεται περί τα 6 χλμ απόσταση από την ιστορική πόλη της Πύλου. Βρίσκεται σε ιστορική θέση λόγω της Ιστορικής Ναυμαχίας του Ναυαρίνου. Το όνομα προέρχεται από το Ελληνικό αιγιαλός - γιαλός και την Τούρκικη κατάληξη -όβα που σημαίνει ομαλός πεδιάδα, δηλαδή ομαλή ακτή.

Η Γιάλοβα είναι χαρακτηρισμένη ως μοναδικός  Νοτιότερος υγροβιότοπος των Βαλκανίων.

Η πραγματική οικολογική σημασία της Γιάλοβας ανακαλύφθηκε μόλις στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Στο παρελθόν, ο υγρότοπος υπέφερε λόγω της απόπειρας αποξήρανσής του στα τέλη της δεκαετίας του 1950, διαδικασία που είχε ως αποτέλεσμα τη σταδιακή υποβάθμισή

Ο Υδροβιότοπος της Γιάλοβας

του. Τελικά, το σχέδιο αυτό απέτυχε, αφού είχε όμως ήδη οδηγήσει στη μείωση της αρχικής επιφάνειας της λιμνοθάλασσας κατά το ένα τρίτο. Κατά τη διάρκεια των αποξηραντικών έργων, οι εισροές γλυκών νερών εκτράπηκαν προς τη θάλασσα και, στη συνέχεια, ποτέ δεν αποκαταστάθηκαν στην αρχική τους θέση, με αποτέλεσμα ο υγρότοπος να υποφέρει από έλλειψη γλυκού νερού για περισσότερα από 40 χρόνια. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την κατασκευή, κατά τη δεκαετία του 1980, ενός μεγάλου καναλιού, το οποίο συνέδεε μόνιμα τον υγρότοπο με τον κόλπο του Ναυαρίνου, αλλά και ενός εσωτερικού δρόμου που χώρισε τον υγρότοπο στα δύο (την κυρίως λιμνοθάλασσα από το έλος), οδήγησε σε σοβαρή αύξηση της αλατότητας του νερού.

Π|ανοραμική φωτό του Υδροβιότοπο της Γιάλοβας

Βλάστηση και χλωρίδα 
Η βλάστηση στη λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας αποτελείται από είδη που φυτρώνουν στα έλη γλυκού νερού και στους αλμυρόβαλτους, με μικρές συστάδες από αρμυρίκια. Η μακία βλάστηση και τα φρύγανα χαρακτηρίζουν τον περίγυρο της λιμνοθάλασσας, ενώ σημαντική θέση έχει και η αγροτική ζώνη, η οποία κυριαρχείται από ελαιώνες. Δεν έχει ακόμα πραγματοποιηθεί πλήρης

Λιθόστρωτο δρομάκι της γοητευτικής 

απογραφή των φυτών στη Γιάλοβα. Παρόλα αυτά, η γνωστή χλωρίδα της περιοχής της Πύλου είναι πολύ ενδιαφέρουσα και περιλαμβάνει διάφορα ενδημικά και σπάνια είδη.

Πανίδα
Η λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας αποτελεί καταφύγιο για πολλά διαφορετικά είδη πανίδας, ιδιαίτερα πουλιών και ερπετών. Εκτός από τα κοινά είδη θηλαστικών που ζουν εδώ (Αλεπούδες, Ασβοί, Κουνάβια κ.λπ.), έχουν επίσης παρατηρηθεί δώδεκα είδη νυχτερίδας. Αυτά περιλαμβάνουν τα Rhinolophus mehelii και R. ferrumequinum, που το καλοκαίρι συγκεντρώνονται σε μεγάλες αποικίες στις σπηλιές της περιοχής, π.χ. στη σπηλιά του Νέστορα ή κάτω από γέφυρες, όπου μεγαλώνουν τα νεαρά τους. Οι Βίδρες κατοικούν στο έλος γλυκού νερού, ενώ τα τελευταία χρόνια, τα Τσακάλια ακούγονται ξανά στην κοιλάδα Καλάμαρη και αν όλα πάνε καλά, ίσως δημιουργήσουν μια μικρή αγέλη στην περιοχή. Η λιμνοθάλασσα Γιάλοβας παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον χάρη στην πλούσια ορνιθοπανίδα που διαθέτει. Ως και 275 είδη πουλιών έχουν παρατηρηθεί εκεί, καθιστώντας τη Γιάλοβα το σπουδαιότερο υγρότοπο της νότιας Πελοποννήσου.

Τουρισμός.

Ηλιοβασίλεμα στη Γιάλοβα

Η παραλία της Γιάλοβ
ας σε "πλήρη δράση"

Η Γιάλοβα μαζί με το Ρωμανού με τις υπέροχες παραλίες τους έχουν γίνει αξιόλογο και πολύ σημαντικό τουριστικό κέντρο, αφού εκεί κοντά βρίσκεται το Costa Navarino  το οποίο έχει χαρακτηριστεί σαν ένα από τα καλύτερα τουριστικά θέρετρα παγκοσμίως. Εκτός αυτού υπάρχουν πάρα πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια – διαμερίσματα, ξενοδοχεία και camping.

Σήμερα η Γιάλοβα είναι σημαντικός τουριστικός προορισμός και διαμένουν  275 κάτοικοι.

7. ΓΛΥΦΑΔΑ = ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΙ. Χωριό της Πυλίας που σήμερα υπάγεται στο Δήμο Πύλου – Νέστορος. Βρίσκεται μετά το Σουληνάρι, μετά τα Κρεμμύδια και πριν το Κορυφάσιο και την Ίκλαινα. Στο (Καραμανώλι), σήμερα κατοικούν 219 κάτοικοι.

8.  ΕΛΑΙΟΦΥΤΟ = ΣΓΡΑΠΑ. Το Ελαιόφυτο  είναι χτισμένο ΒΑ της Πύλου, απέναντι της νήσου Σφακτηρίας και είναι πολύ κοντά στη Γιάλοβα. Έχει μεγάλη θρησκευτική ιστορία αφού εκεί βρέθηκε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίτσας της Σγράπας. Σύμφωνα με μαρτυρία κατοίκου της Γιάλοβας, προ του 1825 και προ της αποβάσεως του Ιμπραήμ, ο χώρος γύρω από το Ναό της Παναϊτσας δεν κατοικείτο. Λίγες οικογένειες κατοικούσαν 2 χιλιόμετρα δυτικά του Ναού, στη θέση που ονομάζεται Σούλι. Μετά την απελευθέρωση το 1828, οι κάτοικοι μεταφέρθηκαν σε χώρο πλησίον του Ναού και το νέο αυτό χωριό ονομάστηκε Βουβαλοβορόν. Μέχρι το 1840 περίπου είχε αυτή την ονομασία. Οι κάτοικοι του χωριού Βουβαλοβορός, περί το 1835, έκτισαν εκ νέου τον μικρό ναό της Μεγαλόχαρης Παναγιάς, που είχε καταστραφεί από τον Ιμπραήμ. Επειδή, παρά τις προσπάθειες των κατοίκων δεν βρέθηκε η εικόνα, ο τότε προεστώς Αναστάσιος Αλεξόπουλος δώρισε την εικόνα, την οποία εμείς σήμερα προσκυνούμε κατασκευασμένη από λίβανο, μαστίχα και κερί. Περί το 1845 οι

Η Πύλος από μια άλλη οπτική γωνία

κάτοικοι της Σγράπας, λόγω ελλείψεως ύδατος και της ελονοσίας της προερχόμενης εκ του έλους της Γιάλοβας, μεταφέρθηκαν υψηλότερα, 3 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Ναού, και έκτισαν νέο χωριό, το οποίο ονόμασαν Σγράπα και το οποίο προ ολίγων ετών μετονομάσθηκε σε Ελαιόφυτο. Περί το 1890 κάτοικοι των διαφόρων ορεινών περιοχών της Αρκαδίας και της Μεσσηνίας ήλθαν και κατοίκησαν την περιοχή πλησίον του χώρου του Ναού, αναζητώντας χειμαδιά για τα ποίμνιά τους. Μεταξύ αυτών ήλθε και η οικογένεια του Νικολάου Αργυρόπουλου από την Μάκρη της Τριπόλεως, κατασκευάζοντας πρόχειρη κατοικία στο λόφο, βόρεια του παλαιού Ναού της Παναϊτσας για αυτούς και τα ποίμνιά τους. Ένα απόγευμα η Αναστασία μαζί με τον μικρότερο γιο της, τον Δήμο, ο οποίος βρίσκεται σήμερα εν ζωή, πήγε στο λοφίσκο, όπου ήταν άλλοτε κτισμένος ο Ναός για να κόψει ξύλα. Κανείς δεν θα μπορούσε να φαντασθεί ποτέ και περισσότερο η, ηλικίας 32 ετών, Αναστασία, ότι κάτω από τα χώματα και τους θάμνους βρισκόταν θαμμένη η εικόνα της Παναγίας. Αφού λοιπόν έκοψε ξύλα και ετοίμασε την ζαλιά της και την έδεσε στους ώμους της, μάταια προσπάθησε να σηκωθεί, αν και την βοήθησε ο γιος της, Δήμος. Κάποια δύναμη την κρατούσε εκεί δεμένη με το φορτίο της. Προσπάθησε πάλι, πέταξε μακριά μερικά ξύλα, δίχως αποτέλεσμα. Κουρασμένη, στεναχωρημένη και γεμάτη απορία, έλυσε την ζαλιά από τους ώμους της, έβγαλε το σχοινί της ζαλιάς και έφυγε. Διηγήθηκε το συμβάν στον σύζυγο και τους γείτονες αλλά κανείς δεν την πίστευε, ενώ πολλοί την

Βοϊδοκοιλιά

περιγέλασαν. Πέρασαν οκτώ ημέρες από τότε αγωνίας και στεναχώριας. Ο ύπνος της Αναστασίας και η διάθεση της ψυχής της είχαν μια άρρωστη εκδήλωση.Την όγδοη μέρα βρέθηκε σε αυτόν τον Άγιο τόπο, προκειμένου να μαζέψει χόρτα μαζί με ένα κορίτσι της γειτονιάς. Κάποια στιγμή ακούει μια γυναικεία φωνή, σαν να έβγαινε κάτω από τα πόδια της και της είπε: «Διώξε το κορίτσι και κάθισε στην ζαλιά σου. Έχω κάτι να σου πω». Η φωνή αυτή τρόμαξε την Αναστασία και φοβισμένη πήρε το κορίτσι και έφυγε σχεδόν τρέχοντας προς το σπίτι της. Έφθασε στο σπίτι της και, ενώ ετοιμαζόταν να κλείσει το μάνταλο της πόρτας, βλέπει τρία φίδια να κρέμονται από αυτό. Οπισθοδρόμησε, έκανε τον σταυρό της και πρόφερε τη λέξη «Παναγιά μου». Με την προφορά της λέξης και την επίκληση της Παναγίας τα φίδια εξαφανίσθηκαν. Η Αναστασία κοιμήθηκε και είδε στον ύπνο της την Παναγία η οπ’όια την πρόσταζε να πάει στην Ίκλαινα να βρει τον ιερέα Αριστομένη Νικολόπουλο να μαζέψει τους Χριστιανούς της Ίκλαινας σε προσευχή. Αφού του εξήσησε η Αναστασία γιατί πρέπει να γίνει αυτό, ο ιερέας ήταν δύσπιστος και δεν πίστευε ότι έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Τελικά αφού οι χωριανοί έσκαβαν ολόκληρη την ημέρα, η τσάπα ενός από αυτούς ανακάλυψε την εικόνα στις 23 Αυγούστου του έτους 1892, ημέρα όπου εορτάζει η εκκλησία του χωριού.    Στο χωριό σήμερα διαμένουν 81 κάτοικοι.                                                                                                                                  Πηγή : www.romiosini.org.gr/panagia_sgrappas.            

9. ΙΚΛΑΙΝΑ Η Ίκλαινα είναι ένα ιστορικό χωριό στο Δήμο Πύλου του νομού Μεσσηνίας. Βρίσκεται περίπου 14 χλμ βόρειο-ανατολικά της σύγχρονης πόλης της Πύλου και 2 χλμ

Το λιμάνι της Πύλου

Νοτιοανατολικά της εθνικής Πύργου - Κυπαρισσίας - Πύλου - Μεθώνης. Βρίσκεται σε υψόμετρο 190 μέτρων. Στην περιοχή έχουν παρουσιαστεί στο φως σημαντικά αρχαιολογικά υπολείμματα της Εποχής του Χαλκού (περίπου 1600-1100 Π.Χ.) μέσω των ανασκαφών και της επιφανειακής έρευνας από την Αρχαιολογική Υπηρεσία και το πανεπιστήμιο του Μισσούρι-ST Louis υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Μιχάλη Κοσμόπουλου. Επίσης στην Ίκλαινα υπάρχει ένα ακόμη εύρημα της Ενετικής εποχής, υπάρχει μια βρύση που ακόμη και σήμερα τρέχει νερό.

Σήμερα  η Ίκλαινα έχει 313 κατοίκους και είναι πολύ κοντά στη Γιάλοβα.
10. ΚΑΛΛΙΘΕΑ ΠΥΛΙΑΣ = ΜΕΜΕΡΙΖΙ. Η Καλιθέα είναι χωριό της Πυλίας κοντά στους Αμπελοκήπους και Αραπόλακα, που προήλθε από τη συγχώνευση των οικισμών Μεμερίζι και Γάμος. Από το 1928 που έγινε αυτή η συγχώνευση, πήρε την ονομασία Καλλιθέα και τη διατηρεί μέχρι και σήμερα και τώρα είναι στο νέο Δήμο Πύλου Νέστορος. Η απογραφή του 2011, έδειξε ότι στην Καλλιθέα μένουν 629 κάτοικοι, οι οποίοι κατά βάση ασχολούνται με τη γεωργία.

11.  ΚΟΡΥΦΑΣΙΟ = ΟΥΣΜΑΝΑΓΑ.  Το Κορυφάσιο είναι χωριό στη δυτική Μεσσηνία. Απέχει 12 χιλιόμετρα από την Πύλο και 9 χιλιόμετρα από τη Χώρα και ανήκει στο Δήμο Νέστορος. Είναι κτισμένο σε ένα μικρό λόφο ύψους 70 μέτρων και περιβάλλεται από ελαιώνες. Απέχει περίπου 5 χιλιόμετρα από τη θάλασσα και έχει θέα προς τον όρμο του Ναυαρίνου και το Ιόνιο Πέλαγος.

Ιστορία

Λιμάνι στις ταβέρνες

Το όνομα του χωριού προέρχεται από το αρχαίο Κορυφάσιο, έναν αρχαίο οικισμό, χτισμένο σε διαφορετική θέση από το σημερινό. Στον αρχαίο εκείνο οικισμό υπήρχε ο ναός και το άγαλμα της Κορυφασίας Αθηνάς.

Η ιστορία του σύγχρονου οικισμού εκτιμάται ότι ξεκινάει περί το 1780. Μεγάλος αριθμός των σημερινών κατοίκων του χωριού έχει τις οικογενειακές του ρίζες σε άλλες περιοχές της κεντρικής Μεσσηνίας, από όπου έφυγαν αναζητώντας καλύτερη τύχη στις ευφορότερες περιοχές περί της σημερινής θέσης του χωριού. την περιοχή του χωριού έχουν βρεθεί δεκάδες αρχαία αντικείμενα, αλλά ακόμα δεν έχει γίνει συστηματική ανασκαφή.

Πληθυσμός

Ο επίσημος πληθυσμός του χωριού είναι 459 κάτοικοι ενώ το καλοκαίρι ο πληθυσμός σχεδόν διπλασιάζεται με την άφιξη πολλών Κορυφασαίων που διαμένουν εκτός του χωριού. Η κύρια ενασχόληση των κατοίκων είναι η γεωργία με κύρια παραγωγή το ελαιόλαδο και δευτερευόντως το κρασί και τα οπωροκηπευτικά.

Ναοί

Στο λιμάνι από την άλλη πλευρά

Κεντρικός Ναός είναι ο επιβλητικός Ναός του Αγίου Χαραλάμπους στο κέντρο του χωριού ενώ υπάρχουν και τα εξωκλήσια του Αγίου Γεωργίου στον οικισμό Πισάσκι, Αγίου Κωνσταντίνου και Προφήτη Ηλία στα βόρεια του χωριού, Αγίου Δημητρίου, Αγίου Γεωργίου και Αγίου Τρύφωνα στα νότια και ανατολικά. Προνόμιο του χωριού είναι ότι βρίσκεται στο κέντρο μιας πολύ όμορφης περιοχής της δυτικής Μεσσηνίας με γρήγορες προσβάσεις στην Πύλο και στις παραλίες Βοιδοκοιλιά, Πετροχωρίου και Ρωμανού.                                           Πηγή : www.koryfasio.gr

12.  ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΑ. Η Κουκουνάρα είναι χωριό της Πυλίας δίπλα στη Στενωσιά. Πρόκειται για ένα χωριό που το όνομά του το κρατάει από αρχαιοτάτων χρόνων, μάλιστα το αναφέρει και ο Όμηρος. Στο χωριό έχουν βρεθεί πάρα πολλά αρχαία της Μυκηναϊκής εποχής γι’ αυτό έχει ιστορία και αρχαιολογικό ενδιαφέρον.  Σήμερα διοικητικά υπάγεται συον Καλλικρατικό Δήμο Πύλου Νέστορος.

13.  ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ - ΦΟΥΡΤΖΙ = ΦΟΥΡΤΖΟΚΡΕΜΜΥΔΑ. Χωριό της Πυλίας που βρίσκεται

Η Πύλος τη νύχτα

μετά το Σουληνάρι και πριν τη Γλυφάδα(Καραμανώλι).

14.  KΥΝΗΓΟΣ = ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟ. Χωριό της Περιοχής Πυλίας σε υψόμετρο 193 μ. Σήμερα ανήκει στο Δήμο Πύλου Νέστορος και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 εκεί μένουν 13 κάτοικοι.

15. ΜΕΣΟΧΩΡΙ. Μεσοχώρι. ΄Ενα μικρό γραφικό χωριό που το όνομα του προήλθε από το παλαιό κεφαλοχώρι Μεσοχώρα. Μεσοχώρα ονομάστηκε έτσι γιατί ήταν στο κέντρο πολλών 

Το παλαιόκαστρο πανοραμικά

μικρών χωριών. Πήδασος, Κυνηγού, Παλιό Νερό, Βαράκες, Καινούργιο Χωριό. Το ότι ήταν μεγάλο κεφαλοχώρι το αποδεικνύουν και οι πολλές εκκλησίες που είχε. Πολλές διατηρούνται ακόμα σε καλή κατάσταση. Υπάρχουν στο χωριό και γίνονται λειτουργίες η Κοίμηση της Θεοτόκου,
Ο Αγιος Γεώργιος της Σωτήρος, Ο Αγιος Θεόδωρος, Ο Αγιος Παντελεήμων, Ο Αγιος Γιάννης. Διοικητικά υπάγεται στο Δήμο Πύλου Νέστορος και οι κατοικοί του αριθμούνται στους 157 σύμφωνα με την απογραφή του 2011.

16. ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΙΪΚΑ. Χωριό που βρίσκεται πριν την Πύλο. Το όνομα αυτό το πήρε λόγω του

Βοϊδοκοιλιά - Διβάρι - Ναυαρίνο

ότι οι περισσότεροι  κάτοικοι είχαν το όνομα Μπαλοδήμας.

Τα Μπαλοδημαίικα υπάγονταν στην πρώην Κοινότητα Πύλας. Σήμερα ανήκει στο Δήμο Πύλου Νέστορος και έχει 26 κατοίκους όπως φάνηκε στην απογραφή του 2011.

17. ΠΑΛΑΙΟΝΕΡΟ. Το παλαιόνερο είναι οικισμός του πρώην Δήμου Πύλου που βρίσκεται σε υψόμετρο 229 μ. και έχει 19 κατοίκους.

18. ΠΑΠΠΟΥΛΙΑ.  Τα Παππούλια  είναι ένα μικρό χωριό, αλλά με μεγάλη ιστορία. Το  χωριό

Η αμμουδερή παραλία του Πετροχωρίου

που σήμερα έχει μόνο 81 κατοίκους,  βρίσκεται 40 χλμ από την πρωτεύουσα της Μεσσηνίας, την Καλαμάτα και χλμ από την Πύλο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι βρίσκεται ανάμεσα σε βουνό και θάλασσα. Τα Παππούλια βρίσκονται κοντά στα χωριά Πλάτανος, Ίκλαινα, Γλυφάδα κλπ, διοικητικά δε, υπάγεται στο Δήμο Πύλου Νέστορος.

19. ΠΕΤΡΟΧΩΡΙ. Το Πετροχώρι είναι ένα μικρό πανέμορφο παραλιακό χωριό κοντά στο Ρωμανού, στη Γιάλοβα της Πύλου. Στο Πετροχώρι τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί ο τουρισμός λόγω της απαράμιλλης ομορφιάς

Η παραλία Αμμόλοφοι του Πετροχωρίου

του. Βρίσκεται πολύ κοντά στο COSTA NAVARINO και έτσι έχει αποκτήσει ξεχωριστή αίγλη.

Διοικητικά το Πετροχώρι υπαγόταν στην κοινότητα Ρωμανού, ενώ σήμερα υπάγεται  στον Καλλικρατικό Δήμο Πύλου Νέστορος και έχει περί τους 135 μόνιμους κατοίκους οι οποίοι τα καλοκαίρια πολλαπλασιάζονται.  

20. ΠΕΡΙΒΟΛΑΚΙΑ. Οικισμός της πρώην κοινότητας Χωματάδας με 125 κατοίκουςόσους δηλαδή απογράφηκαν το 2011.

21. ΠΗΔΑΣΟΣ = ΧΟΝΖΟΓΛΙ ή Αβαρινίτσα. Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Πήδασος είναι γνωστός ένας Τρώας πολεμιστής, γιος του Βουκολίωνα και της Νύμφης Αβαρβαρέας, δίδυμος αδελφός του Αισήπου. Ο Πήδασος αναφέρεται στην Ιλιάδα (ραψωδία Ζ, στίχος 21). Ο Πήδασος, όπως και ο αδελφός του, σκοτώθηκε στον Τρωικό Πόλεμο, από τον Ευρύαλο, τον γιο του Μηκιστέως. Με το ίδιο όνομα αναφέρεται στην Ιλιάδα (Π 152) και ένα από τα άλογα του Αχιλλέα. Σήμερα ο Πήδασος διοικητικά υπάγεται στο Δήμο Πύλου Νέστορος.

22. ΠΛΑΤΑΝΟΒΡΥΣΗ. Οικισμός της πρώην κοινότητας Χανδρινού με 61 κατοίκους.

23. ΠΛΑΤΑΝΟΣ. Χωριό της περιοχής Πυλίας που υπάγεται στο Δδ Παππουλίων. Πρόκειται για

Πλάτανος Πύλου

ένα χωριό των 112 κατοίκων του πρώην Δήμου Πύλου, του σημερινού Καλλικρατικού Δήμου Πύλου Νέστορος.

24. ΠΥΛΟΣ = ΝΙΟΚΑΣΤΡΟΝ = ΝΑΥΑΡΙΝΟ 

Φυσικές ομορφιές.

Αν ο Θεός έδωσε στην Ελλάδα πολλές ομορφιές, την ώρα που έφτιαχνε την Πύλο είχε πάθη καλλιτεχνικό ΑΜΟΚ και ζωγραφικό οίστρο.  Όλη η περιοχή της ευρύτερης Πυλίας είναι ένας σπάνιος βραβευμένος πίνακας ζωγραφικής ! είναι ένα αριστούργημα !! Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς, τις παραλίες της, τη Βοϊδοκοιλιά, τη Χρυσή Ακτή? Είναι όλα εκπληκτικά καλλιτεχνικά αριστουργήματα.

Αρχαίο βασίλειο του σοφού Βασιλιά Νέστορα και θέρετρο μιας από τις σπουδαιότερες και αποφασιστικότερες για τη λευτεριά της πατρίδας ναυμαχίες της σύγχρονης ιστορίας, τόπος γόνιμος, προικισμένος με πλούσια βιοποικιλότητα, η Πύλος θα εξαντλήσει ευχάριστα τόσο τον φυσιολάτρη όσο και τον ιστοριοδίφη - ακόμα και όσους έχουν τα μάτια στραμμένα στο Διάστημα!

Ιστορία.

Ο Δήμος Πυλίων σχηματίστηκε με το Β.Δ. της 9ης Απριλίου 1835 το οποίο δημοσιεύτηκε στην Ε.τ.Κ. ως Δήμος της επαρχίας Μεθώνης. Κατατάχθηκε στην Γ τάξη με πληθυσμό 782 κατοίκους

Εδώ έγινε η περίφημη ναυμαχία του Ναυαρίνου

με έδρα την Πύλο (Νεόκαστρον). Ο δημότης της Πύλου ονομάστηκε Πύλιος.

Η όμορφη Πύλος, είναι ένα από τα γραφικότερα και ιστορικότερα μέρη της Ελλάδας, βρίσκεται στο ΝΔ άκρο της Πελοποννήσου και απέχει από την Αθήνα 290 περίπου χιλιόμετρα. Με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού έχει χαρακτηριστεί διατηρητέα πόλη λόγω του ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους και της ιστορικότητας της.

Η Πύλος είναι γνωστή από την περίφημη ναυμαχία του Ναυαρίνου, στην οποία η νίκη των συμμαχικών δυνάμεων επί του μέχρι τότε πανίσχυρου Ιμπραήμ, ήταν η απαρχή της απελευθέρωσης της Ελλάδας από τον Τούρκικο ζυγό.

Η όμορφη κωμόπολη της Μεσσηνίας, η Πύλος, ένα από τα γραφικότερα και ιστορικότερα μέρη της Ελλάδας, βρίσκεται στο ΝΔ άκρο της Πελοποννήσου και απέχει από την Αθήνα 290 περίπου χιλιόμετρα.

Ναυτιλία Τουρισμός.

Σήμερα η Πύλος είναι σημαντικό ναυτιλιακό κέντρο και έχει αναπτυχθεί σημαντικά ο τουρισμός

Η Πύλος όπως φαίνεται από το Νιόκαστρο

αφού όλη η περιοχή είναι από τις πιο όμορφες περιοχές της Ελλάδας. Για την ανάπτυξη του τουρισμού της Πύλου, βασικότατο ρόλο έπαιξε η δημιουργία της τουριστικής μονάδας COSTA NAVARINO του μακαρίτη, πλέον, καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλου, που είναι το «καμάρι» της περιοχής και είναι η μεγαλύτερη τουριστική μονάδα της όχι μόνο της Μεσογείου και της Ευρώπης, αλλά μια από τις 2-3 μεγαλύτερες και καλύτερες παγκοσμίως.  Ο τουρισμός της ευρύτερης περιοχής της Πυλίας, αναπτύσσεται ραγδαία και αυτό οφείλεται ασφαλώς στην ύπαρξη και δραστηριότητα στην περιοχή του COSTA NAVARINO.

25. ΡΩΜΑΝΟΣ. Μικρό χωριό που όμως πήρε πολύ μεγάλη αξία, αφού εκεί έχει χτιστεί η μεγαλύτερη ξενοδοχειακή μονάδα της Μεσογείου το COSTA NAVARINO. Η παραλία του Ρωμανού, βρίσκεται δίπλα στο ομώνυμο χωριό. Είναι μια από τις ωραιότερες παραλίες της

Παραλία Ρωμανού

Μεσσηνίας με θέα στο Ιόνιο και έχει μόνο άμμο. Στην ουσία πρόκειται για πολλές μικρές παραλίες, η μία δίπλα στην άλλη. Φυσικά η περιοχή λόγω της ύπαρξης του ξενοδοχειακού συγκροτήματος  Costa Navarino έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ και αποτελεί πόλο έλξης Ελλήνων και ξένων τουριστών. Ο Ρωμανός είναι και η γεννέτειρα του σημερινού Δημάρχου Πύλου Νέστορος του Δημήτρη Καφαντάρη και διαμένουν 290 μόνιμοι κάτοικοι.

26. ΣΟΥΛΗΝΑΡΙ. Ένα ακόμη χωριό της Πυλίας που είναι κόμβος αφού είναι πάνω στο δρόμο που οδηγεί προς την Πύλο. Ακολουθώντας όμως τη δεξιά οδό της διασταύρωσης, ο δρόμος αυτός οδηγεί στα χωριά Κρεμμύδια, Γλυφάδα, Παπούλια, Κορυφάσιο κλπ.

Η πλατεία με την εκκλησία του Σουληναρίου

27. ΣΤΕΝΩΣΙΑ = ΛΕΖΑΓΑ. Άλλο ένα χωριό της Πυλίας που είναι μετά το Χανδρινού και πριν τη Κουκουνάρα. Είναι στο δρόμο προς την Πύλο. Έχει περί τους 400 κατοίκους και λέγεται ότι οι κάτοικοι προέρχονται είτε από τους Τσιγγάνους, είτε είναι Αραβικής καταγωγής. Υπάρχει και μια τρίτη εκδοχή που κάνει αναφορά ότι οι σημερινοί κάτοικοι είναι απόγονοι των διασωθέντων πολεμιστών του Ιμπραήμ οι οποίοι κατέφυγαν στις γύρω περιοχές της Πύλου. Οι ίδιοι οι κάτοικοι απορρίπτουν αυτές τις εκδοχές και υποστηρίζουν ότι απλά είναι μελαμψοί.

28. ΣΦΑΚΤΗΡΙΑ. Στενόμακρο νησί, μπροστά από τον όρμο του Ναυαρίνου, που λειτουργεί σας φυσικός κυματοθραύστης, κάνοντας το λιμάνι της Πύλου και γενικά τον κόλπο της Πύλου (Ναυαρίνο) ένα από τα πιο ασφαλή αγκυροβόλια στη Μεσόγειο.

Το γραφικό λιμάνι της Πύλου

Είναι ιδιαίτερα γνωστό για την πλούσια ιστορία του, που αρχίζει το 425 π.Χ. με τον αποκλεισμό και τελικά την παράδοση των Σπαρτιατών που είχαν αποκλεισθεί από τους Αθηναίους.
Αλλος ένας σταθμός στην ιστορία της, είναι η σφαγή των Ελλήνων από τον Ιμπραήμ, μεταξύ των οποίων και ο φιλέλληνας Σανταρόζα το 1825, ύστερα από ηρωική αντίσταση. Στη συνέχεια το 1827 στα νερά του κόλπου και δύο χρόνια μετά την προηγούμενη νίκη του ο Ιμπραήμ θα χάσει μαζί με τον στόλο του και τις ελπίδες του να καταπνίξει την Επανάσταση, όταν θα αποκλεισθεί από τον στόλο των Μεγάλων Δυνάμεων και τελικά χάσει 60 από τα 89 πλοία του και πλήθος στρατιωτών.                                                                                                                                        Στην Σφακτηρία υπάρχουν το μνημείο των πεσόντων Ελλήνων, το μνημείο του Σανταρόζα, και το μνημείο των Ρώσων μαζί με το παρεκκλήσι του, τα οποία είναι αφιερωμένα προς τιμή των νεκρών. Στη νότια πλευρά της Σφακτηρίας φτιάχτηκε το 1959 ένα μνημείο για τους Ελληνες πεσόντες της μάχης της Σφακτηρίας που πάνω του έχει τα ονόματα των Τσαμαδού, Σαχίνη και Αναγνωσταρά. [Μνημείο] Βορειότερα βρίσκεται ο τάφος του Παύλου Βοναπάρτη, ανηψιού του Ναπολέοντα, ο οποίος σκοτώθηκε το 1827 από εκπυρσοκρότηση του όπλου του πάνω στη φρεγάτα Ελλάς. Η σωρός του θάφτηκε, τελικά, στη Σφακτηρία το 1832 αφού παρέμεινε για πέντε χρόνια σε ένα βαρέλι ρούμι. Βορειότερα, πάνω, στην ακτή, βρίσκεται το μνημείο του φιλέλληνα κόμη Σανταρόζα, ο οποίος σκοτώθηκε στη μάχη της Σφακτηρίας στις 26/4/1825. Το μνημείο φτιάχτηκε το 1926 από το Ιταλικό κράτος. Πηγή : hotelsline.gr & pylos.gr

29. ΣΧΙΝΟΛΑΚΑ. Κοντά στην πόλη της Πύλου (6 χλμ από την Πύλο) και τη Γιάλοβα βρίσκεται ο οικισμός Σχινόλακα των 47 κατοίκων. Κοντά στον οικισμό υπάρχει ο  πανέμορφος και απίστευτης ομορφιά καταράχτης που ονομάζεται Καλαμάρης.

Σχοινόλακα. Καταρράχτης Καλαμάρι

Επίσης στη Σχινόλακα στις 15 Μαρτίου του 1825 έγινε σημαντική μάχη  Η συγκεκριμένη μάχη αν και δεν είναι ευρέως γνωστή υπήρξε ιδιαίτερης σημασίας για την τελική έκβαση του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων.

Ο Στρατηγός Τάσος Καρατάσος με  εφτακόσιους Μακεδόνες στρατοπέδευσε στο χωριό Σχινόλακα προκειμένου να ανακόψει την επεκτατική διάθεση του Ιμπραήμ. Αψηφώντας την αριθμητική υπεροχή του Αιγυπτιακού στρατού ο Έλληνας στρατηγός προετοίμασε τους άντρες του και «καλοδέχτηκε» τον κατακτητή στις 15 Μαρτίου 1825. Αποτέλεσμα ήταν να καταπονηθεί σημαντικά ο εχθρός, δεχόμενος σημαντικό πλήγμα στις δυνάμεις του ενώ παράλληλα αναπτερώθηκε το καταρρακωμένο ηθικό των Ελλήνων.

30. ΧΩΜΑΤΑΔΑ. Η Χωματάδα είναι ένα από τα πιο όμορφα χωριά του τέως Δήμου Πύλου και του νύν Δήμου Πύλου Νέστορος. Απέχει 10 λεπτά περίπου από την Πύλο.